قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

حق باشد بر زبانم

امین االله مفکر امینی             2025-05-10! تــا اخـــــرین نفس، حرفی حق باشد بر…

     طالبان از قطع انترنت چه می خواستند و چه می…

     نوشته ی : اسماعیل فروغی      طالبان درچهارسال گذشته درپهلوی سایراقدامات نابخردانه…

«
»

رسوایی بزرگ آمریکا؛ واشنگتن این جنگ‌ها را به راه انداخته است

یک نشریه آمریکایی اسنادی را فاش کرده است که نشان می‌دهد ایالات متحده آمریکا به طور محرمانه و تحت عنوان مبارزه با تروریسم، در سراسر جهان جنگ نیابتی به راه انداخته است.

رسوایی بزرگ آمریکا؛ واشنگتن این جنگ‌ها را به راه انداخته است

وبگاه آمریکایی «اینترسپت» گزارش کرده است که ایالات متحده تحت عنوان مبارزه با تروریسم، دست‌کم 23 جنگ نیابتی در سراسر جهان انجام داده است.

 بر اساس مقاله ای که اخیراً در اینترسپت منتشر شده است، ایالات متحده از یک مرجع مخفی به نام «127e» برای راه اندازی حداقل 23 جنگ نیابتی از سال 2017 استفاده کرده است. این رسانه مدعی شده است که به اسنادی دست یافته است که قبل از این تاکنون دیده نشده بود و با مقام‌های عالی‌رتبه آگاه از این موضوع گفت‌وگو کرده است.


اینترسپت اسناد را از طریق «قانون آزادی اطلاعات» دریافت کرده است و می‌گوید که این اسناد برای اولین بار رسماً تأیید می‌کند که حداقل 14 برنامه موسوم به «127e» تا همین سال 2020 در غرب آسیا و مناطق آسیا-اقیانوسیه فعال بوده است.

بر اساس این گزارش، در مجموع، طبق گزارش‌ها، پنتاگون 23 برنامه جداگانه 127e را بین سال‌های 2017 تا 2020 در سراسر جهان راه‌اندازی کرد که 310 میلیون دلار برای مالیات‌دهندگان آمریکایی هزینه داشت.

وبگاه اینترسپت توضیح می‌دهد که 127e یکی از چندین مجوزهای تقریباً ناشناخته است که در دو دهه گذشته کنگره به وزارت دفاع اعطا کرده است. این مجوز به کماندوهای آمریکایی اجازه می‌دهد که در همکاری با شرکای خارجی و غیرمتعارف خود در سراسر جهان با نظارت حداقلی خارجی، «عملیات ضدتروریستی» انجام دهند.

بر اساس این گزارش، این برنامه به ایالات متحده اجازه تسلیح، آموزش و عرضه اطلاعات به نیروهای خارجی را می‌دهد و برخلاف برنامه‌های سنتی کمک خارجی که بر ایجاد ظرفیت محلی در کشورهای شریک تمرکز دارد، طبق برنامه E127، «نیروهای جانشین»، از دستورات آمریکا پیروی می‌کنند و مأموریت‌های واشنگتن را علیه دشمنان ایالات متحده برای دستیابی به اهداف آمریکایی انجام دهند و  اساساً به عنوان ارتش نیابتی پنتاگون عمل می‌کنند.

به گفته این رسانه، تقریباً هیچ اطلاعاتی در مورد این عملیات هرگز با هیچ یک از اعضای کنگره یا مقامات وزارت خارجه آمریکا به اشتراک گذاشته نشده است. به طور کلی مشخص نیست که این عملیات در کجا انجام می‌شود، تعداد این عملیات‌ها، اهداف، یا حتی هویت نیروهای خارجی که ایالات متحده برای اجرای این پروژه‌ها با آن‌ها همکاری می‌کند، همگی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

منتقدان این برنامه‌ها هشدار داده‌اند که این اقدامات مخفیانه ایالات متحده می‌تواند به تنش‌های نظامی پیش‌بینی نشده‌ای منتهی شود و آمریکا را در دهها درگیری سراسر جهان درگیر کند زیرا برنامه e127 اجازه هیچ گونه نظارت یا مداخله مقام‌های امور خارجی را نمی‌دهد.

این نشریه ادامه می دهد که اگرچه جدیدترین دسته از اسناد فاش شده شفاف‌سازی‌هایی را درباره برنامه 127 e ارائه می‌دهد اما هنوز هم برای عموم مردم و هم برای اعضای کنگره که تقریباً هیچ گزارشی درباره این برنامه دریافت نمی‌کنند، برنامه‌ای ناشناخته است.

یک مقام دولتی آشنا با این برنامه که برای بحث در مورد آن خواست نامش فاش نشود، به اینترسپت گفت که اکثر کارکنان کنگره حتی مجوز مشاهده گزارش‌های 127e  را ندارند و آن‌هایی که چنین مجوزی دارند، به ندرت درخواست مشاهده می‌کنند. او توضیح داد: «این برنامه برای جلوگیری از نظارت طراحی شده است».

«استفان سملر» یکی از بنیانگذاران یک اندیشکده سیاست خارجی در ایالات متحده به اینترسپت گفت که پنتاگون ترجیح می‌دهد عملیات خود را با کمترین نظارت، ورودی یا کاغذبازی از جانب کنگره انجام دهد و سال‌هاست که این گونه کار می‌کند.

  او به این نشریه توضیح داد: «جامعه عملیات ویژه، خودمختاری را بسیار دوست دارد، و افزود که «مشکل این است که این چیزها بسیار عادی شده است».

وی در پایان افزود: «توجه بیشتری باید به این مجوزهای آموزش و تجهیز شود؛ خواه نیروهای ویژه باشند و یا برنامه وزارت دفاع، زیرا این یک روش دوستانه برای راه انداختن جنگی بی‌پایان است».