دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

«
»

عقل افغان پسان می آید

نویسنده : دکتور فلسفه طاوس وردک لندن ۱۷ هم نوامبر ۲۰۱۶

خدای د په داسې افغانانو اور بل کړی چی تر اوسه هم دوی نه پوهیژي ، دوی نه خبریژي ، دوی ځان نه پیژڼي ، خانونه د خرو بیسیوادانو غونته دغه ۴۰ کاله په تیاره او ګرداو غبار الوده فضا کی وینی او ژوند کوی ، تقریبا نیم قرن زموږ په خاوره او خلکو اور بل دی ، خلک هره ورځ د کوچیانو د رمو په شان د وږیو لیوانو او وحشی حیواناتو قربانی کیژي او دوی لاویده دی ، په داسې حال کی چې هندوستان او پاکستان په ۳۰ کالو کی د اتومی او قریبا د هایدروجنی وسلو چښتن کوی یا کیژي ، خو زموږ وحشی صفته ، زموږ دلویو ګیرو او اوږدو ګیرو ملان او جهادی مشران او روحانیون هنوز ددین او مذهب کونه نیولی او خلکو ته د جنت قوالی او فرامین صادروی ، ۴۰ کاله هلکان ( د لوڅو پښو – چاودې لاسو ـ وچو شونډو – پړانګی پړانګی کالیو – خیرنو جامو د سپږو او حشراتو له محشر او ناتار نه خلاص نه شول ، خلکو په خپلو هیوادو کی خپلو وطندارانو ته جنت جوړ کړو خو زموږ جمهورو ریسانو ، زموږ ګردن کلفته – ګیرورو جهادی رهبرانو او قوماندانانو ) زموږ هلکان او ماشومان د دغو ناورین او غم او هلاکت څخه ونه ژغورل ، که ووایم چی تنظیمی رهبران او قوماندانان شرم نه لری – حیا نه لری – وجدان نه لری – عزت نه لری – شرف نه لری – افغانان نه دی هم درسته ده – ؟؟؟ خو دا به څومره تکراروم ، دا به تر کومه یادوم ، دا به دوی څه وخت منی چی دوی غلطه کړی ، دوی نه پوهیژي ، دوی په غلطه لاره روان دی ، دوی ددشمن په خوله او ددشمن په فرمان او لارښودنه زموږ خوار او بیکسه خلک وژنی او د وینو په ډند کی ېې  د تل له پاره ساتی ، پارالمان یو ځلي د وزیرانو د بودجی د نه مصرفولو په خاطر یو تعداد وزیران استحضا کړل ، خو دوی یوه ورځ ریس جمهور او ریس اجرایه سلب صلاحیت او برطرف نه کړل چی ولسوالی او ولایتونه تسلیمیژي او هره ورځ په سلهاوو زلمیان وژل کیژي ؟؟ ، پارلمان یوه ورځ د کندز او هلمند او ارزګان قوماندانان نظامی او امنیتی او والیان محکمو ته حواله نه کړل او بندیان یی نه کړل ، قوماندان امینه د مزار لللاالحمد وایی چی زموږ میلمانو ته هیڅ اسیب نه دی رسیدلای ؟؟؟ خو والی او پارلمان ورنه پوشتنه ونه کړه چی یوه لارۍ بار انفلاقیه مواد په یوه کاماز کی تر دغو ځاه چا ؟؟ څنګه ؟؟ د چا په مشري او تعقیبی موټرانو په ذریعه راوړل ؟؟؟ دا ټول دیوه سره دیکټه شوی – طرح شوی – پلان شوی – منظور شوی – مخکی له مخکی جوړې شوې توطیی د خارجیانو ؟؟ د دولتی مشرانو ؟؟ د ولایتی حکمرانانو په امر او قومانده تر سره کیژي او پیسې ېې مخکی له مخکی نه تقسیم شوی دی ؟؟ کندز دوه ځله سقوط وکړو ؟؟ جناب اشرف غنی خان – جناب عبدالله عبدالله خان – جناب عمرخیل والی – جناب جنګل باغ خان وجنابانو ریس امنیت ولایت او قوماندان اوردو په کندز کی ، تاسې استخبارات نه لرل ؟؟ تاسې نوکریوالان نه لرل؟؟ تاسې وکیلان د ګذر او د ناحیو ریسان او د جوماتونه ملان او د کوڅو او بازارو کلانتران یا مشران نه لرل ؟؟؟ تاسې نور اضافی تدابیر ولی نه وو نیولی ، ولی د دریو امنیتی ارګانو په چوکات کی منتظره قطعات د اماده باش په حالت کی نه وو ، جنګ خو بریښنا نه ده چې په یوه کړس اور واچوی ، جنګ د کورو ، کوڅو ، بازارو نه شروع او ادامه مومی ایا په یوه ساعت کی منتظره قطعات ولی داخل موضیع نه شول او اقدامات یی عملی نه کړل ؟؟ آیا دغه دوه واری ولي دغه ( والی – جنګل باغ – ریس امنیت – قواندان اوردو ) څلور واړه محاکمه نه شول او په ځای ېې پاک د تنظیمو د اداری او چوکات نه خارج کسان نوی ونه ګمارل شول ، نو ولی پارلمان ریس جمهور او ریس اجرایه برطرف نه کړل ، آیا خلک پسونه دی که نور اهلی حیوانات ؟؟؟ چی هیڅ ېې سر نه خلاصیژي او نه بیداریژي ، یا نه راوسیژي ، څه خت مو عقل بیرته سر ته درځي او که نه درځي نو دغه سرونه باید چټ شی او غوڅ شی ؟؟؟ څومره به نور ځانونه ملیاردران کوی ، څومره به نور غلا او رشوت ته ادمه ورکوی ، دغه بیچاره اولس او خلک په تاسی حق لری که نه ؟؟ نه د خدایه ویریژۍ ؟؟ نه د خلکو د آه او بد دعااګانو نه ویریژۍ ؟؟ نه د خپل ضمیر او وجدانه ویریژۍ ؟؟ ځکه هغه تاسی نه لرۍ ؟؟ دولسوالیو او ولایتو شوراګانو انتخابات څه شول – الکترونیک تذکری څه شوی ؟؟ د لویو او زیربنایی پروژو شروع کیدل څه شول د کنړ او د بدخشان د کوکچې د بند او د پنجشیر دبرق دبندو شروع کیدل او د حاجیګک او چهار اسیاب دمیسو دمعادنو کار څنګه شوو ؟؟  زموږ خلک وخت له لاسه ورکوی او زمان ډیر په سرعت تیریژي ، اوس باید د وزارت دفاع په فرمان په کابل یا شمال کی ( د مهماتو دتولید فابریکه – دهلیکوپترو دجوړیدو – دجټ طیارو – دراکت دجوړیدو ) فابریکات جوړ او تولیدات ېې شروع کړی وۍ ، زموږ ټول همسایه ګان ېې تولیدوی ، زموږ په همسایه ګانو دیوه هیواد تحریم نشته ولی زموږ ړانده او مزدور دولتی چارواکی خاموش او لاس تر زنه ناست دی ، ضرورت فوری دا دی چی ( سیاسی – اقتصادی او امنیتی ) استقلالیت د افغانستان حکومت او خلک تر لاسه کړی او ولری او ددغو کار له پاره د ننه په هیواد کی کافی اندازه سرمایه شته ده فقط رڼا سترګی او سلیم عقل او افغانی جدیت او استقلالیت ته ضرورت دی ؟؟ دقیمتی ډیرو معادن ملی کړۍ ، د مخدره توکو انحصار عملی کړۍ ، خلع سلاح ۱۰۰٪ تطبیق کړۍ نور خارجی ګدایی ته ضرورت نشته ؟؟؟؟؟؟؟او وسله وال پوڅ تر ستونیه مسلح کړی دشمن داسې وځپۍ چې هره ورځ سپین د تسلیمۍ بیرغونه درته جګ کړی ، دزوراوبه تل پورته ځي،( چیرته چی زور وی هلته منطق او زاریو ته ضرورت نشته ) ؟؟؟؟