هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

«
»

پښتانه به یو وخت د لایق، ارمان وکړي!

 

نن مې د ښاغلي محمدیار یار په قلم «د لایق شعر زمان خوځوي» په سرلیک، یوه لنډه خو په تول پوره او په پوهې او ادبي سینګار پسوللې لیکنه په تاند بریښناپاڼه کې تر سترګو شوه. خدای شته لیکنه ډېره خوږه، ژوره او منلې ده او هومره اغیز بخښي او د سترلایق د څو بعدیز شخصیت هغو خواو ته سړی بیايي چې د لایق صیب، د هغه د اند او ادبي پنځ په اړه د شته پېژند سره سره زما پشان د ډېرونورو په اروا کې هم نه ګرځي!

زه ښاغلی محمدیار یار له نږدې نه پېژنم خو د هغه څو لیکنې مې لوستې چې یوه يي تر بلې منلې او ښاغلې ده. یوازې دده څو لیکنو ته په کتو، محمدیار د نوي پښت یو تکړه مخکښ او یو وتلی سرلاری ښکاري. ښاغلی محمدیار خپلې دې نوې لیکنې ته یو پنځمن او په زړه پورې سرلیک« د لایق شعر زمان خوځوي» ټاکي، همدارنګه د لایق صیب په اړه خپل ټولیز پېژند ډېرنه ځنډوي، غواړي د هغه د پېژند تل ته ژر ورسي او په بېړه يی له نورو سره شریک کړي، په دې اړه وايی«رښتیا هم، سلیمان لایق لوی سړی دی، ستر مغز دی او د خپل ځانګړي سبک یو خورا بېساري او جذاب هنرمن دی او «لایق پېژندنه» زموږ او پر لاره نسلو علمي او فکري ضرورت دی، دا به فاجعه وي که زموږ کهول د دغې اړتیا د پوره کېدا لپاره خپل رسالت ادا نه کاندې او د خپل ژوند او چاپېرچل له واقعیتو سره منطقي برخورد ونکړي.»

سږکال کابل کې د سلیمان لایق د ۸۴ کلیزې په ویاړ د قلم ټولنې لخوا یوه درنه غونډه جوړه شوې وه، داسې تمه کیږی چې بل وخت ته به د همدې ټولنې لخوا د لایق صیب په ژوند او د هغه د پنځلي اثارو په لاپېژند او چاڼ لوی سیمینار جوړ شي.

د قلم ټولنې او د ځوان پښت د ځینو پوهنیزو او ادبي وتلو څېرو لکه عبدالغفور لېوال او محمدیار یار له روستیو هڅو داسې ښکاري چې ځوان پښت غواړي په نوې منطق، پوره ریښتینتوب او له سیاسي انګیرنو پرته زموږ د عصر د وتلی شاعر، ادیب، سیاسي او ټولیز شخصیت سلیمان لایق په اړه تازه څرګندونې وکړي او د هغه پنځونې په هغه بڼه لکه څنګه چې ښايي، افغاني ټولنې ته د پېژند لپاره وړاندې کړي.

د ښاغلي محمدیار له یادونو ښکاري چې هغه د لایق صیب ډېر شعري اثار لکه « چونغر، کیږدۍ، ساحل، یادونه او درمندونه، سپرغکۍ، شپېلۍ، سندرې په سویو واټونو کې» او نور لوستې او ددې لوست، پېژند او موندنو پر بنسټ غواړي « لایق پېژندنه» د یوه جلا سبک او مکتب پتوګه، نوي پښت ته توصیه کړي.

د ښاغلي محمدیار د څرګندونو په پلویتوب، لایق صیب پښتنو کې هغه ستره ادبي او علمي شتمني ده چې یوازې ځوان پښت کولای شي په ادب، شعراو د ټولنیز ژوند په نورو اړخونو کې د هغه نووښتونه او پنځونې راوسپړې او افغاني ټولنه له هغو برخمنه او پر هغو خړوبه کړي.

زه لوستونکو او دوستانو ته د ښاغلي محمدیار یار ددي لیکنې سپارښتنه کوم.

د ۲۰۱۴ کال د اکتوبر ۲۵ مه

سرلوڅ مرادزی