عمو سام و باج گیری به شیوه پدر خوانده در شبه جزیره کره
فینیان کانینگهام / آمادور نویدی
دولت آمریکا نمی خواهد، و نمی تواند رفتار جنایت کارانه خود را متوقف سازد –به این دلیل که فرمانروایی، تجاوز و تروریسم نشانه های رژیم مافیایی واشنگتن هستند… انداختن بمب توسط واشنگتن بر روی شهرهای هیروشیما و ناگاساکی تنها جزیی از کل تلاش های آمریکا جهت برقراری سلطه پساجنگ در آسیا پاسیفیک در برابر اتحاد جماهیر شوروی و چین بود – و به این دلیل کره نیز به دو کشور بیگانه تقسیم شد که بعد به ناگهان بین سال های ۱۹۵۰-۱۹۵۳ جنگ کردند. جنگی که در آن یک سوم جمعیت کره شمالی با بمباران های بی رویه منطقه ای و بمب های آتش زای ناپالم آمریکا به کلی نابود شد، و هرگز به طور رسمی پایان نیافت. متارکه جنگ که تحت دیکته واشنگتن در سال ۱۹۵۳ امضاء شده است، از نظر فنی تنها یک آتش بس است. برای چندین دهه، تقاضای کره شمالی برای یک پیمان صلح کامل بارها توسط واشنگتن و کشور دست نشانده کره جنوبی رد شده است. به عبارت دیگر، واشنگتن حق امتیاز ضمنی خود جهت بمباران هوایی مردم کره شمالی را در هر زمانی که اراده کند، حفظ کرده است. و این به منزله یک تهدید همیشگی و یا یک سیاست تروریسم دولتی توسط واشنگتن است.
عمو سام و باج گیری به شیوه پدر خوانده در شبه جزیره کره
نوشته: فینیان کانینگهام
برگردان: آمادور نویدی
باج گیری آمریکا برای حفاظت ریشه درگیری در شبه جزیره کره است
بهترین راه برای درک ظاهراً تکرار بی پروای خطر جنگ هسته ای در شبه جزیره کره این ست: منطقه آسیای شرقی با یک محافظ باجگیر مافیایی اداره می شود. و این جنایت کار مافیا آمریکا ست.
این درگیری ناشی از واشنگتن و بوسیله واشنگتن تداوم دارد. چرا؟ برای توجیه آن چیزی که در غیر این صورت به آسانی نظامی گری ظالمانه آمریکا در نیمکره آسیا پاسیفیک دیده شود، و به ویژه یک دستور کار تهاجمی جنایت کارانه به سوی اهداف اصلی ژئوپولیتیک واشنگتن – چین و روسیه.
درگیری کره در درجه اول درباره «دشمنی دولت های» شمال و جنوب نیست. واشنگتن پس از پایان جنگ جهانی دوم، جنایت کارانه با استفاده از نیروهای نظامی، سلطه خود را بر صحنه جهانی تحمیل کرد، و این به همان گونه ای ست، که در ۶۸ سال گذشته (۷۱ سال – م) بوده است.
ارتش آمریکا وسایل نقلیه زرهی جنگی را در سال ۲۰۱۵ دریافت نمود تا با تلاش مداوم جهت تقویت آمادگی در سراسر شبه جزیره کره به روز رسانی شود.(تصویر: ارتش آمریکا/برایان ویلیس)
اما شما با خواندن گاه به گاه رسانه های خبری غربی به حقیقت نمی رسید. نخیر. بارها به ما گفته اند که آمریکا از کره جنوبی و دیگر متحدان آسیایی خود «حفاظت» می کند. حضور نظامی آمریکا به عنوان «بازدارنده ای» برای جلوگیری از تجاوز کره شمالی «شیطانی»، «خدمت» می کند. در این ترسیم، آمریکا آدم خوبه است، در حالی که کره شمالی تهدیدی خبیث و معضلی برای رفاه و امنیت همگان است. کیم جونگ اون تجسم محور شرارت است.
این به اصطلاح رسانه های خبری «با کیفیت» مانند بی بی سی، نیویورک تایمز و گاردین واقعاً می توانند با جعل این وضعیت در به تصویر کشیدن آمریکا به عنوان یک نیروی خیرخواه، شاهکاری عجیب و غریب از وارونگی واقعیت و کنترل ذهنی شستشوی مغزی ارائه دهند. طنز این ست که چنین رسانه هایی بطور ضمنی کره شمالی را به گونه ای جلوه می دهند، که در آن جا تفکر انتقادی و ابراز عقیده ممنوع است، و مانند یک دولت «برادر بزرگ» استالینیستی مسخره کنند. با این حال، این رسانه ها همان عادت انطباق ذهنی را نمایش می دهند که خودشان کره شمالی را برای بی اعتبار می سازند.
همان گونه که در بالا ذکر شد، تنها راه درست تفسیر تهدید و ضد تهدید هفته های اخیر جهت جنگ تمام عیار در کره آن ست که صحنه هایی از فیلم مافیایی کلاسیک پدر خوانده را بیاد بیاوریم. شما می دانید که چه می شود. گانگستر به محله های اطراف می رود و «در ازای حفاظت» خواستار وفاداری، احترام و باج است. اگر ساکنان از باج دادن پیروی نکنند، بعد از آن ارباب ترتیب انجام باران خشونت خودشکوفا را بر روی آنهایی می دهد که جرأت کرده اند «حفاظت» سخاوت مندانه او را رد کنند.
در کره تحت قیمومت آمریکا درست همین مقررات اعمال می گردد. شبه جزیره کره بطور یک جانبه در سال ۱۹۴۵ توسط واشنگتن به کشورهای شمال و جنوب تقسیم شد، برای این که آمریکا نمی توانست این واقعیت را بپذیرد که جمعیت کره در آن زمان به شدت ضدامپریالیست و خواهان دمکراسی سوسیالیستی بود. این احساس برابری طلبی به کره ای ها کمک کرد تا در برابر امپریالیست های اشغالگر ژاپنی قبل و در طول جنگ جهانی دوم مقاومت کنند.
طبق اطلاعات بدست آمده و مؤثر، آمریکا برای اثبات سلطه خود بر کره و آسیا پاسیفیک، با پشتکاری قابل ملاحظه ای در مجاورت کار کرد تا آن جنبش مردمی را که مردم کره شجاعانه جهت استقلال و دمکراسی به نمایش گذاشتند، به شکست بکشاند. واشنگتن با نصب همکاران طرفدار ژاپن به عنوان حاکمان تازه تأسیس کره جنوبی موفق به انجام این سلطه خود بر کره و آسیا پاسیفیک شد. درباره آن فکر کنید. آمریکا در جنگی شرکت کرد که بنا به گفته ای فاشیسم و امپریالیسم را شکست دهد، که تنها بلافاصله با همان نیروهای سیاسی جهت شکست دمکراسی کره تبانی کند.
انداختن بمب توسط واشنگتن بر روی شهرهای هیروشیما و ناگاساکی تنها جزیی از کل تلاش های آمریکا جهت برقراری سلطه پساجنگ در آسیا پاسیفیک در برابر اتحاد جماهیر شوروی و چین بود – و به این دلیل کره نیز به دو کشور بیگانه تقسیم شد که بعد به ناگهان بین سال های ۱۹۵۰-۱۹۵۳ جنگ کردند.
جنگی که در آن یک سوم جمعیت کره شمالی با بمباران های بی رویه منطقه ای و بمب های آتش زای ناپالم آمریکا به کلی نابود شد، و هرگز به طور رسمی پایان نیافت. متارکه جنگ که تحت دیکته واشنگتن در سال ۱۹۵۳ امضاء شده است، از نظر فنی تنها یک آتش بس است. برای چندین دهه، تقاضای کره شمالی برای یک پیمان صلح کامل بارها توسط واشنگتن و کشور دست نشانده کره جنوبی رد شده است. به عبارت دیگر، واشنگتن حق امتیاز ضمنی خود جهت بمباران هوایی مردم کره شمالی را در هر زمانی که اراده کند، حفظ کرده است. و این به منزله یک تهدید همیشگی و یا یک سیاست تروریسم دولتی توسط واشنگتن است.
تهدید آمریکا نسبت به مردم کره نه تنها قطع نشده است، بلکه احتمال بمباران هسته ای نیز وجود دارد. در طول جنگ کره، نیروی هوایی آمریکا به طور منظم با جنگنده بمب افکن های ب – ۵۲ با قابلیت حمل بمب های هسته ای بر روی شبه جزیره کره پرواز می کردند. مردم روی زمین می توانستند هواپیماها را تشخیص دهند، اما نمی دانستند که نیت عملیاتی چه بود. آیا می توانید تروریسم این پروازها را تصور کنید؟ – به سختی پس از پنج سال از بمباران هسته ای و نابودی جمعیت هیروشیما و ناگاساکی توسط آمریکا می گذشت، و در همان زمان ارتش آمریکا کره ای ها را مجبور کرده بود تا به عنوان تنها راه فرار از کشتار جمعی توسط بمباران های معمولی در غارها زندگی کنند .
با این حال، ارگان های تبلیغاتی غربی، بی شرمانه چیزی را اخبار می گویند که تروریسم دولتی آمریکا را به عنوان «حفاظت» ترسیم می کند.
نیویورک تایمز، برای مثال، از یک به اصطلاح «کارشناس» نقل کرد در حالی که پاسخ کره شمالی را نسبت به آخرین تحریک آمریکا توضیح می داد، گفت: « توده مردم کره شمالی باید بطور منظم یادآوری شوند که کشور آنها با دشمنان توطئه گر احاطه شده است. در غیر این صورت، آنها ممکن ست شروع به پرسیدن سوالات خطرناک سیاسی بکنند.»
آنچه خنده آور ست تفکر این متخصص شستشوی مغزی، و نیویورک تایمز ست که آن را ترویج می کند، و این که کره (شمالی) در واقع توسط دشمن توطئه گر آمریکا احاطه شده است – و چنانچه مردم جهان و رسانه ها درباره این حقیقت باندیشند، «سوالات خطرناک سیاسی» پرسیده می شود، مانند: چه کسی به آمریکا حق می دهد که برای شش دهه در درون و خارج شبه جزیره کره «مانور های نظامی» راه بیندازد و سلاح های نابود کننده هسته ای مستقر سازد؟
مردم کره، شمال و جنوب، خواستار صلح و شایسته آن هستند. علیرغم ضدیت و جنگ طلبی مشخص شده در رسانه های تبلیغاتی غربی، اکثریت قریب به اتفاق مردم کره شمالی و جنوبی در واقع هیچ اشتیاقی برای جنگ ندارند. برای دهه ها جنگ تحمیلی بر سرزمین مادری آنها از خارج کنترل می شود، اما رضایت و موافقت عمومی در میان کره ای های عادی صلح و یک راه حل دمکراتیک است. ولی تا زمانی که واشنگتن به «باج گیری برای حفاظت» خود ادامه می دهد، آنها نمی توانند این شرایط مناسب را بدست بیاورند.
و، متأسفانه، دولت آمریکا نمی خواهد، و نمی تواند رفتار جنایت کارانه خود را متوقف سازد –به این دلیل که فرمانروایی، تجاوز و تروریسم نشانه های رژیم مافیایی واشنگتن هستند.
درباره نویسنده:
فینیان کانینگهان، در اصل اهل بلفاست، و ایرلندی ست که در سال ۱۹۶۳ متولد شده است. او کارشناس برجسته در امور بین الملی ست. نویسنده و منتقد رسانه ای که به خاطر انتقاد روزنامه نگاری خود در افشای نقض حقوق بشر توسط رژیم مورد حمایت غرب در ژوئن سال ۲۰۱۱ از بحرین اخراج شد. او فارغ التحصیل کارشناسی ارشد در شیمی کشاورزی ست و قبل از آن که حرفه روزنامه نگاری را دنبال کند، به عنوان یک ویرایشگر علمی برای انجمن سلطنتی شیمی کامبریج، در انگلستان کار می کرد. او همچنین خواننده است و اشعار مردمی نیز می سراید.
برگردانده شده از:
گاردین، ارگان حزب کمونیست استرالیا، شماره ۱۷۶۰، صفحه ۹، ۷ دسامبر ۲۰۱۶.
InstanceBeginEditable name=»issue»
Issue #1760 December 7, 2016
US protection racket root of Korea conflict
Finian Cunningham
http://www.cpa.org.au/guardian/2016/1760/14-us-protection-racket.html
