کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

ﺩﻳﻮاﺭ

ﺩﻳﻮاﺭ ﻫﺎ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻦ و ﺗﻮﺳﺖ ﻫﻤﺴﻔﺮ
ﺩﻳﻮاﺭ ﻫﺎ ﺑﺮاﻱ,ﻣﻦ و ﺗﻮﺳﺖ ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎﻩ
ﻫﺮﮔﺎﻩ!
ﺑﻨﺎﻱ ﺳﻮﺯ,و ﺳﺨﺎﻭﺕ ﺑﻮﺩﻱ ﺗﺮا,
ﺗﻬﺪاﺏ و ﺭﻳﺸﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺮﻭﺕ ﺑﻮﺩﻱ ﺗﺮا,
ﺩﻳﻮاﺭ ﻣﻦ!
ﺗﻮ ﺳﻘﻒ ﻣﺮا ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎﻩ ﭼﻪ ﺣﻴﻒ,
اﻣﺎ ﭼﻪ ﺯﻭﺩ ﻛﻬﻨﻪ و ﺑﻲ ﭘﺎ و ﺳﺮ ﺷﺪﻱ,
ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺧﺎﻙ ﺧﻮﺭﺩﻩ ي ﺑﻲ ﺑﺎﻡ و ﺑﺮ ﺷﺪﻱ.
ﺩﻳﻮاﺭﻩ ي ﺩﮔﺮ!
ﭼﻮﻥ اﮊﺩﻫﺎﻱ ﻫﻔﺖ ﺳﺮ اﺯ ﺩﻭﺭي ﺩﻭﺭﻫﺎ
ﺑﺮ ﺑﻴﺸﻪ ﻫﺎﻱ ﺧﻠﻮﺕ ﺧﺎﻙ ﻋﺰﻳﺰ,ﻣﻦ,
ﻗﺪ ﺑﺮ ﻓﻠﻚ ﻛﺸﻴﺪ,
ﺑﺮ ﺑﺮﺝ و ﺑﺎﺭﻩ اش ﻫﻤﻪ اﺷﻚ اﺳﺖ ﻫﻢ ﺩﺭﻭﻍ,
ﺗﻬﺪاﺏ اﻳﻦ ! ﻧﻪ ﻣﺭﺩﻱ, ﻛﻪ ﺩﺭﺩ وﺷﻘﺎﻭﺕ اﺳﺖ,
ﺑﻴﺪاﺩ و ﻇﻠﻢ و ﺧﻮﻥ ﺧﺒﻴﺚ ﺣﺴﺎﺩﺕ اﺳﺖ,
اﻳﻨﮔﻮﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺑﻤﺎ ﻛﺎﺥ و ﮔﺮﺩﻧﻪ,
ﺩﻳﻮاﺭ ﻫﺎﻱ ﺑﻲ ﺛﻤﺮﻱ, ﺑﻲ ﺳﺮ و ﺗﻨﻪ.
ﺑﺎﻳﺪ :
ﺷﻜﺴﺖ اﻳﻦ ﺩﺭ و ﺩﻳﻮاﺭ ﻇﻠﻢ ﺭا,
اﻳﻦ ﻛﺎﺥ ﻫﺎﻱ ﺩﺷﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﻋﻠﻢ ﺭا,
اﻧﺴﺎﻥ ﺭﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻣﮕﺮ اﺯ اﻳﻦ ﺳﺘﻢ ﺳﺮا
ﺗﺎ ﺑﺎﺩ ﻫﺎ ﺑﺮﻧﺪ ﻣﮕﺮ,ﮔﺮﺩ ﺷﻮﻡ ﺩﺭﺩ,
ﭘﺮﻭاﺯ ﻫﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﻝ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺩ,
ﺁﻳﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎﺯ.
ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺩ.

اﻣﻴﻦ ﺁﺭﻳﺒﻞ
اﮔﺴﺖ 2015
ﻫﺎﻟﻨﺪ

ﻟﻌﻨﺖ ﻧﺎﻣﻪ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻛﺴﻴﻜﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﻧﻔﺠﺎﺭ ﻛﺮﺩ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻣﺎﺭ ﺷﺐ ﻛﻪ ﺳﺤﺮ ﺗﺎﺭ و ﻣﺎﺭ ﻛﺮﺩ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻣﻐﺰ ﻫﺎﻱ ﺷﻜﻢ ﭘﺮ ز ﮔﻨﺪﻩ ﺁﺏ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻜﻪ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺭا ﺑﺎﺭ ﺑﺎﺭ ﻛﺮﺩ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻛﺎﺥ و ﻗﺼﺮ ﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﺑﻴﺪﻣﺎﻍ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﻴﻎ ﻛﻬﻨﻪ ﻛﻪ اﺯ ﭘﺸﺖ ﻭاﺭ ﻛﺮﺩ

ﻟﻌﻨﺖ ﺗﺮا ﻛﻪ ﭼﺸﻢ ﺣﺴﺪ ﻛﻮﺭ ﻛﺮﺩﻩ اﺳﺖ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺗﺮا اﮊﺩﻫﺎﺭ ﻛﺮﺩ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭﺷﻲ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻮﺱ ﻣﻠﺖ اﺵ
ﺑﺮﺑﺎﺩ ﺩاﺩ و ﺩﺷﻤﻦ ﺩﻳﺮﻳﻨﻪ ﻳﺎﺭ ﻛﺮﺩ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮﺁﻥ ﻗﺪﻳﻔﻪ! و ﻧﻜﺘﺎﻳﻲ! و ﭼﭙﻦ!
ﺑﺮ اﺭﮒ ﺟﻬﻞ ﻟﻢ ﺯﺩﻩ ﺩاﻟﺮ ﺷﻤﺎﺭ ﻛﺮﺩ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻛﺎﺳﻪ ﻟﻴﺲ ﺧﺒﻴﺚ ﻭﻃﻨﻔﺮﻭﺵ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮﺁﻧﻜﻪ ﻣﻠﺘﻲ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺩاﺭ ﻛﺮﺩ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺧﺎﻡ ﻫﺎ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﻮاﺭ ﻛﺮﺩ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻜه ﻛﺸﺖ, ﺷﻜﺴﺖ و ﺧﺮاﺏ ﻛﺮﺩ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮﺁﻧﻜﻪ ﻟﻘﻤﻪ ي ﻛﻮﺩﻙ ﺷﻜﺎﺭ ﻛﺮﺩ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺩاﺩ
اﻳﻦ ﻣﻴﻬﻦ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺧﻮﺩ ﻏﺎﺭ ﻏﺎﺭ ﻛﺮﺩ

اﻣﻴﻦ ﺁﺭﻳﺒﻞ
اﮔﺴﺖ 2015
ﻫﺎﻟﻨﺪ