حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

آغاز یک توطیه ی جنایت بار و کوچ اجباری پنجشیریان

ویسنده: مهرالدین مشید امروز روستای دشتک پنجشیر و فردا هم دشتک…

آغوش مادر وطن!

امین الله مفکر امینی       2024-08-12! مــرا مادر وطن ومردمش بس گرامیســـت هرکه مادروطن…

نور کهن 

رسول پویان  نـور کهن ز روزن دل جلوه گر شدست  هـور از…

بمناسبت  ۷۶ و مین  سالروز  تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر  

نوشته از بصیر دهزاد  اوضاع وخیم کنونی بین المللی، حلقه تنگ…

دادخواهی برای مهاجرین افغان که از تاجیکستان اخراج اجباری می…

من محمدآصف فقیری نویسنده و پژوهشگر و مدرس حقوق و…

عرفان در سیاست

– دکتر بیژن باران ایران از سده 19 با نپذیرفتن…

دعوت صالح به آمریکا و" هفت خوان رستم "اختلاف های…

نویسنده : مهرالدین مشید  چرخش در سیاست آمریکا یا ابزاری برای…

پردۍ ناولې پروژې ودروئ

عبدالصمد ازهر                 …

حقوق بشر 

تدقیق و نگارشی از سخی صمیم.   حقوق بشرچه نوع حقوق راگویند…

ترجمه‌ی شعرهایی از آقای "آسو ملا"

(به کُردی: ئاسۆی مەلا) شاعر کُرد زبان توسط #زانا_کوردستانی  (۱) مفت مفت‌اند، شلوار،…

فرهاد پیربال

استاد "فرهاد پیربال" (به کُردی: فەرهاد پیرباڵ) نویسنده، شاعر، مترجم،…

«
»

احمد مسعود به دنبال چیست ؟

                              نوشته ی : اسماعیل فروغی

     به دنبال پخش خبر موثقِ دعوت آقای مایکل مک کال رییس کمیته ی روابط خارجی مجلس نماینده گان ایالات متحده ی امریکا از احمد مسعود و هموار کردن فرصت سخنرانی برایش درهفته ی آینده در کنگره ی امریکا ، بتاریخ چهارم سپتمبر 2024 صدای گویا مبارزه و دادخواهی آقای مسعود از کاخ پارلمان بریتانیای کبیر هم بلند شد.
طوری که معلوم می شود آقای مسعود که درس خوانده و تعلیم گرفته ی انگلیس است ، شاید بالاخره مصمم شده است تا ندای آزادی ، عدالت و مقاومت را از بلند گو های پارلمان انگلیس و کاخ کنگره ی امریکا به گوش جهانیان برساند .

      تعجب آور است !  گوهر دادخواهی وآزادی طلبی را دراتاق های کاخ کنگره ی امریکا و قصر پارلمان انگلیس جستجو کردن و همزمان با آن اعتماد مردم افغانستان و جهان را ازین طریق بدست آوردن ، هم تعجب آور است و هم پرسش برانگیز .

     مسعود جوان که نه واقعیت تلخ طرفداری و حمایت بی دریغ امریکا و انگلیس از کشتار بیرحمانه ی مردم غزه را می بیند و نه تسلیم کردن بی قید و شرط افغانستان به تروریستان را ، مگر اندیشه و ترسی از کوبیدن مهر انگلیسی و امریکایی بر پیشانی اش ندارد ؟ مثل این که ندارد . او بی هراس از بدنامی ، از منبع و محور تمام شرارت ها    ( انگلیس و امریکا ) همسویی و هم صدایی با مقاومت ملی می طلبد .

     این رو آوردن به بارگاه امریکا و انگلیس بالاخره این حقیقت را بما روشن ترخواهد کرد که شاید مسعود جوان هم می خواهد برهمان طبلی بکوبد که چهل و اند سال پیش سایر رهبران مجاهدین با رونالد ریگان در کاخ سفید کوبیده بودند . ( ربانی ، مجددی، خالص ، گیلانی ، محمدی وغیره …)

    اما ایکاش مسعود جوان می دانست که امریکاو انگلیس همانگونه که رهبران و قوماندان نامدار جهاد را با فساد و گندیده گی آلوده کرده ، بالاخره همه را به مهره های سوخته ی بدنام تاریخ مبدل نمودند ؛ به او هم رحم نخواهد کرد.

    آقای مسعود باید از خود بپرسد که امریکا و انگلیس چرا و به کدام دلایلی از طالب بنیادگرا ، بیرحم و ویرانگر که ثمره ی پنجاه سال کار استخباراتی و اوپراتیفی شان است صرف نظر کنند و به شما و رهبران فاسد و بد نام پیشین تان باور و اعتماد نمایند ؟

   آیا مسعود جوان خواهد توانست وظایف خطیر طالبان را درمنطقه که انتقال ویرانی و بنیادگرایی اسلامی به کشورهای آسیای میانه ، چین ، روسیه و ایران است ، به عهده بگیرد و به انجام برساند ؟ که هرگز نمی تواند .

    ایکاش مسعود جوان می دانست که فرصت دادن به این سخنرانی ها ، نه بخاطر ترقی و نیکنامی او بلکه برای تعجیز ، بدنام کردن و بیچاره نشان دادن بیشتر او ترتیب داده می شود .
    ایکاش او می دانست ، همانگونه که مسعود پدر با توطئه چیدن توسط یاران نزدیک اش از صحنه بیرون ریخته شد ، اکنون او هم با دسایس شاگردان همان یاران نزدیک پدر، ضربِ صفر خواهد شد .

     از دشمنان دیرینه ی مردم افغانستان( انگلیس و امریکا ) که تروریزم طالبانی را برای نابودی فرهنگ ، زبان و ارزشهای تاریخی تان مسلط و مقرر کرده اند ، امان و درمان خواستن ساده لوحی و تعجب انگیزاست !

     آنان با درک این که شما ذوق زده ی رهبری و سخنرانی های تبلیغاتی استید ، باریختن دانه های شیرین برای تان ( چون دعوت از شما در مراجع معتبر دولتی شان ) ، می خواهند شما را فرد ارتباطی و جزء جواسیس و ایادی خویش معرفی نمایند.
شما باید بدانید که به این ترتیب متأسفانه  شما با دستان خود پایان تان را رقم می زنید .
این که مشاوران تان دشمنان تان استند ، شکی وجود ندارد ؛ اما اگر این همه را خود دانسته و آگاهانه انجام می دهید ، به شما هم شک باید کرد.

     از جانب دیگر، شما که تاهنوز یکبارهم سردمداران فساد و همرزمان مولتی میلیونر پدر ارجمند و شهید تان را انتقاد نکرده اید ، چگونه می خواهید اعتماد مردم را با خود داشته باشید ؟ آیا گاهی از نزدیکان و همرزمان نزدیک پدرارجمند تان پرسیده اید که چگونه به سرعت برق مولتی میلیونر شدند ؟

    به باور ناظران بیطرف ، این راهی که شما در پیش گرفته اید ، آخرین منزل اش به ترکستان می انجامد . این همان راهیست که رهبران فاسد و بدنام مجاهدین طی کردند و در پایان به گودال تاریخ افتادند . اتکا و اتحاد شما با آن تاریخ زده های شرمساری که شما طی سخنرانی تاریخی چهارم سپتمبر تان در پارلمان بریتانیا باز به افتخاراز آنان یاد نموده و همه  را به اتحاد و مقاومت دعوت نمودید ، متأسفانه برای شما حکم خودکشی و تباهی را دارد آقای مسعود !

     و نکته ی آخر این که ، امریکا هیچگاهی شما را به کرسی طلبان نخواهد نشاند . چون شما هرگز نمی توانید از منافع آزمندانه و جنگ افروزانه ی امریکا در منطقه حفاظت و حراست نمایید . از نظر انگلیس و امریکا شما ها هیچکدام آن ظرفیت و جسارتی را که گروه تروریستی طالبان دارند ، ندارید . فقط نیروی قهار و افراطی طالبان می توانند از منافع حیاتی امریکا در منطقه حمایت و محافظت نمایند .
و درست به همین دلیل امریکا هرگز نمی خواهد طالبان را ضعیف و کم توان ببیند .اگر امریکا می خواست طالبان ضعیف وناتوان باشند ، تمام تجهیزات و سلاح های خود را در اختیار شان نمی گذاشتند . مگر ندیدید که آنان به جای تخریب و از کار انداختن تجهیزات و تسلیحات شان ، همه را دو دسته به طالبان تسلیم کردند .

      نتیجه این که این رجز خوانی ها از پارلمان انگلیس و کاخ کنگره ی امریکا ، در واقع دانه های شیرینی است که گلو گیر آقای احمد مسعود خواهد شد ؛ هرگاه واقعیت های منطقه و قدرت های نوظهور و بازدارنده ی منطقه ای را از نظر دور بیندازند . 

                                                                                    فروغی