خنده کن
خنده کن تسبیح بدستا! خنده کن
خنده کن موجود پستا ! خنده کن
گریۀ طفل وطن ، بر تو چه ربط ؟
قامت ملت شکستا ! خنده کن
در قبافه، مثل یک دیوانه یی
ای زچرس و بنگ مستا! خنده کن
چون“ سیا“ ساقی شده بر جام تو
خون بنوش و می پرستا! خنده کن
این وطن بنموده ئی ماتم سرا
بر مردمِ بی پا ودستا ،خنده کن
خنده کن که هم رکابت آمده
بی خبراز روز رستا، خنده کن
حداد
