نگارنده: زلمی رزمی
کاروان رفت و تو درخواب و بیابان درپیش
وه که بس بی خبراز این همه بنگ جرسی
چه شکرهاست درین شهر که قانع شده اند
شاهبازان طریقت به مقام مگسی؟
با فرا رسیدن بیستم مارچ سال ۲۰۱۶ میلادی، باردیگر تاریخ ورق خورد و نوروزباستانی، بهار و آغازسال ۱۳۹۵ خورشیدی فرا رسید
و اما سالیکه گذشت، سال سیاه ، دشوار و پرمشقتی بود برای ملت رنجکشیده ما،
آنچه در دست است، عبارت است ازجنگ و بی امنی ، خشونت، ترور، قتل و کشتار، وحشت، ستم و بیداد، عملیاتهای انتحاری، اختطاف و گروگان گیری، گردن زدن و سربریدن، تکه پاره کردن و سوزاندن زنان، اطفال و پیرمردان و جوانان،
اوج فساد و رشوه درتمام سطوح دولتی، خیانت ملی و زد و بندهای نهان و آشکار با باندهای تروریست و آدمکش داخلی و کشورهای خارجی ،
تشدید فقر و بیکاری، بیماری، گرسنگی، آوارگی و دربدری ملیونی، یأس و ناامیدی و سرانجام بروزخطر و آشوب و انهدام و روی کارآمدن مجدد رژیم تبهکارطالبان.
مگر سرزمین ماافغانستان و مردم افغانستان چه گناهی را مرتکب شده اندکه می بایست سالهای سال به اینچنین ماتمی دچارآیند؟
آیا این حکم دین و آئین و کتاب و راه و رسم جهاد و جهادگری است که سرزمین ما افغانستان به قتلگاه بزرگ ملت بینوای ما تبدیل شده است؟
قتلگاهی که دوکانداران دین و مذهب بر سرفجیع ترین، وحشیانه ترین، بیرحمانه ترین شقاوتها و ظلم و جنایات آب تبرک میریزید و با شیادی و مکارگی از قربانیان می طلبندکه در برابرجبارترین و خونخوارترین جباران زانوی اطاعت برزمین زنند و صدای شانرا درنیاورند.
آخر این طلسم اهریمنی تاکی و تا چند ؟
برکارنامه ننگین و شرم آورحکومت خودبنگرید!
براین همه رسوایی درمیان مردم عالم!
با شیادی و فریب و ریا و دزدی و غارت و چپاول و قتل و کشتار و آتش خون که نمیتوان صحت و حقانیت یک نظم اجتماعی را ثابت کرد و حکومت شد.
درسال جدید به کدام سو درحرکت هستید؟
– به همین شیوه عوامفریبی که تا کنون درپیش گرفته اید؟
– اینکه ناظرباشیم جامعه ما با دشواری های روز افزون به سیرقهقرایی خود ادامه دهد؟
– اینکه جان مردم را بیشترو بیشتر و تا سرحد نابودی به لب برسانید که سرانجام کوه خشم دلسوختگان منفجرشودو آتش انتقام هست و نیست تانرا بسوزاند؟
ملت ما ناراضی و ناخشنودند، ملت چه میخواهد؟
فضای آزاد برای تنفس، امنیت، کار و تلاش و پیشرفت،
ملت ما صبور و زحمتکش و با همت اند، اگر دست از خیانت و قتل و جنایت برکشید و از روی صداقت و مهربانی با آنان برخوردکنید، با همت همگانی ریشه جهل و نادانی را در این سرزمین ازبیخ و بن برمی کنند،
بکوشش شبانه روزی برمی خیزند و درمدتی کوتاه یک افغانستان آباد و قدرتمند میسازند.
جهان ازآن کسانی است که با خرد و عقل و منطق و هوشیاری و بیداری و با تکیه به انسانیت و اخلاق زیبا و بالنده به آینده روشن و انسانی عاشقانه می اندیشند و رفتارمیکنند.