به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

اسا س وتهداب جنګ وادامه ان در افغانستان تاامروز چې است ؟؟؟

نویسنده : دکتورطاوس وردک لندن ۲۰ نوامبر ۲۰۱۲ 
اګاهان امور و شخصیت های سیاسی و ادبي در کشور ما افغانستان  منابع  بدبختی ها – الام و عقبمانی وتحمیل بی چون وچرای جنګ وطني بالای مردم افغانستان از طرف امپریالیزم جهان خوار امریکا وهم پیمانان شان و اقمار مزدور صفت شان ( پاکستان – ایران وعربها ) را خوب می فهمند ، وهستند افراد واشخاص که بعضا درین موارد حرفها ونوشته ها و مصاحبه های دارند ودر میزهای مدور تلویزیون ها سخن رانی می نمایند ، ولې با تاسف فراوان که اکثریت کسان که در بالا به ان اشاره کردم یا به لحاظ سمپاتي ها ویا به علت ترس از جان خود ویا به علت بې پروايي حاشیه می روند واز افشای همه اشخاص و رهبران وقوماندانان که بحران امروزی را اغاز و به پختګی رساندند خاموش می باشند و منتظر وحیی الهی ویا جبر تاریخ است که می شود این دو پدیده مردم افغانستان را ازین کشمار ابدی نجات بدهند ، که به نظرمن هردوی این پدیده ها اصلا واقع نمی شود ودر هیچ نقطه جهان نیز پدید نه شده ،  نظر بنده این است که اګاهانه و بیدون درنګ به حل بحران توسط مردمان چیزفهم وبادرک ووطن پرست ومردم دوست ،ګویا افغانهای اصیل وهمه خواه برای بحران که عنقریب کشور را به تباهی سوق می نمایند  دست به کار شده ، و باید راه حل سیاسی واګر ضرورت شود راه حل نظامی انرا نیز پیش بینی نمایند واز هم پاشی دولت وسقوط ان به پرتګاه نابودی جلوګیری نمایند تا اینکه دست اورد های حد اقل ۱۴ ساله باز نابود نه شوند ومردم افغانستان باز به خون وخاک یکسان نه شوند ؟؟؟
ما در دربین افغان ها  شخصیت های بسیار اګاه ، وطن پرست و متعهد داریم که در مورد حل بحران افغانستان اګاهانه می رزمند و پیش  بینیهای برای  بیرون رفت از بحران خونین نزدخود دارند که از جمله اقای، اسلام الدین معارج ، باوري ، استاد اشنا ، قاطع ، جنرال یونس ، اعظمی ، نورسلطانی ، فرید مل ، عارف عرفان ، سنګروال ، داود ، عزت الله ،خواریکش ، صابرخان ، را در لندن نام برده می توانم ودر افغانستان ( دکتور ځلاند  –   استاد پوهنتون جلال بدخشي – استاد سیدمسعود – احمد سعیدی – جاوید کوهستانی – که من صحبت های شان را در مورد نقد حکومت ریس جمهور اشرف غنی وعبدالله  طي نظریات شان در میز های مدور که بسیار لوچ وبرهنه در پروګرام تلویزیون های اریانا – طلوع نیوز – تلویزیون یک وتلویزیون شمشاد ( تودې خبری ) بیدون ترس وهراس  بیان داشتند )  و من عین نظرات را طی چندین مقاله ومضمون در سایت های بینوا – مشعل – وطندار واصالت وکوفې ، به هموطنان عزیز خویش شریک ساخته ام ، واقعیت تلخ این است که مردم افغانستان مخصوصا نسل جوان واګاه  در پوهنتون ها تا حال از افراد واشخاص مرتجع – دزد – غاصب- رشوت ستان – جهادی – سمت پرست – قوم پرست – قاتل – که شروع این همه بدبختی ها را اغازګر بودند، بنیادګرایان عقده مند وکفن کش دیروزی وامروزی که به خاطرمقام وچوکی به زور تفنګ خویش صاحبان ارګاه وبارګاه شدند ودیروز شان را که نان خوردن خودرا  نه داشتند – خرسواری نه داشتند – خانه ګلی نه داشتند ولی امروز موترهای تندربرد ولکسیزدارند – قصرها درداخل وخارج  دارند  ، و به ملیون ها ډالر در بانک های داخل وخارج دارند موجودیت واعمال انها را  یا تایید می نمایند ویا چشم کور پشت سر شان روان هستند در حال که از خیانت ها وجنایات هر کدام شان اګاهی کامل دارند ، که یک علت ادامه بحران نیز همین بی تفاوتی شان شده است ، شما وطنداران به من ګفته می توانید که در بین کابینه ووالیها ومعین ها وروسای ادارات وسفرا در کشورهای خارج و در کابینه حامد کرزۍ وامروز کابینه اشرف غنی وډبل عبدالله بزرګترین مافیا – بزرکترین رشوتخوران – بزرګترین غاصبین – بزرګترین قاتلین – بزرګترین وطن فروشان – بزرګترین مزدوران ( پاکستان – ایران – عربها – غرب در راس ان امریکا ) موجود نیستند؟؟؟/   وهمین ها خود عامل اصلی بحران نیستند وبرای خشونت و قتل وچپاول ورشوت زمینه ساز نیستند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اکثریت مردم در تلویزیون ها – در اخبار ومجلات می ګویند ومی نویسند که دزدها وطن را چور کرد ؟؟ دزدها وطن را تخریب کرد ؟؟ اخوانی ها وطالبها وداعشیان وطن فروشان بیش نیستند ؟؟  قاتلین به مقام ها وچوکی ها مقررمی شوند ؟؟ رشوت به پیمانه زیاد ادامه دارد ؟؟ کډنپ کردن ها و ازیت وازار مردم ادامه دارند ؟؟ ومردم را تشویق می نمایند که این را بکن واین را نه کن ؟؟ اما یک روز ویا یک لحظه خودشان نمونه مثال نه شدند ووارد میدان علنی مبارزه برضد خبیثان ودون صفتان در داخل وخارج کشور نه شدند ؟؟
به نظر من که حالا وقت ان رسیده که همه با هم در یک صف واحد در خارج وداخل افغانستان ګرد هم جمع شویم  ووارد میدان ګردیم وهر کسې که داد از وطن پرستی – ترقی – ابادی – رفع بیکاری – حل منازعه کشور – جلوګیری از تروریستان وطالبان وداعشیان مشت صداقت به سینه می زنند  باید وظایف را مطابق مسلک وحرفه وتخصص  بین خود فرد فرد تقسیم نمایند وهر کسې در بخش های مربوط خویش دست به کار شوند واین کشور را از بحران عمیق که فردا دفع ان دشوار خواهد بود  را از ورطه سقوط به ګودال بدبختی و خون ریزی نجات دهیم و وظایف خطیر وپیګیر خویش را ادانماییم ، اسا س همه بد بختی ها در کشور ما درین ۱۴ سال می دانید که چی بود ؟؟؟؟ ( علت اصلی ان تعین وتقرر اشخاص وافراد باز هم به اساس روابط تنظیمی – تک حزبی- جهادی – تفنګسالاری- سمت وزبان وزورازمایی صورت ګرفته بود و می ګیرد که در زمان حاکمیت کرزۍ یعنی در ظرف ۱۳ سال نه معدن میس عینک – نه معدن اهن حاجی ګک – نه پروژه های سمنت هرات وغوری – نه یک بند بزرګ برق ویا ابګردان ویا یک فابریکه بزرګ که اقلا ۵۰۰۰نفر دران کار نمایند تهداب ګذاری نه کرد ، ونه معادن سنګ های قیمتی ملی شدند که نسل جوان  در ان مصروف کار می شدند ولې همه ما وشما شاهد هستیم که روزانه به ۱۰۰ ها جوان اعم از ملکی ونظامی  از بیکفایتی دولت حاکم  در جنګ کشته می شوند ویا به خارج پناه می برند وخوراک ماهی های بحر می شوند ویا بین خود دربین خود غرقه به خون می شوند زیرا همه علت بیکاری است  ؟؟  و حکومت پوشالی اشرفک وعبدالله ګک در مجموع تمام اراکین دولتی  راه کرزیشاه را به بسیار شتاب تعقیب می کند وهمان رشوتستان ها وچپاولګران را دوباره به مقام وچوکی ها ګماشتند وحرفهای روز های کمپاین های انتخاباتی شان یاد شان رفت ، هموطنان عزیز در داخل وخارج از کشور راه بدیل علما موجود است وباید انرا مردانه وار اغاز وتعقیب نمود وبه رهبران جهان نیز باید بفهمانیم که دیګر (( اینف ایز اینف ) ، یعنې بس است .