کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

یادی از معصومه عصمتی وردک


،نماینده مردم درمجلس،وزیر معارف     
و رییس شورای سراسری زنان افغانستان


معصومه عصمتی وردک درسال 1309 خورشیدی برابربا 1930 ترساي دریک خانواده روشنفکر درنو آباد ده افغانان کابل چشم به جهان گشود.

دوره های ابتدايیه وثانوی خود را درلیسه ملالی وتعلیمات عالی خود را دردانشکده ادبیات دانشگاه/پوهنتون کابل به پایان رسانید و به حیث آموزگار در لیسه ملالی آغاز به کار کرد.

میرمن معصومه عصمتی وردک درجه ماستری را دررشتۀ تعلیم وتربیه از-

National Collage of Education

نشنل کالج ایالت شیکاگوی ایالات متحده امریکا بدست آورد ودربازگشت به وطن به حیث مدیره لیسه زرغونه شامل خدمت شد.

معصومه وردک در اوان جوانی از روند بی عدالتی های اجتماعی که درجامعه ما حکمفرما بود. ناراض بود. شرایط دشوارزنده گی مردم و به ویژه زنان وکودکان افغانستان به زودی او را درصفوف مبارزان و برای استقراردموکراسی ورشد نهضت زنان درکشورقرارداد.

میرمن وردک منحیث یکی ازپیشگامان نهضت زنان درکشوربا بدور انداختن چادری به حیث مفتشه عمومی مکاتب نسوان دروزارت معارف شامل کارشد.درعین زمان سمت افتخاری ریاست صندوق معلم ومدیریت مجله ” دنجونو روزل ” را هم عهده دار بود.

بانو وردک با احساس عمیقی که به خاطررفاه مردم خود داشت. بروظایف اجتماعی وعلمی خود بسنده نکرده غرض گسترش ساحه خدمات خویش به خصوص برای زنان درد دیده افغانستان، منحیث عضو در کمسیون مشورتی قانون اساسی و پسانتر ها با اشتراک درلویه جرگه سال 1343 به حیث نماینده مردم, صدای کافۀ ملت رنجدیده افغانستان را بلند نموده ودردفاع ازحقوق ایشان ازهیچگونه کوشش دریغ نکرد.

درنتیجه فعالیت ها و از خود گذری های همینگونه زنان صادق وراستین بود که برای نخستین باردرسال 1343 بعد ازتصویب قانون اساسی کشور ، زنان حق رای را بدست آوردند.که خوشبختانه درانتخابات دوره دوازدهم پارلمان خانم وردک به نماینده گی ازمردم ولسوالی معروف ولایت قندهاربه حیث وکیل انتخاب ودرپارلمان افغانستان سخنگوی داعیه برحق مردم افغانستان گردید.

بیانیه های موصوفه درجریده های ولسی جرگه به نشررسیده است. فعالیت های خستگی ناپذیرشان برای مبارزه برضد هرنوع تبعیضی وبی عدالتی ونابسامانی های جامعه به خصوص برای به حق رسانیدن زنان افغانستان وپرورش بهتراولاد وطن وهم چنان رفاه وآرامش کافه مردم ما درتاریخ کشورثبت است. پس از رویداد 1357معصومه وردک به حیث معلم دریکی ازمکاتب ابتدايی شهرکابل ایفای وظیفه نمود. سپس به حیث عضو اکادمی علوم افغانستان به کارهای تحقیقاتی پرداخت. بعد ازخروج قوای خارجی از کشور و بنابرمشی آشتی ملی، از او به صفت یک شخصیت ملی ووطنپرست دعوت به عمل آمد تا نقش خود را درتامین صلح ،قطع خونریزی وثبات دایمی درکشورایفا نماید. این دعوت را بخاطرمنافع ملی وآوردن صلح دروطن لبیک گفت و مسولیت شورای سرتاسری زنان افغانستان را عهده دارشد. به ادامه آن به حیث وزیرتعلیم وتربیه و ريیس کمسیون ملی یونسکوایفای وظیفه نمود.

میرمن وردک با تجربه بزرگی که درعرصۀ تعلیم وتربیه داشت. مصدرخدمات شایانی درمدت کارشان به حیث وزیرمعارف گردید. با وجودجنگ ونا آرامی های داخل کشور،مکاتب بی شماری دردورترین روستا ها و نواحی شهرها ایجاد گردید.سیستم کدری وتدریسی معارف وقت را ازحالت یک سمتی بیرون کشیده و ارزش های واقعی ،کلتوری، تاریخی ودینی را دوباره درسیستم تدریسی جاگزین نمود.
محترمه وردک درمدت خدماتش همزمان با مصروفیت های رسمی خود به یک سلسله تحقیقات علمی واجتماعی نیزپرداخت. به گونه مثال می توان از چند اثر در زیر نام برد:

نقش وموقف زن درافغانستان ازاواخرقرن 18 الی قرن 19

خوشحال ختک کیست؟

زنان نامورجهان ” مجموعه مقالات محمود طرزی”

دپشتنی میرمنی ژوندانه انحوراوانعکاس په لندیوکی.

محترمه وردک منحیث یکی اززنان محقق ،دانشمند ومبارزجامعه افغان در شمار زیادی از گردهمایی های ملی وبین المللی حضورداشتند. وبخاطرتامین صلح انکشاف بیشتر و بهتر کشور و دفاع ازداعیه حقوق زن، باسهم گیری پیگیر، بیانیه هایی متعددی علمی ایراد داشت و با درنظرداشت خد مت هایی صادقانه ودلسوزانه شان ازطرف ارگانهای ملی وبین المللی مورد تقدیر و تحسین قرار گرفته و جوایز والقاب زیر برای شان تفویض شده است.

لقب شایسته فرهنگ ، جایزه آریانا، مدال پوهنه ،جایزه کمسیون ملی زنان هند ازطرف فقید ایندیرا گاندی وجایزه کمسیون زنان حقوقدان ایران.

معصومه وردک درسال 1992 بنابروقوع جنگ های داخلی مجبور به ترک وطن شد و سال های پایانی عمر خود را درکشورفرانسه سپری نمود.

درآغاز مهاجرت درفرانسه تا زمانی که شرایط صحی به او اجازه داد. یک لحظه ازفکروطن وبه خصوص مشکلات ورنج های مردم افغانستان خاصتن زنان و کودکان معصوم وطن بدورنبود وهمدوش با گروهی ازانجمن زنان فرانسه ،درروشن ساختن اذهان مردم دردفاع ازحقوق مردم افغانستان تامین صلح وقطع خونریزی درکشورفعالیت های زیادی را انجام دادند.

سرانجام ساعت 4:30 دقیقه صبح روز پنجشبه 22 قوس 1386 در شـهر مولـوز فرانسـه درگذشـت. از او، یـک پســرو چهـار دخـتر بـاز مانـد.

روان شان شاد و یاد شان گرامی باد!

شیرین نظیری