به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

تداوم دیپلوماسی منفعل کابل وپاسخ اسلام آباد

عبدالاحمد فیض

 

بعد ازرویداد تروریستی بیست وهفتم جنوری درشهرکابل که بیش ازسه صد کشته ومجروح ازخود بجا گذاشت ، حکومت افغانستان بدوام سیاست همیشگی خود هیأتی را ازمسوولین بلند پایه امنیتی ووزارت امورخارجه کشور بتاریخ اول فبروری به اسلام آباد فرستاد تا نتیجه تحقیقات کابل ازحمله تروریستی اخیررا با مقامات پاکستانی که خود طراح وسازمانده این حمله تروریستی پنداشته شده وبدون تردید درعقب همه جنایات ضد افغانی قراردارند، شریک ساخته وازحامیان اصلی جنگ وبحران جاری درکشوربخواهند تا عاملان رویداد تروریستی بیست وهفتم جنوری درشهرکابل را شناسائی وزمینه را برای دستگیری ومجازات مرتکبان این جنایت وحشیانه فراهم سازد. هیأت اعزام بعد ازمذاکره با مقامات عوام فریب دراسلام آباد، درحضوررسانه ها ازمذکرات ابرازرضایت نموده     و اظهارداشتند که جانب اسلام آباد به بررسی جدی یافته های کابل درپیوند به حمله تروریستی(۲۷) جنوری خود             را متعهد دانسته است .

تأسف بارونهایت مضحک است که کاخ نشینان درکابل یا صلاحیت اقدامات لازم را درقبال چنین قضایا  نداشته ویا کماکان ازوجود یک دیپلوماسی سازنده درپیوند با تجاوزمستمرپاکستان که هرروزازمردم مظلوم مان قربانی میکیرد رنج میبرد. هیچ تردیدی وجود ندارد که افغانستان دربیش ازسه دهه قربانی های نا محدود ناشی ازتجاوزات پاکستان را بدوش کشیده است که دروجود مخوف ترین تشکیلات تروریستی درقالب یک جنگ نیابتی علیه استقلال وتمامیت ارضی کشورما درحال جریان است ومزدوران که زیردرفش کاذب وشعاردروغین دین بسود حامیان بیرونی شان دربرابرمردم ما میجنگند نه دیروز، نه امروزویا فردا ازسلاخی مردمان بیگناه غیرنظامی وایجاد فضای رعب و وحشت درکشورما دریغ نخواهند ورزید وهکذا پاکستان این کشورحامی دهشت افگنی که ترویج تروریزم ودهشت عنصربنیادی درسیاست خارجی آن کشوربخصوص نسبت به افغانستان است هیچ گاه ازمداخله وتجاوزعلیه کشورما دست نخواهند کشید، لذا حاکمان وسیاسیون که سرنوشت ومقدرات مردم وووطن بدست آنها افتاده است باید بخوبی این فهم را داشته باشد که اسلام آباد دست ازدامان وطن ما نخواهند برداشت بنابران تلاش کابل درقالب مذاکرات و مساعی سیاسی ازمجاری دیپلوماتیک به هدف جلب همکاری پاکستان که بوضوح مجری وهدایت کننده جنگ جاری درکشورپنداشته میشود ، جزء اغوای خودی ، بازی درقالب جملات وازدست دادن فرصت بسود اسلام آباد تعریف دیگری نخواهد داشت.فلهذا با درنظرداشت تجاروب گذشته ازموضعگیریهای فریبکارانه اداره اسلام آباد که علی الر غم تشدید فشارجهانی ، فصل جدیدی ازقتل وکشتارمردم افغانستان را با گسترش عملیات انتحاری آغازنموده است، حکومت افغانستان میبایست با روشهای سنتی کهنه نسبت به اسلام آباد وداع گفته ودرین مقطع حساس درهما هنگی با طیف وسیع ازفشارهای بین المللی ، پرونده تجاوزات ومداخلات مستمرنظامیان مرتجع اسلام آباد را بلادرنگ به شورای امنیت سازمان ملل متحد ودیوان بین المللی جزائی بمثابه کشورناقض صلح وشریک آشکاردرجنایات جنگی ، نقض حقوق بشری مردمان غیرنظامی افغانستان ودرارتکاب جنایت علیه صلح ارائیه میداشت واما تداوم سیاست ناکارآمد توأم با ابهام کابل دربرابراسلام آباد وتعقیب یک دیپلوماسی غیرحرفوی موجب گردید که اداره نظامی اسلام آباد تقاضای هیأت کابل مبنی برپاسخگوئی دولت آن کشوردرخصوص رویداد خونین تروریستی اخیردرشهرکابل را ناشی ازاستیصال ومجبوریت افغانستان ارزیابی وبا پرتاپ بیش ازیکصدو هشتاد راکت درمربوطات ولایت کنرها پاسخ دهد.