کور و نابینایان خرد

تقدیم به زن ستیز های بدوی و ملا های اجیر، آن…

فضیلت سیاسی و افغانستان

در نخست بدانیم٬ ماکیاولی در شهریار و گفتارها٬ در واقع…

بهای سنگین این خاموشی پیش از توفان را طالبان خواهند…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان بیش از این صبر مردم افغانستان را…

گلایه و سخن چندی با خالق یکتا

خداوندا ببخشایم که از دل با تومیخواهم سخن رانم هراسانم که…

(ملات گاندی در مورد امام حسین

باسم تعالى در نخست ورود ماه محرم و عاشوراء حسينى را…

جهان بی روح پدیداری دولت مستبد

دولت محصولی از روابط مشترك المنافع اعضاء جامعه می باشد٬ که…

ضانوردان ناسا یک سال شبیه‌سازی زندگی در مریخ را به…

چهار فضانورد داوطلب ناسا پس از یک سال تحقیق برای…

پاسخی به نیاز های جدید یا پاسخی به مخالفان

نویسنده: مهرالدین مشید آغاز بحث بر سر اینکه قرآن حادث است و…

طالبان، پناهگاه امن تروریسم اسلامی

سیامک بهاری شورای امنیت سازمان ملل: ”افغانستان به پناهگاه امن القاعده و…

  نور خرد

 ازآن آقای دنیا بر سر ما سنگ باریده عدوی جان ما…

عرفان با 3 حوزه شناخت/ ذهن، منطق، غیب

دکتر بیژن باران با سلطه علم در سده 21،…

شکست مارکسیسم و ناپاسخگویی لیبرالیسم و آینده ی ناپیدای بشر

نویسنده: مهرالدین مشید حرکت جهان به سوی ناکجا آباد فروپاشی اتحاد جماهیر…

سوفیسم،- از روشنگری باستان، تا سفسطه گری در ایران.

sophism. آرام بختیاری دو معنی و دو مرحله متضاد سوفیسم یونانی در…

آموزگار خود در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی را دریابید!

محمد عالم افتخار اگر عزیزانی از این عنوان و پیام گرفتار…

مردم ما در دو راهۀ  استبداد طالبانی و بی اعتمادی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان سرزمینی در پرتگاۀ ناکجاآباد تاریخ مردم افغانستان مخالف…

ترجمه‌ی شعرهابی از دریا هورامی

بانو "دریا هورامی" (به کُردی: دەریا هەورامی) شاعر، دوبلور و…

تلویزیون حقوق ناشر یک اندیشه ملی و روشنگری 

نوشته از بصیر دهزاد  تلویزیون حقوق در پنجشنبه آینده،  ۱۱ جولای، …

افراطیت دینی و دین ستیزی دو روی یک سکه ی…

نویسنده: مهرالدین مشید در حاشیه ی بحث های دگر اندیشان افراط گرایی…

د مدني ټولنې په اړه په ساده ژبه څو خبرې

 زموږ په ګران هېواد افغانستان کې دا ډیر کلونه او…

از پا افتادگان دور جمهوریت

در خارج چه میگویند ؟ انهاا طوری سخن میرانند که افغانستان…

«
»

فریاد اعتراض علیه جنایات بشری در مقابل افغانهای پناهنده درایران


ما به اینجا نه پی حشمت وجاه امده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه امده ایم حافظ

رسانه ها بطور مستند اجساد کشته شدگان وشکنجه دید گان افراد محتاج ومعصوم افغان را به نمایش میگذارند که در جمهوری اسلامی ایران با بی رحمی وبی حرمتی به مقام انسان بعد از لت وکوب وشکنجه بدریا انداخته شده اند . این قتل دستجمعی افراد بی گناهیست که نه به منظور تخریبکاری ونه برای جنگ ( انچه که فاطمیون و زنبیون ، حیدریان وحسینیون
ایران در افغانستان میکنند) بلکه بخاطر گریز از مصیبت جنگ ، بیکاری وبی نانی به کشور همسایه هم کیش وهمزبان خویش میرفتند تا بتوانند با صرف زور بازو به خانواده هایشان لقمه نانی برسانند .
برخورد های تحقیر امیز ، لت وکوب ودشنام به افغانها در شهرهای ایران ساده ترین پیش امد کارمندان شهر داری وپولیس ان کشور میباشد که تصاویر ان بار بار از طریق رسانه ها پخش گردیده است .
وقتی درپارلمان ایران میگویند “بر ایران وپاکستان است تا تنور جنگ را در افغانستان گرم نگهدارند… مهره ها وجریانات متعهد به ما باید در افغانستان تقویت شوند ..” خود سند دخالت در جنگ را رسمیت میدهند . افغانهایکه شامل هیچ طرف جنگ نبستند از بدی حوادث پا از معرکه بیرون میکشند وبحیث افراد ملکی غیر شامل در جنگ که نیم سوختگان تنور داغ جنگ پارلمان ایران هستند بهر سو پناه میبرند منجمله به کشور ایران اما از برگشتگی بخت این گروههای متضرر از جنگ با برخورد خلاف عاطفه بشری ، احساس انسانی ، حق مسلمانی وپیشامد نیکو به این تهیدستان بیچاره ونا توان مواجه میشوند .
اخوند های ایرانی که خیال هژمونی جهان اسلام را در زیر مندیل های پیچ در پیچ شان دارند وخودرا در حال نبرد با شیطان بزرگ یعنی امریکا میدانند مسلمانان را با این حال فجیع میکشند وپناه گزینان فرار کرده ازمظالم ان شیطان را به امواج دریا میسپارند کجای این انسانیت است وکجایش اسلامیت ؟ اینها که از دیار کفر با عقاید کفری بسوی مدعیان اسلامی نیامده اند .
اخوند های ایرانی که زیر نام حوزه تمدنی فارسی زبانان پولهای گزاف را به هیزم بیاوران این تنور گرم بحیث نوکران خریده شده میدهند وانها غوغاهای گوناگون بپا میدارند چرا این پناهجویان همین حوزه را با این بیرحمی وقساوت میکشند؟ اینها که ازحوزه های اردو زبان وروسی زبان وانگلیسی زبان نیستند .
دولت افغانستان چرا از کنار این جنایت با یک حرکت نرم وبدون جهانی سازی ان‌عبور میکند؟
ابزار داخلی ایران هنوز هم بر طبل تبلیغ دوستی وانسانیت ایران خاهند کوبید وصدایی بر نخواهند اورد ؟
عزا داران سیه پوش مرگ قاسم سلیمانی که در دفاتر رسمی ودر صفحات مجازی نوحه مرگ برپا کرده بودند حالا در برابر این جنایت علیه هم وطن خود شان چرا خموشی اختیار کرده اند؟
ای ملت خوابیده افغان که برجسد بی روحت از اسلام اباد تا تهران واز لندن تا واشنگتن لگد کوبی میشود چرابیدار نمیشوی؟ نه جسد های خون الود برگشته از میدانهای جنگ ، انفجارها وخود کشها ونه اجساد جوانان برگشته از نیمه راههای مهاجرت ، عقلت را ، شعورت را ، احساس وغرورت را بر نمی انگیزد وهرچه مصیبت اسمانی وزمینی برتو عاید گردد باشانه اای افتیده شکر گویان پذیرا میشوی .
تاچه وقت ؟
وتا به کی ؟