زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

اعلامیۀ سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان

ماشین کشتار فاشیسم اسلامی همچنان از انسان‌های محروم قربانی می‌گیرد

بامداد هفتم ماه میزان، جانیان اسلامی این دست پرورده‌گان نظام سرمایه‌داری، دست به جنایت هولناک دیگری در مرکز آموزشی “کاج” در دشت برچی کابل زدند؛  بر اساس گزارش‌ها و آمار منتشر شده توسط رسانه‌ها در این حملۀ خونین حد اقل ٢٣ دانش آموز کشته و ٣٥ تن دیگر ز‌خم برداشته‌اند. 

این جنایت و درنده‌خویی در ادامۀ جنایات بی‌شمار دیگر آدمکشان اسلامی، که با وجود اسم و رسم متفاوت شان ماهیت و منشاء یک سانی دارند، در شرایطی انجام می‌یابد که مردم در سایۀ حاکمیت امارت اسلامی طالبان در این یک و اندی سال در فقر شدید، بدامنی، وحشت و قساوت لجام گسیخته و چند لایه‌یی ناشی از تعصبات کور تبارگرایی، اپارتاید جنسیتی، گسترش هژمونی و سلطۀ دین و سنت‌های بدوی در همۀ ابعاد زنده‌گی، که همه ابزاری اند در خدمت استحکام و استمرار حاکمیت الترا فاشیستی امارت اسلامی سرمایه، در رنج اند و  هر روز شاهد تباهی آینده و هست و بود شان هستند. 

غایلۀ کشتار و توحش همچنان ادامه دارد و از مردم، به ویژه اقشار و طبقات محروم، قربانی می‌گیرد؛ این در حالی است که سران و حامیان جهانی امارت اسلامی سرمایه، قبل و بعد از برگرداندن دوبارۀ شان به مسند قدرت، برای مردم نوید آسایش، امنیت و بهبود وضعیت را می‌دادند و برپایی مجدد امارت اسلامی را به عنوان یگانه گزینۀ معقول و مطلوب در اذهان مردم خسته از جنگ، قساوت و بربریت القاء می‌کردند؛ رژیم حاکم علی‌الرغم گذشت چهارده ماه از اقتدار نامیمونش در هیچ زمینه‌یی، نه سیاسی، نه اجتماعی و نه اقتصادی راه حل و افقی فرا راه مردم برای بهبود وضعیت معیشت، زنده‌گی و امنیت شان نگشوده است. کارنامۀ ننگین حاکمیت اسلامی طالبان در این مدت چیزی جز تحمیل فقر مضاعف، قتل، جنایت و خلق تراژیدی چیز دیگری نبوده و نیست.

با وجود این همه جنایت و ددمنشی، فقر و محنت مستولی بر جامعۀ افغانستان، جنبش‌های اجتماعی برابری طلب از آن میان نیروهای سوسیالیستی تا هنوز قادر به سر و سامان دادن نیروی خودشان در جدال با حاکمیت امارت اسلامی سرمایه نشده اند؛ آنجا هم که اعتراضاتی شکل یافته است، از جمله جنبش اعتراضی زنان، نتوانسته است افق روشن و متمایزی در تقابل با قدرت حاکمه و هنجارهای حاکم را شکل داده و بیان نماید. سنت، مذهب و ناسیونالیسم قومی همچنان روایت مسلط را می‌سازد و مانع وحدت جنبش‌های اجتماعی زیر خواست و مطالبۀ روشن “نان، کار، آزادی” و ترسیم افق مشترک می‌گردد. در یک چنین وضعیتی است که حاکمیت خونتای امارت اسلامی طالبان و جنبش‌های هم‌سنخ و هم‌جنس آن برای تداوم حاکمیت و  تأمین منافع اقتصادی و سیاسی شان همچنان خون می‌پاشند و این چنین ددمنشانه از نسل تشنۀ آگاهی، رفاه و آزادی قربانی می‌گیرند. 

سازمان سوسیالیست های کارگری افغانستان جنایت شنیع امروز را ، که بدون تردید تروریسم اسلامی و امارت اسلامی سرمایه، عامل و مسبب اصلی و بالفعل آن می‌باشند، شدیداَ محکوم نموده و با بازمانده‌گان قربانیان این جنایت هولناک از صمیم قلب اظهار همدردی می‌نماید. ما همچنان معتتقد هستیم که تنها با افشای بی امان و صریح ماهیت سیستم حاکم، طرد و افشای نیروهای ناسیونالیستی، شوینیست و تبارگرا و نقد دستگاه دین و تئوکراسی، که همه عامل انشقاق و انقطاب مردم به خصوص کارگران اند، می‌توان نیروی بالقوۀ عظیم کارگران و مردم محروم در افغانستان را علیه استبداد حاکم و نظام ضد انسانی سرمایه‌داری، که با حمایت آن‌ها امارت اسلامی طالبان بر مردم مسلط شد، بسیج کرد و به جنگ این هیولا رفت. بدون آراستن و سامان دادن به صف کارگران و طبقات محروم و برابری طلب امر برابری و آزادی میسر نشده بلکه به دشمنان آزادی و سعادت انسان فرصت بیشتری را برای گرفتن قربانی های بیشتر از فرودستان، کارگران، زنان و جوانان خواهد داد. 

یاد جانباخته‌گان جنایت دهشتناک امروز گرامی باد!

مرگ به فاشیسم اسلامی و امارت اسلامی سرمایه!

زنده باد سوسیالیسم!

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان

7 میزان 1401 ؛ 30 سپتامبر 2022