کلمبیا و فارک !
خبرگزاری سپاه پاسداران (فارس) طی مطلبی خواهان حمله موشکی به مجاهدین در آلبانی شد و نوشت:
جمهوری اسلامی ایران باید با استناد به اصل “مسؤولیت حمایت” (R2P) در جهت حمایت از آحاد ملت ایران و ذیل ماده 51 منشور سازمان ملل متحد، اقدام نظامی علیه مقر منافقین در آلبانی را برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی را در دستور کار قرار دهد…
از حکایت موشک زدن به اروپا بگذریم که گفتنش هم طنز است ، شماها اگه میتونید وقایع طبیعی مثل سیل را مهار کنید ، زدن موشک به اروپا را بعدا صحبت میکنم !
حمایت از آحاد ملت هم بگذریم .
این حاکمییت دینی در ایران اگر در جنبش عمومی خرداد 1388 با اختیار خودش گورش را گم میکرد ذهن اتوماتیک به بقیه شک میکرد ولی در مقطع جنبش 1388 مجاهدین خلع سلاح شده بودند و جمعیت معترض هم مسلح نبود ، و دیدیم که نظام با آحاد ملت ناراضی چه کرد …
از فاز موسوم به سیاسی 1357 تا 1360 حدود نیم قرن گذشته است و طی این سالها روحانییت حاکم با کردیت قدرتمند غرب تلاش کرد تا مخالفان را از ریشه کن کند ، ولی نشد . قتل عامهای داخل ایران ، ترورها ی خارج از ایران …
در این مدت فقط یک اصلاح طلب واقعی معترض بود به نام منتظری که رسما گفت مجاهدین با قتل عام تمام نمیشوند … بقیه فقط اسمشان اصلاح طلب شد ، یعنی عملا تا آخرین گلوله کشتند وقتی مهمتاتشان تمام شد و خسته شدند اصلاح طلب شدند …
اینکه چرا بعد از 50 سال هنوز فکر میکنند با موشک و کشتار مسائل قرن 21 حل میشود بگذاریم به حساب بلاهت تاریخی حاکمان در تمام زمینه ها … فرض کینم همین فردا مجاهدین و بقیه مخالفان با صاعقه ایی نابود شوند ، اقتصاد درست میشود ، سیاست متعارف میشود ، مردم به حداقل رفاه میرسند ؟ غرب با برجامش از سرتان دست برمیدارد ؟
مسئله اصلی نظام دینی در ایران حالا در انتهای کار مخالفان داخلی نیست … مشکل اصلی نظام عدم همزیستی با نرمهای جهان امروز است . این آخرین مهمی که نظام اگر بتواند وارد این مسیر شود هر نوع مخالفی بودنش در همین ورژن امروز دیگر موضوعییت ندارد !
در بعد داخلی حالا سال 1357 نیست که جامعه ایران بدون هیچ تجربه ای عملی همه فکر کنند آن پتانسیل آزاد شده از استبداد سلطنتی باید با خون تخلیه شود …
حالا نیم قرن گذشته و تجربه در جریان عمل مشخص شد توپ و تانک و کشتار راه حل نیست . اشکال مجاهدین در تحول سیاسی 1357 یحتمل ندیدن ریشه های قدرتمند روحانییت در بافت جامعه سنتی ایران بود ، و به اشتباه فکر کردند رسیدن تظاهرات به نیم میلیون نفر درمدتی کوتاه یعنی قدرت اجتماعی . آن تظاهرات نیم میلیونی البته کار بزرگی بود ولی لایه نازکی بود که زورش به قطر روحانییت نمیرسید و به راحتی سلاخی شد .
روحانیتی که ریشه هایش حداقل از زمان صفویه محکم بود بعد از چند قرن شرایط حاکمییت سیاسی توسط غرب برایش مهیا شده و حضرات در مورد هژمونی سیاسی کوتاه نخواهند آمد حتی به قیمت کشتن فرزندان خوئدشان …
در مقطع 1357 کسی از هیچ سمتی بلد نبود و تجربه نداشت سیاست کند وجنگ داخلی انگار اجتناب ناپذیر بود…
در زمینه نقد تاریخی مجاهدین نکته ایی را یادآوری کنم . جنگ یا مقاومت به نظرم غلط نیست . زندگی یعنی جنگ حتی در ابتدائی ترین قدمها … اما روش کار جای حرف دارد . روزی که مسعود رجوی در نشست درونی گفت تنها کسی که توان استحاله ر|ژیم را داشت بهشتی بود و ما بهشتی را زدیم تا جنگ مسلحانه اجتناب ناپذیر شود و مثل حسین دست به سلاح ببریم…همانجا با خودم نجوا کردم که اشتباه کردید ! هر چند کاری که در تاریخ حسین کرد ربطی به مقاومت نداشت بیشتر از جنس لجبازی بود …
حتی اگر رژیم جنگ مسلحانه را طی 3 سال فاز موسوم به سیاسی کاری کرد تحمیل شود ولی باز هم جای حرف دارد ، حتما نباید جبرا سیاسی شد . من کاملا با نیروهای مخالف حکومت از یک جنبه موافقم . کارو بار اصلی مبارزه زمان استبداد سلطنتی روی دوش آنها بود … اوج مبارزه روحانییت حاکم در ایران با استبداد سلطنتی شاه این بود که چرا به زنها حق رای داده است ؟ یعنی از موضع مادون …
ولی همان روحانییت تنها جریانی بود که کردیت سیاسی غرب و لایه های مختلف جامعه را در همان زمان با خود همراه را داشت .
کلام آخر با اتاق فکر نظام : به قول تنسی تاکسیدو زمان مناسب برای رها کردن را تشخیص ندهی کار خودت درپروسه سختر میشود ! بهترین زمان مناسب برای مافیای دینی حاکم در ایران شاید همان جنبش عمومی خرداد 1338 بود تا داوطلبانه رها کنند و برگردند داخل کوزه حوزه علمیه !
چریکهای موسوم به فارک کلمبیا بعد از سالها جنگ مسلحانه با دولت مرکزی توانستند با هم بنشینند و ظرفییت مذاکرات در همه طرفین بود و اعضای فارک حالا رسما در دولت مرکزی هستند …
ای کاش در ایران هم هیچ طرفی ورژن ایدئولوژیک نمیداشت !
01.08.2022
اسماعیل هوشیار
