زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

«
»

په سپين بولدک کې تور پنجابيان؛ اتل سرتيرو خپل مېړانه وښوده

تيره جمعې ورځ د کندهار سپين بولدک ولسوالۍ کې يو ځل بيا د افغان امنيتي ځواکونو او د پاکستاني مليشو تر منځ نښته ترسره شوې چې له امله یې دواړو لوریو ته مرګ ژوبله اوښتې ده. پاکستان پړه پر افغانستان اچوي چې ګواکې تاوتریخوالی دوی پیل کړ او د پاکستان په سویل لوېديځ کې یې د سرشمېرنې پر مهال د دوی پر پوځیانو ډزې وکړې، خو افغان چارواکو پر پاکستان تور لګولی چې ځواکونه یې افغانستان ته ورننوتي چې بیا د دوی ځواکونو له غبرګون سره مخامخ دي. دواړو هېوادونو د یو بل ډیپلوماتان وربللي او په دې اړه یې ورته اعتراض کړی دی. د پاکستان لومړي وزیر پر پېښې خواشیني ښودلې او د افغانستان د بهرنیو چارو وزارت دا د پاکستان یو پارونکی اقدام بللی دی.

بل لور ته راپورونه وايې چې پاکستانیو ځواکونو تر سپین بولدک وروسته د ننګرهار ولایت پر تورخم ښارګوټي هم توغندویي بریدونه کړي دي. د ننګرهار دوالي ویاند عطا الله خوږیاڼی وايې پاکستانیو ځواکونو پرون په تورخم کې د بار وړونکو موټرو پر تم ځاى او ځېنو نورو سيمو د ډيورنډ کرغېړنې کرښې اخوا څخه توغنديز بريدونه کړي وو. هغه زیاته کړه، چې په دې بریدونو کې  څلور کانټينرې سوزيدلي، يو تن د اور لګيدنې پېښه کې شهيد شوى او يو بل ټپي دى .

دا لومړی ځل نه دی چې په دغه سيمه کې افغان او پاکستاني امنيتي ځواکونه يو و بل ته په مورچو کې کيني بلکې له وړاندې هم څو ځلي ورته پيښې تکرار شوې دي. د تير کال د دلوې په مياشت کې هم د سپين بولدک او ښورابک ولسواليو ترمنځ د سرو څاهانو په سيمه کې د افغان ځواکونو او پاکستاني مليشو تر منځ نښته شوې وه. همداراز له دې وړاندې د عقرب په مياشت کې د سپين بولدک ولسوالۍ اړوند په امروت سيمه کې هم وروسته له هغې نښته رامنځته شوې وه چې پاکستاني ملېشو د وسله والو مخالفينو په دفاع کې پر افغان پوله ساتو ځواکونو بريدونه وکړل.

د دوو ګاونډيو هيوادونو تر منځ په سرحدي سيمو کې نښتې طبيعي خبره ده. د نړۍ د ډيرو ګاونډیو هيوادونو تر منځ په صفري ساحو کې نښتې ترسره کيږي خو ستونزه د دواړو هيوادونو تر منځ ډيپلوماټان او يا پوځي چارواکي په اسانۍ حل کوي. خو په افغانستان کې دا ستونزه نه يوازې دا چې حل کيږي نه بلکې له يو ځل وروسته بل ځل يې تر لومړني ځل ډير او سخت تيری کوي. يواځې په همدې سپين بولدک سيمه کې د افغان او پاکستاني مليشو لخوا يواځې په تير کال کې درې څلور ځلي نښتې وشوې چې د افغان اتلو سرحدي ځواکونو لخوا يې غاښ ماتوونکی جواب ليدلی دی. هر ځل د پيښې وروسته د افغانستان او پاکستان له لوري پلاوی ټاکل کيږي او موضوع څيړي خو له څيړلو څه موده وروسته بيا هم د پاکستان لخوا په افغان خاوره تيری ترسره کيږي.

نه پوهيږو چې نړيواله ټولنه په ځانګړې توګه ملګري ملتونه؛ د افغانستان په خاورې د پاکستان يرغل نه ويني او که يې ويني؛ تيری يې نه بولي؟ دلته خبره په افغان خاوره د پاکستان د تيري په مساله کې په افغان حکومت هم غبرګه کيږي. افغان حکومت هم چندان غبرګون ورته نه ښيې. يواځې دومره کوي چې کله په کابل کې د پاکستان سفير او کله يې شارزدافير احضار کوي. خو هغه کار چې پر اساس يې د تل لپاره د پاکستان له تيري خلاصيدلی شو چې هغه له پاکستان سره په زغرده خبرې کول او په ملګرو ملتونو کې د افغانستان غږ اوچتول دي؛ نه ترسره کيږي.

سمه ده چې هر ځل د پنجابي دښمن په مقابل کې زمونږ اتل سرتيري خپله ميړانه ښيي او آن خپل سرونه پرې قرباني کوي خو دا د ستونزې حل نه دی چې هر ځل دې پاکستان تيری کوي او زمونږ اتل سرتيري دې ځانونه په خپلې خاورې قربانوي. د خپلې خاورې ساتل فرض دي خو دا په دې معنا نه ده چې حکومت دې لاس تر ځنې ناست وي او د خاورې ساتونکي مو دې قربانوي ورکوي. د امنيتي ځواکونو قربانۍ او سرښندنې د قدر وړ دي خو حکومت هم بايد خپل مسوليت ادا کړي. حکومت هم بايد په زغرده له شرير پاکستان سره خبرې وکړي او که له پاکستان سره په خبرو مساله نشي حل کولی نو بيا دې پر ملګرو ملتونو کې له افغانستانه سمه استازولي وکړي. هلته دې د افغان ملت غږ پورته او د پاکستان د تيريو په مقابل کې د عدالت غوښتنه وشي. نور نه بايد زمونږ اتل سرتيري د هغو پيښو قرباني شي چې حل يې شونی وي.

يو ځل بيا هم د خپلو اتلو سرتيرو ميړانه او سرښندنې ستا یم او په هر ډګر کې يې د دښمن د شرميدلو او د ماتې غوښتنه کوم. وياړم پر خپلو اتلو افغان امنيتي سرتيرو.

لیکنه : خوشحال آصفي