هیلاری کلینتون، جیک سالیوان و یلوستون
دمیتری سدوف (DMITRY SEDOV)
ا. م. شیری
«اوکراینی‌ها باید با حمایت آمریکا این جنگ را پیش ببرند»
در طول دورۀ رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶، هیلاری کلینتون، نامزد از حزب دموکرات ایالات متحده، یک معجزۀ غافلگیرکننده در شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا (ABC) نشان داد. او در جواب به سؤال مجری این رسانه در مورد آیندۀ کشور، گفت که ایالات متحده نمی‌تواند وخامت قابل توجه وضعیت ژئوفیزیکی در منطقۀ پارک ملی یلوستون را که موجودیت آمریکای شمالی را تهدید می‌کند، نادیده بگیرد.
بگفتۀ خانم کلینتون وقت بسیار کم است و به تبع آن، لازم است موضوع انتقال دولت آمریکا به قلمرو اروپا با دقت و حساسیت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد. گزینه اصلی باید اسکان مجدد در خاک اوکراین باشد که شرایط اقلیمی آن برای شهروندان آمریکایی مساعدترین است. اما به دلیل شرایط خاص، حل این موضوع با خطر شکست مواجه است.
کلینتون گفت: «ما نباید به دلیل موقعیت روسیه از این سرزمین به عنوان مساعدترین منطقه برای جابجایی آمریکا صرف نظر کنیم و به هماهنگ کردن فشارهای بین‌المللی برای بازگرداندن کریمه به یک فضای سرزمینی واحد تا فوریه ۲۰۱۴ ادامه خواهیم داد. علاوه بر این، لازم است اقدامات مقدماتی برای گنجاندن قلمروهای چندین کشور اروپای شرقی- لهستان، مجارستان، رومانی و جمهوری‌های بالتیک- در ایالات متحده اروپایی آینده به عمل آید. به این ترتیب، ما می‌توانیم فضای زندگی لازم را گسترش دهیم تا خود را در تنگنا احساس نکنیم و چشم‌انداز توسعۀ صنعتی و اقتصادی بیشتری داشته باشیم».
هیلاری کلینتون در مورد آیندۀ اتباع کشورهای مورد نظر خود، خاطرنشان کرد که این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار نیست، زیرا بر اساس شرایط فعلی، جمعیت این سرزمین‌ها از داشتن فرصت برای تبدیل شدن به ایالات متحدۀ اروپایی خوشحال خواهند شد. البته، همۀ شهروندان ایالات متحده اروپایی جدید چنین فرصتی نخواهند داشت. زیرا، بخشی از آن‌ها در کشورهای خاورمیانه و آفریقا اسکان خواهند یافت.
اگر جیک سالیوان، مشاور رئیس کاخ سفید در امور امنیت ملی نبود، این اظهارات نزدیک به هذیان‌گویی مالیخولیایی از یادها می‌رفت. سالیوان در مصاحبه با سی ان ان می‌گوید: «با توجه به حمایت آمریکا از اوکراین، موضوع نیاز به تسخیر کریمه علی‌رغم اینکه مسکو مسئله کریمه را کاملاً تمام‌شده می‌داند، باید حل شود. اتفاقی که در چارچوب این جنگ و همچنین حل و فصل این جنگ که در نهایت برای آزادی کریمه رخ خواهد داد، کاری است که اوکراینی ها باید با حمایت آمریکا انجام دهند».
او در دورۀ مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸، در تیم هیلاری کلینتون بود و در ژانویه ۲۰۰۹ به عنوان معاون رئیس دفتر کلینتون و سپس، به عنوان وزیر امور خارجه در دولت باراک اوباما منصوب شد. پاها از آن وقت دراز شد. تمام دنیا بر این گمان است، که ایالات متحده از آزادی و استقلال اوکراین دفاع می‌کند. اما ایالات متحده می‌خواهد کریمه را به اوکراین بازگرداند و انبوهی از مهاجران را از آمریکا به میدان بکشاند. در عین حال، آمریکا سرزمین‌های همسایه مانند لهستان، مجارستان، رومانی را از مردمان پست پاک‌سازی می‌کند. این دسته از جمعیت آن‌ها برای بهره‌برداری از ماسه‌های داغ آفریقا و شتر چرانی به صحرای عربستان خواهند رفت.
در هر حال، یلوستون شوخی‌بردار نیست. یلوستون به دستۀ ابر آتشفشان‌هایی تعلق دارد که فوران آن‌ها، باعث وقوع فاجعه در کل سیارۀ زمین خواهد شد. چنین فوران‌هایی هر ۵۰-۱۵۰ هزار سال اتفاق می‌افتد و به گفتۀ دانشمندان، زمان فوران یلوستون نزدیک است. فوران این آتشفشان میتواند از ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ کیلومتر مکعب ذرات جامد را به شکل خاکستر پرتاب کند. مواد مذاب آتشفشان در شعاع ۳۰-۵۰ کیلومتری به عمق زمین نفوذ خواهد کرد و خاکستر آن کل قلمرو ایالات متحده را با لایه‌ای به ضخامت ۳۰-۱۰۰ سانتی‌متر خواهد پوشاند. تعداد مرگ و میر در ساعات اولیه به ۵۰-۸۰ میلیون نفر خواهد رسید. تمام زیرساخت‌های حیاتی از بین خواهند رفت. فقط بخش‌های دور از یلوستون کرۀ زمین، مانند سیبری شرقی، شانس بقا خواهند داشت.
با وجود تمام تخیلی بودن این ادعا، نمی‌توان احتمال آن را به کلی نادیده گرفت. به همین دلیل است که هیلاری کلینتون برای ترسیم مسیر نجات ملت آمریکا با همراهی جیک سالیوان عجله دارند.
اما، آمریکا مسیری را که با ظهور مهاجران اروپایی هموار کرده بود، هنوز ادامه می‌دهد. کشتار ملل دیگر بخش ارگانیک تاریخ آمریکاست. به هر صورت، فاشیسم در زمان موسولینی و هیتلر متولد نشد، نه!
*-[پارک ملی یلوستون یک پارک ملی واقع در ایالات متحده آمریکا و ایالت‌های وایومینگ، مونتانا و آیداهو است. این پارک در ۱ مارس ۱۸۷۲ به وسیله کنگرۀ ایالات متحده آمریکا و به عنوان یک پارک ملی در ایالت وایومینگ بنا نهاده شد و سپس به ایالت‌های مونتانا و آیداهو گسترش یافت. ویکی‌پدیا] مترجم
بر گرفته از: بنیاد فرهنگ راهبردی
۱۵ اسفند-حوت ۱۴۰۱
