آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

زبان هویت 

رسول پویان  گـویند که دنـبه از درون می گندد  کُخ میزند وبه…

 باز هم وحدت 

از رفیقان  دور بودن  نا رو ا ست زیر پا کردن …

اداره طالبان و جایگاه افغانستان در ژئوپولیتیک کشورهای منطقه و…

نویسنده: مهرالدین مشید از دولت منزوی تا مهره‌ ناپایدار در بازی…

دیدگاهی بر وخامت اوضاع بین المللی و موانع موجود در…

نوشته از یصیر دهزاد  اوضاع پر از وخامت بین المللی به…

مشخصات یک جامعه‌ی عادلانه

مفهوم عدالت اجتماعی همواره یکی از بنیادی‌ترین و در عین‌حال…

این بار توطیه برضد مردم افغانستان سنگین تر و پیچیده…

نویسنده: مهرالدین مشید سرزمینی امروز به نام  افغانستان هرچند از سده…

اسدالله بلهار جلالزي

له خوږ ژبي شاعر، تکړه کیسه لیکونکي او ژورنالیست ښاغلي…

«
»

عادی سازی کشتار، فاجعه‌ای بزرگ در غزه

هفتۀ گذشته‌، پس از آتش‌بس کوتاهی که میان ارتش اسرائیل و رزمندگان جبهۀ مقاومت در غزه برقرار شد، رژیم صهیونیستی بی‌اعتنا به هشدارهای سازمان ملل متحد، حملۀ بزرگ‌تری را به رفح آغاز کرد. رفح، که پس از پناه گرفتن حدود یک و نیم میلیون از جان به‌در بُردگان بمباران‌های غزه، به یکی از پر جمعیت‌ترین شهرهای کرانۀ باختری بدل شده است، اینک زیر حملات همه‌جانبۀ ارتش صهیونیستی قرار دارد. بر اثر این حملات گسترده، تعداد کشته‌شدگان فلسطینی به بیش از ۲۹ هزار نفر رسیده است، که نیمی از آن‌ها کودکان و شیرخوارگان هستند.

دولت اسرائیل در این سه ماه قتل و تجاوز به کرامت انسانی در سرزمین‌های اشغالی، بار دیگر نشان داد که نه به قوانین بین‌المللی احترام می‌گذارد و نه به حقوق بشر وقعی می‌نهد. این رژیم جنایتکار، که برای تصمیمات و هشدارهای دیوان عالی دادگستری در لاهه نیز ارزش قائل نشده است، با همدستی ایالات متحده و کمک پاره‌ای از دولت‌های غربی و عربی، به گسترش فجایع انسانی در نوار غزه ادامه می‌دهد. دولت اسرائیل حتی در واکنش به شکایت دولت آفریقای جنوبی به دیوان عالی دادگستری در لاهه مبنی بر ادامۀ نسل‌کشی اسرائیل در رفح، اظهارات آن دولت را به‌کلی بی‌اساس و دور از واقعیت خواند و آن را «سوء‌استفاده از کنوانسیون نسل کشی و خودِ دادگاه» نامید.

دمیدن بر کورۀ جنگ و کشتار بی‌وقفۀ انسان‌ها در نوار غزه بر پایۀ سیاستی است که از سویی فرسوده کردن نیروی صلح در جهان، و از سوی دیگر عادی‌سازی جنگ و اشغالگری در اذهان عمومی را هدف قرار داده است. تنها در صورت کارکرد چنین سیاستی است که اسرائیل می‌تواند هدف نهایی خود در اشغال همیشگی سرزمین مردم فلسطین را به‌اجرا در آورد.

با این‌که از آغاز تجاوزات نظامی ارتش اشغالگر اسرائیل به غزه، کثیری از دولت‌های عربی و بخشی از جوامع سیاسی و روشنفکری ایران و جهان چشم بر جنایات اسرائیل فرو بسته و تلاش در فراموشی این فجایع داشتند، اما وجدان‌های بیدار جهان از میان توده‌های مردم و نیروهای سیاسی و روشنفکری در تکاپوی لحظه‌ای از افشای جنایات و متوقف کردن ماشین جنگی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی دست نکشیده‌اند.

ادامۀ دامن‌گستر کشتار غیرنظامیان، تحمیل گرسنگی و دربه‌دری و بیماری به دو میلیون انسان در غزه، کشتن زنان باردار و نوزادان و کودکان و سالخوردگان، به آتش کشیدن اماکن زیستی و درمانی و آموزشی و مذهبی، ترور فرماندهان جبهۀ مقاومت، کشتن اسرا و بیماران و مجروحان جنگی، ویران کردن مزارع و انبارهای مواد غذایی و سوخت، ممانعت از کمک‌رسانی‌های انسانی به آوارگان و گرسنگان و مصدومین و معلولین جنگی، و صدها شیوۀ دیگر نقض حقوق بشر که هر روز توسط رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی و پیش دیده گان جهانیان صورت می‌گیرد، می‌تواند به بی‌حسی تدریجی اعصاب و روان انسان‌های نظاره‌گر منجر شود و جنایت و نابودی زندگی را به امری روزمره و عادی بدل سازد. این رویداد هولناک، آن فاجعۀ عظیمی است که می‌تواند انسانیت و وجدان و روان بشری را در قبال سرنوشت مردم فلسطین به نابودی کشد.

برای پیشگیری از چنین خطر ویران‌کننده‌ای، امروز بیش از هر زمان دیگر، مبارزه علیه قدرت‌های سلطه‌طلب و جنگ‌افروز و در رأس آن‌ها ایالات متحدۀ آمریکا و دولت صهیونیستی اسرائیل در دستور کار صلح‌خواهان جهان قرار دارد. برای قطع جنگ و متوقف کردن ماشین کشتار اسرائیل و آمریکا در سرزمین‌های اشغالی فلسطینیان، تنها راه، مبارزه‌ای بی‌امان علیه این دولت‌های متجاوز و تقویت جبهۀ مقاومت در غرب آسیا است.