زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

«
»

نیرنگ بازی‌

طنابی پاره در چاهم                قراری بی‌سرانجامم 

گلیمی کهنه بر دوشم                 قبای ننگِ بی‌نامم 

از این نیرنگ بازی‌ها        من آن همواره محکومم 

قراری بی‌وطن هستم             که از دیدار محرومم 

شراب ناب بی‌شیراز                   انارستان بی‌ساوه

شکوه تخت بی‌جمشید         درفشِ مانده بی‌کاوه

خزانی در افق رفته                   بهاری بی‌گل و لاله 

نگاهی مانده بر دیوار           سکوتی مانده در هاله 

هوای ابر بی‌غرش                     غنای ساز بی‌رونق 

نگینی دور از انگشتر               غریب ملک بی‌زورق 

شبیه برگ پاییزی                   کلاه بی‌کیان در باد 

شبیه منبری خالی               خدایی بی‌اذان در باد 

نه از نی ناله‌ای در گوش         نه گوشی داغدار نی 

قرار بی‌قرار ما                   کجای دوستی‌ها، کی!؟ 

تو را گم کرده‌ام اما        به زودی باز خواهم یافت 

من از اندام این رویا     شکوهی تازه خواهم بافت.

(۲)

ایستگاهی شلوغ و بی‌مقصد       از نمی‌دانم و نمی‌فهمم 

مقصد قهرمان بی‌قصه                     انزوایِ حقیقی آدم 

شهر در پرسه‌های بی‌مورد     قصه‌ها را عقب جلو می‌برد 

گیج از این سکوت بی‌فریاد   جسممان هی تلو تلو می‌خورد

شهر نه، یک امید نامعلوم      از عدم تا ابد پر از بن‌بست 

هر خیابان تپیده در خوناب   خون بها حرف‌های بی‌پرده است 

عابران در عبور یکدیگر           سایه‌هایی کنار هم شده‌اند 

مثلاً بغض‌های بی‌توجیه     گریه بودند و زیر و بم شده‌اند 

رنگ از رنگ چهره‌ها گم شد      که مسیری به انتها برسد 

دور تا دور باورش پیچید             تا نهایت به ابتدا برسد 

شهرها از کلیشه‌ها لبریز              مثل دیوارهای سیمانی 

خانه‌های بدون جلوه شدیم          بندهایی بدون زندانی 

جانِ‌مان روی دست‌مان افتاد      مثل ماهی که روی ساحل مرد 

چشم در چشم‌های اقیانوس    مرگ خود را شبیه بغضی خورد 

در کمرگاه جاده‌ی هر شهر     رد پاهای خسته از راه است 

رد پاهای رگ به رگ شده که     مقصد راه‌هایِ‌شان چاه است 

ما اگر خوب، ما اگرچه بدیم      رهگذار مسیر غم هستیم 

درد و غم‌هایِ‌مان شبیه هم است      همه زندانیان هم هستیم 

باشد از این مسیر تنگاتنگ         راه به پشت ابرها ببریم 

پشت رویای عشق و آزادی         آسمانی بزرگ را بخریم.

سمیه سلگی (سایه)