چرا صدای گاندی ها در کوهستان‌های افغانستان پژواک نیافت ؟

نویسنده: مهرالدین مشید جغرافیای خشونت، سیاست قبیله‌ای و غیبت ماندلاها در…

جمعبندی غیر تحلیلی از جریانات اخیر نظامی و دپلماتیک افغانستان…

آنچه سیاسیون و نظامی های پاکستان پس از حملات هوایی…

                     یک گرفتاری با مافیا

محمد عالم افتخار         و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و…

فلسفه سیاسی فردوسی و روانشناسی ترس در شاهنامه

دکتر بیژن باران نتیجه‌گیری. شاهنامه فردوسی چیزی بیش از یک…

سناریوی براندازی طالبان؛ از سوی پاکستان و ایران!؟

نویسنده: مهرالدین مشید براندازی طالبان واقعیت ژیوپولیتیک یا توهم تحلیل گران دراین…

دو کنیز در سحرگاه فلسفه یونان

Greece Philosophie.2800j. آرام بختیاری فلسفه یونان؛ افسانه و عرفان، منطق و برهان. در…

جنگی حاجی

آقای "جنگی حاجی" (به کُردی: جەنگی حاجی) با نام کامل…

 شانسی برای نجات افغانستان باقی مانده یا فرصت‌ها از دست…

نویسنده: مهرالدین مشید بیداری وجدان جمعی مردم؛ بازسازی مشروعیت سیاسی این پرسشی…

مارکسیسم قلب جوانان را تسخیر می‌کند

ا. م. شیری «چگونه یک ایدئولوژی غربی مانند مارکسیسم می‌تواند در…

عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

«
»

پانزده سال دخالت  ، نتیجه صفر !

                              نوشته ی : فروغی

    حالا که درست پانزده سال ازتلاش مالی ــ  نظامیِ امریکا وغرب درافغانستان میگذرد ، تحلیلگران و مفسران نامدار جهان ، سازمانها و رسانه های معتبرامریکایی و بین المللی ، پس از تحلیلها و بررسی های مفصل ، بیشترینه به این نکته ی مشترک دست یافته اند که ، پانزده سال دخالت امریکا وغرب درافغانستان، نتیجه ای جز رسوایی و شکست در پی نداشته است .

    امریکا پس از پانزده سال حضورگسترده ی نظامی ، سیاسی و مالی درافغانستان و با مصرف 115 میلیارد دالر از کیسه ی مردم آنکشور و حدود 783 میلیارد دالرازکیسه ی مالیات دهنده گانِ هم پیمانانش ، یک افغانستان ناامن تر و یک رژیم کاملاٌ فاسد مافیایی ، ناکارا و یک اقتصاد متکی به بیگانه و ورشکسته را به ما به ارمغان گذاشته است .

     رژیم فاسدِ مافیایی ارمغانِ غرب ، رژیمیست فاقد دیدگاه و استراتژیِ ملی ، از بنیاد دست نشانده  و تابع سیاستهایِ کلان مافیایی و توسعه طلبانه ی حامیان خارجی اش  .

     این رژیم بدلیل نفوذ بی حد و حصرِ زورمندان ، رهبران و قواندانانِ قدرتمند جهاد و فاسدان مافیاییِ دیسانت شده از امریکا  و نبود نقش مردم درآن ، قادربه تطبیق حاکمیت قانون نبوده ،  بجای مبارزه دربرابر فساد و بیعدالتی ، اشرافیت مافیایی را روز تاروز رواج وگسترش بیشتر میبخشد .

     فقط همین چند روز پیش بود که سازمان شفافیت بین المللی اعلام داشت که : « باوجود بیش از یک دهه تلاشِ جامعه ی جهانی درافغانستان ، این کشورهمچنان در رده ی دوم فاسد ترین کشورجهان قرار داشته ، بیشترازهفتاد درصد مردم آن نسبت به آینده ی شان نا امید ونگران هستند . »

    مسوولان دیده بانِ شفافیتِ افغانستان بوضاحت اعلام نمودند که : تنها در یکسال گذشته پنجاه درصد فساد مالی و اداری در ادارات دولتی افغانستان افزایش داشته و بطوراخص ، نهادهای عدلی وقضایی، گمرکات ، شهرداری ، کمسیون مستقل انتخابات ، مجلس نماینده گان ، ریاست اجرایی و ریاست جمهوری بیشترازهر اداره ی دیگر مراکز بزرگ فساد گسترده بوده است  .

   همچنان متکی به گزارشهای سازمانهای معتبربیطرف بین المللی ، همزمان با گسترش و ترویج بیشتر فساد در دوسال اخیر ،  کشت وتولید موادمخدر نیزتنها درسال 2016 درافغانستان 43 در صد افزایش یافته و سالهای 2015 و 2016  ناامن ترین سالها طی پانزده سال اخیردر افغانستان بوده است.                                                                                                       

    همانگونه که بانک جهانی طی گزارش سالانه اش فساد مالی گسترده و ناامنی روزافزون را ، دو خطربزرگ برای سقوط دولت افغانستان خوانده است ؛ روزنامه های معتبربین المللی از جمله     ” استار تریبیون ” هم اخیراً طی تحلیل مفصلی ،  شکست و ناکامیهای امریکا دردولت سازی برای افغانستان را به بررسی گرفته  ؛ ناامنی ، فساد و طالبان را بلاهای خانمان برانداز برای افغانستان میداند و  بصراحت اعلام مینماید که : «  فساد اداری ، طالبان و افزایش روز افزون خشونت ها میتوانند دستآوردهای اندک بدست آمده طی پانزده سال را درمعرض خطر قرار داده ، باعث فروپاشی دولت آسیب پذیر افغانستان گردد . »  

      براساس همین حقایق است که بارک اوباما رییس جمهور امریکا اخیراٌ بصراحت اعتراف نمود که : « امریکا نمیتواند طالبان را درافغانستان نابود کرده ، خشونتها را درآنکشوربه پایان برساند . »

     هرچند دوهفته پیش، اشتون کارتر وزیردفاع دولت اوباما ، از ادامه ی کمکهای نظامی امریکا   ( که خود پیغام استمرار و ادامه ی جنگ د رافغانستان را نوید میداد )  ،  به رییس جمهور اشرف غنی اطمینان داد ؛ اما آنگونه که گزارشهای رسانه های معتبرامریکایی و جهانی و جریان انتخابات اخیر ریاست جمهوری امریکا نشان داد ، اکثریت قریب به اتفاق مردم امریکا ، حتا آرزو ندارند دیگرنام افغانستان را از رسانه هایشان بشنوند .  آنان از حضورفرزندان شان در جنگ افغانستان برای برپایی دولت فاسد و ناکاره درآنکشور خسته و بیزار شده اند .

    کمپاین های انتخاباتی امریکا نشان داد که دولت آینده ی امریکا برهبری دونالد ترامپ ، مجدانه علاقه دارد تا برمصارف گزافِ صدها میلیارد دالری برای دولت سازی ناکام و بدون دستآورد درافغانستان بازبینی نموده ، رهبران افغانستان را زیر کنترول و بازپرس دایمی خویش قرار بدهند .

   از قراین برمیآید که دولت آینده ی امریکا دراولین هفته ها وماههای کاری شان ، رهبرانِ حکومتِ وحدت ملی را وادار خواهند کرد تا هرطوری میشود به گونه ی واقعی باهم کنارآمده ، از فساد ، قوم پرستی و تنظیم پرستی دوری گزینند وسعی نمایند تا هرچه زودتر بروی پای خود بایستند . دولت امریکا برهبری دونالد ترامپ همچنان بشدت علاقمند است تا بخاطر کسب رضایت رأی دهنده گان و مالیه دهنده گان امریکایی ، برهزینه های گزاف مالی و جانی مردم امریکا کاهش جدی بیاورد .

   در چنین وضعیت ، برحکومتداران کابل است تا از سیاستهای نفاق افگنانه ی قومی و تنظیمی دست کشیده بخود آیند و بالاخره بدانند که ایالات متحده ی امریکا و جامعه ی جهانی تا ابد مکلف به پرداخت بودجه سالانه و معاش ماهوارِ رییس جمهور تا مأمور و سرباز افغانستان نمیباشند .