نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش…

نویسنده: مهرالدین مشید اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از…

اعلام دشمنی با زنان؛ زیر پرسش بردن اسلام و یا…

نویسنده: مهرالدین مشید رهبر طالبان از غیبت تا حضور و اعلان…

ګوند، ائتلاف او خوځښت

نور محمد غفوری  په ټولنیزو فعالیتونو کې د ګډون وسیلې   د سیاسي…

از روزی می‌ترسم 

از روزی می‌ترسم  که سرم را بر روی سینه‌ات بگذارم و تپش…

چرا نجیب بارور را شماتت و تقبیح نماییم ؟

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی           به…

کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

«
»

فریاد اعتراض علیه جنایات بشری در مقابل افغانهای پناهنده درایران


ما به اینجا نه پی حشمت وجاه امده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه امده ایم حافظ

رسانه ها بطور مستند اجساد کشته شدگان وشکنجه دید گان افراد محتاج ومعصوم افغان را به نمایش میگذارند که در جمهوری اسلامی ایران با بی رحمی وبی حرمتی به مقام انسان بعد از لت وکوب وشکنجه بدریا انداخته شده اند . این قتل دستجمعی افراد بی گناهیست که نه به منظور تخریبکاری ونه برای جنگ ( انچه که فاطمیون و زنبیون ، حیدریان وحسینیون
ایران در افغانستان میکنند) بلکه بخاطر گریز از مصیبت جنگ ، بیکاری وبی نانی به کشور همسایه هم کیش وهمزبان خویش میرفتند تا بتوانند با صرف زور بازو به خانواده هایشان لقمه نانی برسانند .
برخورد های تحقیر امیز ، لت وکوب ودشنام به افغانها در شهرهای ایران ساده ترین پیش امد کارمندان شهر داری وپولیس ان کشور میباشد که تصاویر ان بار بار از طریق رسانه ها پخش گردیده است .
وقتی درپارلمان ایران میگویند “بر ایران وپاکستان است تا تنور جنگ را در افغانستان گرم نگهدارند… مهره ها وجریانات متعهد به ما باید در افغانستان تقویت شوند ..” خود سند دخالت در جنگ را رسمیت میدهند . افغانهایکه شامل هیچ طرف جنگ نبستند از بدی حوادث پا از معرکه بیرون میکشند وبحیث افراد ملکی غیر شامل در جنگ که نیم سوختگان تنور داغ جنگ پارلمان ایران هستند بهر سو پناه میبرند منجمله به کشور ایران اما از برگشتگی بخت این گروههای متضرر از جنگ با برخورد خلاف عاطفه بشری ، احساس انسانی ، حق مسلمانی وپیشامد نیکو به این تهیدستان بیچاره ونا توان مواجه میشوند .
اخوند های ایرانی که خیال هژمونی جهان اسلام را در زیر مندیل های پیچ در پیچ شان دارند وخودرا در حال نبرد با شیطان بزرگ یعنی امریکا میدانند مسلمانان را با این حال فجیع میکشند وپناه گزینان فرار کرده ازمظالم ان شیطان را به امواج دریا میسپارند کجای این انسانیت است وکجایش اسلامیت ؟ اینها که از دیار کفر با عقاید کفری بسوی مدعیان اسلامی نیامده اند .
اخوند های ایرانی که زیر نام حوزه تمدنی فارسی زبانان پولهای گزاف را به هیزم بیاوران این تنور گرم بحیث نوکران خریده شده میدهند وانها غوغاهای گوناگون بپا میدارند چرا این پناهجویان همین حوزه را با این بیرحمی وقساوت میکشند؟ اینها که ازحوزه های اردو زبان وروسی زبان وانگلیسی زبان نیستند .
دولت افغانستان چرا از کنار این جنایت با یک حرکت نرم وبدون جهانی سازی ان‌عبور میکند؟
ابزار داخلی ایران هنوز هم بر طبل تبلیغ دوستی وانسانیت ایران خاهند کوبید وصدایی بر نخواهند اورد ؟
عزا داران سیه پوش مرگ قاسم سلیمانی که در دفاتر رسمی ودر صفحات مجازی نوحه مرگ برپا کرده بودند حالا در برابر این جنایت علیه هم وطن خود شان چرا خموشی اختیار کرده اند؟
ای ملت خوابیده افغان که برجسد بی روحت از اسلام اباد تا تهران واز لندن تا واشنگتن لگد کوبی میشود چرابیدار نمیشوی؟ نه جسد های خون الود برگشته از میدانهای جنگ ، انفجارها وخود کشها ونه اجساد جوانان برگشته از نیمه راههای مهاجرت ، عقلت را ، شعورت را ، احساس وغرورت را بر نمی انگیزد وهرچه مصیبت اسمانی وزمینی برتو عاید گردد باشانه اای افتیده شکر گویان پذیرا میشوی .
تاچه وقت ؟
وتا به کی ؟