زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

«
»

   جنگ در افغانستان نه قومی است و نه اسلامی

میرعبدالواحد سادات

جنگ در کشور ما نه قومی است و نه اسلامی ، و اما دفاع از افغانستان در برابر تجاوز پاکستان، «سونامی » بنیادگرایی « اسلامی » و دسایس بین المللی وجیبه ملی،‌ وطنی، اسلامی و افغانی تمام اقوام و شهروندان کشور است.

به شهادت تاریخ ، اجنبی در مجموع و از رسیدن پای استعمارانگلیس در منطقه ، تا کنون سیاست « تفرقه بینداز و حکومت کن » را اساس کار خود قرار داده است. همسایه های حریص و طماع نیز در همین راستا به جنگ های نیابتی شان دامن میزنند و بی جهت نمی باشد که بهره برداری از تنوع قومی و دامن زدن به جنگ قومی در سر خط کار آی اس آی و پاسداران ایران قرار دارد . هر کدام از رقبای منطقه یی و بین ا لمللی تلاش مینمایند تا با دسایس الحیل خود را دایه مهربانتر از مادر به اقوام و مذاهب کشور ما جا بزنند.

هیهات ، افسوس و صد افسوس که دسته تبر آنان از خود ما ساخته می شود و عده یی محدود افراد از این و یا آن قوم در خدمت این پلانهای شیطانی قرارگرفته و تیشه بر ریشه درخت کهنسال تاریخ و وطن آبایی و مشترک میزنند و بدینترتیب آب به آسیاب دشمنان میرزند .

اظهرمن الشمس است که افغانستان در معرض جنگ اعلام نا شده یی پاکستان قراردارد و درکندز یکبار دیگر حضور افسران آن کشور و شرارت پیشه گان بین المللی تثبیت گردید .

اما آقایان تاجران قوم وقوم فروشان از جنگ قومی صحبت مینمآیند و بر تجاوزو پلانهای شوم بین المللی پرده می اندازند.

قول حضرت فردوسی مصداق حال ما است که :

به یزدان اگر ما خرد داشتیم

کجا این سر انجام بد داشتیم

واضح است که دولت ضعیف و « شرکت سهامی دو سره » بحران اعتماد را گسترش داده و آب را چنان گل آلود ساخته که قوم فروشان ، تاجران دین و « جهاد » مافیایی مواد مخدرو زمین و فساد پیشه گان بی آزرم ماهی بگیرند.

همانطوری که مردم در گرو جانیان طالب و داعش و تفنگبدستان قانون ناپذیر قرار گرفته ، اصل وحدت ملی که به گفته شاه امان الله موجودیت افغانستان در گرو آن است در گرو جلابان و تاجران قومی قرار گرفته است.

در حالی که هست و بود افغانستان مطرح است و سوال چه باید کرد ؟ و چه میتوان کرد ؟ در برابر روشنفکر و نیروهای مترقی افغانستان قرار گرفته است تا در برابر دسایس کشاندن وطن مشترک ما به عصر حجرتلاش گسترده را انجام بدهند.

از این رو مبرمترین وظیفه منورانه وطنی، ملی افغانی و انسانی این است که:

با چنگ زدن به وحدت و وفاق ملی و برادری اقوام با هم برابر به مثابه شهروندان آزاد و متساوی الحقوق از تمامیت ارضی و تجزیه ناپذیری افغانستان، استقرار حاکمیت قانون،‌ و قوای مسلح ملی ، غیرتنظیمی و غیر قومی دفاع نماییم و به فداکاری سربازان دلیر قوای مسلح و خون شهدای وطن حرمت داشته باشیم و منحیث حسن ختام فریاد وخشورانه آزادیخواه سترگ عبدالرحمن لودین را تکرار نماییم که:

ای ملت از برای خدا هوشیار شوید ـــــ   از مکر و حیله دشمن خبر شوید

از یکطرف پلنگ و از دگر طرف نهنگ ـــــ  هر دو بخون ما دهن خویش کرده رنگ 

تعریف قومی دادن به جنگ افغانستان کتمان ساختن جنگ اعلام نا شده پاکستان ، دسایس ایران و سیاست های کجدار و مریز امریکا و انگلیس میباشد و راه را بخاطر یوگوسلاویاساختن افغانستان و یا سوریه ساختن و تقسیم آن به ساحات نفوذ اجانب ، هموار میسازد