نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«
»

این ققنوس پیر !

ف . م سخن در سایت گویا نیوز وابسته به اصلاح طلبان فرمود : قصد نصیحت مجاهدین و حزب توده را نداریم چون این ها چنان در پوسته ی سختی به حیات زالووار خود ادامه می دهند که فانکشن های عقل سلیم را کلا از دست داده اند و حرف و سخن بر آن ها تاثیر ندارد. می ماند وظیفه ی نویسندگان آزاد و فرا حزبی وفرا سازمانی که گهگاه عملکرد تخریبگر این دو گروه را یاد آور شوند تا مردم، بر اساس عقل جمعی، راه هایی برای ایزوله کردن و خنثی کردن تشبثات آن ها پیدا کنند…

من هم میفریایم : فرمایش شما راجع به آن دو گروه صحیح … قصد نصیحت باز ماندگان سلطنتی مفت خور را نداریم و یادآوری ساواک و اعدام و شکنجه و چهار میلیارد دلار چپو شده و مفت خوری خاندان سلطنت…فقط یادتان باشد نظام سیاسی آینده ایران به صورت حزبی و سیاسی و پلورالیسم اداره میشود و در این سیستم همه مولفه های مربوط به جغرافیای ایران بسته به توانشان خواهند بود …

در چنین صحنه ای اگر کسی دنبال اشکالات بود بهتر است از خودش شروع کند . عملکرد خوب یا بد ، زمانی قابل آنالیز است که حرکتی باشد ( غلط یا درست ) و نه فرد یا کسانی که 40 سال است به جزنشستن روی تخم خودشان عملکرد دیگری نداشته اند . اگر کسانی اشتباه نداشته اند به خاطر این است که اصلا حرکتی و کاری نکرده اند که دچار اشتباه شوند مثل جنازها …

خیلی مواضع و افراد و گروهها مورد تایید من نیست ، با آنها و اعمالشان مخالفم ، نقدشان یا طنزشان میکنم … ولی در نهایت نمیخواهم و نمیتوانم حذفشان کنم . رویکرد حذفی شما تازگی ندارد . هنوز نه به بار است و نه به دار…مجاهد و توده ای حذف میشود حتما کمونیستها هم خوب نیستند ، جمهوری خواه و سکولار و بقیه های موجود هم همنوا نیستند … 2 بار در تاریخ سیاسی ایران تجربه تلخ و خونین حذف را داریم . بار اول تک حزبی کردن ایران بعد از کودتای 28مرداد توسط شاه سابق و شاهنشاه اعلام کرد : هر کس خوشش نمیاد پاسپورت بگیرد و از ایران برود ! بار دوم ظهور خمینی و حزب الله خودش…که این مورد فرق میکرد هر کس خوشش نیامد و مخالفت کرد رسما سرش را بریدند !

با همین تفکر حذفی سایت گویا نیوز جامعه ایران حداقل 100 سال به عقبگرد تاریخی ، فرهنگی، سیاسی دچار شد . بیچاره ققنوسهای پیری که بعد از یک قرن تجربه تلخ هنوز تمایلی به یادگرفتن ندارند ! جناب ف م سخن ، عملکرد سیاسی و مخرب شما تازگی ندارد و جناب سایت گویا نیوز گریه کردن با چوپان و دمبه خوردن با گرگ…اسمش سیاست نیست .

…هنجارهایی که جامعه متعارف را در زمین سیاست پراتیک تعریف می‌کنند ، می توانند وضعیت الیگارشی اجتماعی و سیاسی موجود را هم توصیف کنند . البته این بیم وجود دارد که چنین تئوری‌های هنجاری به پذیرش مضمون چنین خواست‌هایی نایل نشوند . اگر مفهوم اندیشه متعارف نتیجه نقد سیاست است و اگر نقد سیاست باید با نقد فلسفه سیاسی همراه باشد ، بنظر تز اندیشه پلورالیسم در فلسفه سیاسی می‌تواند شاخص شایستگی باشد…امانوئل رنو

اسماعیل هوشیار
28.05.2018