حامییان حق!

امین الله مفکر امینی !    2025-03-06   نترسم زدشمن تکیه برحـــق کــــــــــرده ام باتکیه…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

«
»

سکوت سازمان ملل درباره عاملان فاجعه انسانی افغانستان

سکوت سازمان ملل درباره عاملان فاجعه انسانی افغانستان

سازمان ملل متحد در گزارشی ضمن هشدار درباره وضعیت وخیم انسانی در افغانستان و بدون اشاره به اینکه کدام دولت‌ها و چه کسانی عامل اوضاع اسفبار امروز مردم این کشور جنگ زنده هستند، اعلام کرده است که مردم افغانستان به کمک های بشردوستانه بیشتری نیاز دارد.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در یک گزارش جدید اعلام کرده است که به دنبال برقراری کمک های فوری برای خانواده های افغانستانی است که به دلایل گوناگون آواره شده اند.

گزارش این نهاد می افزاید مردم و آوارگان داخلی در این کشور در شرایط نامناسب اقتصادی بسر می برند و به کمک های فوری بشر دوستانه نیاز دارند.

«نازک میر زیارمل» کارشناس امور اقتصادی مستقر در افغانستان می گوید: به ویژه در زمین لرزه اخیر  که مردم همه دارایی خود را از دست داده اند، کمک های جامعه جهانی به اندازه مصرف یک تا دو ماه خانواده ها بوده و باید کمک ها بیشتر شود.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در بخش پناهندگان در این گزارش یادآور شده است که به بیش از دو هزار خانوار آواره در “ولایت لغمان” کمک های نقدی توزیع کرده است.

سکوت سازمان ملل درباره عاملان فاجعه انسانی افغانستان

از سوی دیگر دیده بان حقوق بشر با اشاره به زلزله اخیر افغانستان می گوید معلولان از کمک های فوق العاده بهره مند نشده اند.

دیده بان حقوق بشر در گزارش خود آورده است که معلولان برای دسترسی به کمک های بشردوستانه مانندخوراک، خدمات بهداشتی و کمک های پزشکی بیشتر با موانع بسیاری روبرو هستند.

«فهیم عباسی» کارشناس مسائل اقتصادی در این خصوص افزود: در شرایط کنونی اثربخشی کمک ها از طریق بانک بیشتر است، زیرا سبب کاهش تخلفات می شود. ضمن آنکه ارائه کمک های مالی به افغانستان از طریق بانک سبب ایجاد یک جریان پولی می شود و از این طریق بخش صنعت تقویت شده و درنهایت باعث اشتغال زایی می شود.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در توئیتی خطاب به کشورهای جهان و نهادهای امدادرسان برای کمک به مردم افغانستان فراخوان داده است و از آنان خواسته در کنار مردم افغانستان بایستند.

سازمان ملل درحالی در تازه ترین گزارش خود به اوضاع اسفبار و دردآورد مردم افغانستان اشاره می کند که گویا به کلی فراموش کرده در دو دهه گذشته چه بر سر افغانستان آمده و چه دولت هایی و چه کسانی ، افغانستان را به این روز انداخته اند.

آمریکا و کشورهای هم پیمانش در سال 2001 به بهانه مبارزه با تروریسم به افغانستان لشکرکشی کردند و سال گذشته و بعد از 20 سال حضور ویرانگر و اشغالگرانه در این کشور، خاک افغانستان بطور غیرمسئولانه ترک کردند و میلیون ها نفر از مردم این کشور زخم خورده از جنگ، ناآرامی و عقب ماندگی های اقتصادی را با انبوهی از درد و رنج به حال خود رها کردند.

سکوت سازمان ملل درباره عاملان فاجعه انسانی افغانستان

میلیونها نفر از مردم افغانستان بخاطر شرایط دشوار ناشی از حضور نظامیان و اشغالگرانه امریکا و غرب، ناگزیر به ترک کشورشان شدند و به کشورهای دیگر پناه بردند. میلیون ها نفر دیگر هم که حتی امکان ترک خاک کشورشان را نداشتند، در سخت ترین شرایط و بدون داشتن حتی یک سرپناه، بسر می برند و در بسیاری از موارد ، پدرها برای تامین غذای حداقلی برای اعضای خانواده، ناگزیر به فروش کودکان خود می شوند. 

گزارش ها از افغانستان حاکی است در برخی مناطق محروم این کشور ، کودکان بخاطر گرسنگی و سوءتغذیه جان خود را از دست می دهند.

حالا اما در گزارش سازمان ملل ، بزرگترین نهاد جهانی که ظاهرا وظیفه حمایت از انسان ها و حقوق آنان را در اولویت وظایف خود دارد، عاملان این فجایع و رنج های مردم افغانستان به فراموشی سپرده شده است.