چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

حق باشد بر زبانم

امین االله مفکر امینی             2025-05-10! تــا اخـــــرین نفس، حرفی حق باشد بر…

     طالبان از قطع انترنت چه می خواستند و چه می…

     نوشته ی : اسماعیل فروغی      طالبان درچهارسال گذشته درپهلوی سایراقدامات نابخردانه…

شورش دهقانی محصول رفرم مسیحیت بود

Thomas Müntzer (1490-1525) آرام بختیاری توماس مونستر اعدام شد، مارتین لوتر رهبر…

صف بندی های  تازه در قلب آسیا و بازخوانی جایگاۀ…

نویسنده: مهرالدین مشید بازتعریف جایگاه افغانستان؛ از رقابت نوین امریکا و…

نقش اساسنامه در زندگی و فعالیت حزبی

نور محمد غفوری  در مقالهٔ پیشین تحت عنوان «اساسنامهٔ حزب چیست…

هموطن، آزرده نه شو!

رژیم فعلی در وجود حاکمیت طالبان با همه قید و…

قطع انترنت هدایت به طالب است، نه صلاحیت طالب

هیچ خطری در جهان خطرناک‌‌تر از خطر خودِ‌ آمریکا برای…

در بارۀ جشن مهرگان

سلیمان "راوش" بر طبق آیه های شاهنامه فردوسی شخصیت مهرگان زادۀ…

بگرام؛ خط سرخ طالبان یا ابزاری برای بازی های سیاسی،…

نویسنده: مهرالدین مشید پایگاۀ بگرام و بازگشت آن در مرکز معادله…

نامه‌ی سرگشاده‌یی عنوانی سرمنشی ملل متحد

اولویت فلسطین، به رسمیت شناسی روی کاغذ نی‌ست محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب…

«
»

میروی و داغ جنایاتت بر دلها باقی می ماند

فردا ۳۱ اگست آخرین سرباز اردوی تجاوزکار امریکا باید افغانستان را ترک بگوید .

جنگجویان امریکا حین خروج آخر ین فرد شان اگر از فضا بر زمین افغانستان نظر اندازند چه خواهند دید جز توغهای قبرهای شهیدان جنگ و چه خواهند گفت جز اعتراف به وحشت وجنایت ( اگر وجدان داشته باشند ) .

اجرای عملیه جنگی و سیاسی در کشوریکه بارها برزمین افتیده و برخاسته با همجواری رقبای جهانی ومنطقوی اش جدا از استراتژی طولانی اما به انجام نارسیده انها بوده نمیتواند  ، دوام اجرای این استراتژی را شاید به داعش بسپارند اما شکست شکست است و تلافی ان با شیوه های کهنه وناکام سالها قبل کمتر مقدور بوده میتواند .

امریکا که بیست سال پیش بر افغانستان تاخت با شگرد های شیطانی دم از دوستی با افِغانها زد اما دیری نگذشت که افغانها طعم تلخ این دوستی را با بمباردمانها ، کشتار ها ، ترورها و انواع جنایات عساکر امریکایی چشیدند ، انها گروهکهای فروخته شده وادمکهای مزدور را بخدمت گماشتند و بر مسند پول وقدرت جا زدند ، مردم را فریفتند و خودرا ناجی انسانیت قلمداد کردند ، اما جمیع اعمال شان از جنگ تا سیاست با عصیان خاموش مردم بی پناه و بی رهنما که در ژرفای یاس ونا امیدی بسر میبرند  مواجه بود تا اینکه این تندیس خون ووحشت اخلاقآ در سطح جهان ناکام وبد نام گردید وکارش تا این سرحد رسید .

میروند اما کثافتهای زیادی از خود بجا گذاشته اند ؛ جامعه را به انقطاب های قومی ومحلی وزبانی مبتلا ساختند ، فساد اخلاقی و اداری را به اوج رسانیدند ، گروههای از قاچاقبران را بر کرسی های پارلمان و مقامات دولتی یاری نمودند ، با اعلانهای تفتین امیز، مردم گرسنه وبیکار را تحقیر واهانت کردند  ، دموکراسی وازادی گفتند اما هردو را بد نام ساختند ، عدالت را که در بساط سیاسی امریکا جا ن ندارد از ادبیات دولت داری دست نشاندگان شان در افغانستان بر انداختند ، حس وطنپرستی و تعلق به اندیشه های ملی و ملی گرایی را تکفیر کردند وجامعه را درتب وتاب انتخاب نیک وبد به سر در گمی واداشتند ، گاهی صلح را رجحان دروغین دادند و باری جنگ را بر حق پنداشتند ، مردمی که پشت لقمه نانی محتاج شده اند ، جوانانیکه با اسناد تحصیلی پی کاری دفتر به دفتر سرگردان اند ، جنایاتیکه هیچگاه نتیجه بررسی ان بر ملا نشده سلامت و ملامت معلوم نگردید زمینه خوبی بود تا این ملت در تمیز نیک وبد و انتخاب راه معقول سر در گم سراب وادی های نیرنگ سرمایه وجنگ باشند .

نسلهای افغان یکی بعد دیگر این جنایات را فراموش نمیکنند زیرا یتیمان و بیوه زنان تجاوز امریکا شرح جنایات ان کشور را به باز ماندگان شان نا گفته نمیگذارند ، شاید روزی مردم به احیای شئون و مفاخر شان موفق گردند و داستانهای هولناک جنگ بیست ساله تجاوزکاران را با نمایشنامه ها و فیلمها ، به دروس مکاتب و با نگارش تیزسهای علمی شان ثبت صفحات تاریخ سازند .

تاریخ فراموش کار نیست ویک بیک شرح حال گذشته را بیان میکند .

در واپسین روزهای ترک افغانستان باز هم  از کشتار این ملت دریغ نکردند وبا ریختن بمب بر یک منزل در خواجه بغرای خیر خانه ده نفر به شمول اطفال را کشتند و سه دیگر را زخمی ساختند .

این ملت از انها نفرت دارد زیرا در مزرعه کشور شان تخم کین کاشته اند نه صلح ونه اشتی 

          پدر کشتی وتخم کین کاشتی

       پدر کشته را کی بود اشتی

با نمایشنامه های انتقال افغانها به خارج نمیتوانند خون ملیونها کشته و درد ملیونها معلول جنگ را مداوا کنند .

        ظالم برفت وقاعده زشت او بماند