زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

«
»

تداوم دیپلوماسی منفعل کابل وپاسخ اسلام آباد

عبدالاحمد فیض

 

بعد ازرویداد تروریستی بیست وهفتم جنوری درشهرکابل که بیش ازسه صد کشته ومجروح ازخود بجا گذاشت ، حکومت افغانستان بدوام سیاست همیشگی خود هیأتی را ازمسوولین بلند پایه امنیتی ووزارت امورخارجه کشور بتاریخ اول فبروری به اسلام آباد فرستاد تا نتیجه تحقیقات کابل ازحمله تروریستی اخیررا با مقامات پاکستانی که خود طراح وسازمانده این حمله تروریستی پنداشته شده وبدون تردید درعقب همه جنایات ضد افغانی قراردارند، شریک ساخته وازحامیان اصلی جنگ وبحران جاری درکشوربخواهند تا عاملان رویداد تروریستی بیست وهفتم جنوری درشهرکابل را شناسائی وزمینه را برای دستگیری ومجازات مرتکبان این جنایت وحشیانه فراهم سازد. هیأت اعزام بعد ازمذاکره با مقامات عوام فریب دراسلام آباد، درحضوررسانه ها ازمذکرات ابرازرضایت نموده     و اظهارداشتند که جانب اسلام آباد به بررسی جدی یافته های کابل درپیوند به حمله تروریستی(۲۷) جنوری خود             را متعهد دانسته است .

تأسف بارونهایت مضحک است که کاخ نشینان درکابل یا صلاحیت اقدامات لازم را درقبال چنین قضایا  نداشته ویا کماکان ازوجود یک دیپلوماسی سازنده درپیوند با تجاوزمستمرپاکستان که هرروزازمردم مظلوم مان قربانی میکیرد رنج میبرد. هیچ تردیدی وجود ندارد که افغانستان دربیش ازسه دهه قربانی های نا محدود ناشی ازتجاوزات پاکستان را بدوش کشیده است که دروجود مخوف ترین تشکیلات تروریستی درقالب یک جنگ نیابتی علیه استقلال وتمامیت ارضی کشورما درحال جریان است ومزدوران که زیردرفش کاذب وشعاردروغین دین بسود حامیان بیرونی شان دربرابرمردم ما میجنگند نه دیروز، نه امروزویا فردا ازسلاخی مردمان بیگناه غیرنظامی وایجاد فضای رعب و وحشت درکشورما دریغ نخواهند ورزید وهکذا پاکستان این کشورحامی دهشت افگنی که ترویج تروریزم ودهشت عنصربنیادی درسیاست خارجی آن کشوربخصوص نسبت به افغانستان است هیچ گاه ازمداخله وتجاوزعلیه کشورما دست نخواهند کشید، لذا حاکمان وسیاسیون که سرنوشت ومقدرات مردم وووطن بدست آنها افتاده است باید بخوبی این فهم را داشته باشد که اسلام آباد دست ازدامان وطن ما نخواهند برداشت بنابران تلاش کابل درقالب مذاکرات و مساعی سیاسی ازمجاری دیپلوماتیک به هدف جلب همکاری پاکستان که بوضوح مجری وهدایت کننده جنگ جاری درکشورپنداشته میشود ، جزء اغوای خودی ، بازی درقالب جملات وازدست دادن فرصت بسود اسلام آباد تعریف دیگری نخواهد داشت.فلهذا با درنظرداشت تجاروب گذشته ازموضعگیریهای فریبکارانه اداره اسلام آباد که علی الر غم تشدید فشارجهانی ، فصل جدیدی ازقتل وکشتارمردم افغانستان را با گسترش عملیات انتحاری آغازنموده است، حکومت افغانستان میبایست با روشهای سنتی کهنه نسبت به اسلام آباد وداع گفته ودرین مقطع حساس درهما هنگی با طیف وسیع ازفشارهای بین المللی ، پرونده تجاوزات ومداخلات مستمرنظامیان مرتجع اسلام آباد را بلادرنگ به شورای امنیت سازمان ملل متحد ودیوان بین المللی جزائی بمثابه کشورناقض صلح وشریک آشکاردرجنایات جنگی ، نقض حقوق بشری مردمان غیرنظامی افغانستان ودرارتکاب جنایت علیه صلح ارائیه میداشت واما تداوم سیاست ناکارآمد توأم با ابهام کابل دربرابراسلام آباد وتعقیب یک دیپلوماسی غیرحرفوی موجب گردید که اداره نظامی اسلام آباد تقاضای هیأت کابل مبنی برپاسخگوئی دولت آن کشوردرخصوص رویداد خونین تروریستی اخیردرشهرکابل را ناشی ازاستیصال ومجبوریت افغانستان ارزیابی وبا پرتاپ بیش ازیکصدو هشتاد راکت درمربوطات ولایت کنرها پاسخ دهد.