نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

«
»

سب سی پهلی پاکستان

ا- ځواک

څه خطرناکه جمله حتی تر دین هم پاکستان مقدم او محترم ګڼل شوی.

زه خو دا وایم چې تر ټولو وړاندې دین؛ خو چې په یاد مو وي هېواد یعنی هېواد یعني افغانستان هم افغانانو ته د مور حییثیت لري په ځانګړې توګه په اوسینو بدمرغه او خونړیو حالاتو کې.

اوسنی ناتار چې اوس وروسره افغانان لاس او ګروان دي که له سلیم عقل او فکر نه کار وانه خلو یا به ورکېږيو یا به نور هم سپکېږو، مړه کېږو او په پایله کې به د تباهۍ هغه کوهي ته غورېږو چې نه به مو دین او نه دنیا ګټلي وي او نوم به مو نور هم د تاریخ په تورو کرښو لیکل کېږي.

اوسمهال په هېواد کې د ناتیید شویو رپوټونو او نظرسنجیو له مخې هر ورځ تر سلو ډېر افغانان خپل ژوند له لاسه ورکوي دا هغه بدمرغۍ لړۍ ده چې الله جل جلاله له داسې کړنې کرکه لري. دا لړۍ موږ له دین څخه لیرې کوي او شیطان دوستني ته مو وړ لنډوي.

وایي چې (پکه دا د لا بله سپکه) د افغان دښمنه انسانانو په دې هم زړه یخ نه دی چې هر ورځ تر سلو زیات یا کم مرو دوی دا هڅه هم کوي چې افغان جګړه خصوصي شرکت او یا بلک واټر ته وسپاري چې له دې سره به زموږ ګران هېواد کې جګړ؛ یا هغه څه چې بدمرغۍ او تورتم نور هم زیاتوي هغه څه د الله جل جلاله او یا په اصطلاح د سولې له نعمته مو نور هم لیرې کوي سوله یا هغه څه چې  فکر کړم په قرانکریم بار بار یادونې شوې او د هغه ستر اهمیت له مخې، چې  سوله یې د الهي رحم او کرم په ملتیا په ټولنه کې تر سره کوي، د سولې لفظ د صلح په صیغې سره ۱۶۹ ځلې په قرآن کریم کې ذکر شوی دی، الصالحات په ټولیزه توګه ۶۲ ځلې ذکر شوی، چې  ۵۳ ځلې یې له ایمان سره یو ځای خو ۹ ځلې په داسې شکل ذکر شوی دی، چې د ایمان کلمه ورسره یو ځای نه ده راغلې.

که هغه پخوانی د ملي امینت سلاکار تر اوسه وای نو د تېرو کوښښو او منډو ترړو په پایله کې د حزب اسلامی په راوستو کې یې هم رغنده رول درلود یو څه به شوی وای. محمد حنیف اتمر نه یوازی دا چې د سولې په هکله یې منډې ترړې کړي دي بلکې د حالاتو په قابو کولو او د سیمه ییزې اجماع په رامنځته کېدو کې یې هم رغنده کارونه کړي دي؛ خو په ټوله کې که افغان دولت دې خپسې ته متوجه نه شي او جګړه خصوصي شرکت ته وسپاري؛ نو د تاریخ بدترینه دوره به وګڼل شي؛ نو مطلب دا دی چې په هر قیمت وي چاوراکي او ښکیلې خواوې یې باید مخه ونسي.

که وسله وال مخالفین او یا هر څوک په دې نظر وي چې د افغانستان ستونزه به د جګړې له لارې حل شي خو دا هېڅ شونې نه ده او دا په دې خاوره کې ثابته شوې خبره ده او ډېر زبرځواک دلته ازمایل شوي دي.

دواړه یا هر څو غاړې او جانبین چې دي باید دې ته متوجه شي چې الله جل جلاله سوله، پرمختګ او یووالی خوښوي؛ نو موږ تر هر څه زیات سولې ته اړ یو که دا تمه پاکستان ته وکړو دا به ستره تیروتنه وي؛ ځکه هغوی خپلو ماشومانو ته ښوونځي ته په لومړۍ ورځ دا ور زده کوي چې تر هر څه لومړی پاکستان شاید ځینې د ماشوم په غوږ کې د آذان په ځای هم دا کلمه ورپیچکاري کړي چې سب سی پهیله پاکستان یعنی د پاکستان ګټه چې په کې نه وي هغه متل دی چې وایي (خدای که دې ټل پرې وهلي وي).

نو له دواړو خواوو زموږ دا غوښتنه ده چې نور نو دا خونړۍ ناورین د الله جل جلاله د رضا په خاطر پای ته ورسوئ نور نو افغانان له دې خپسې خلاص کړئ او هغه څه غوره کړئ چې الله جل جلاله یې غواړي او خوښوي؛ افغان ناورین ځپلی ولس یې غواړي او خوښوي او هر ژودی یې غوښتونکي دی که هغه انسان دی یا حیوان دی او یا هم نبات دی؛ نو په پایله کې دا په جرئت سره ویلای شم چې که یو نه شو نو د تاهۍ هغه کوهي ته به ولوېږو چې هغه په اصطلاح په ژبه به مو هېڅوک پوی نه شي او هغه د هندو کیسه به وي چې هندو ستړی او خدای ناراضه او بس.