دولت پدیده عقلی – تحلیل موردی حمله پاکستان در ولایت پکتیکا

دولت پدیده قوم و یا دینی مطلق نیست. و دین…

هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

«
»

عادی سازی کشتار، فاجعه‌ای بزرگ در غزه

هفتۀ گذشته‌، پس از آتش‌بس کوتاهی که میان ارتش اسرائیل و رزمندگان جبهۀ مقاومت در غزه برقرار شد، رژیم صهیونیستی بی‌اعتنا به هشدارهای سازمان ملل متحد، حملۀ بزرگ‌تری را به رفح آغاز کرد. رفح، که پس از پناه گرفتن حدود یک و نیم میلیون از جان به‌در بُردگان بمباران‌های غزه، به یکی از پر جمعیت‌ترین شهرهای کرانۀ باختری بدل شده است، اینک زیر حملات همه‌جانبۀ ارتش صهیونیستی قرار دارد. بر اثر این حملات گسترده، تعداد کشته‌شدگان فلسطینی به بیش از ۲۹ هزار نفر رسیده است، که نیمی از آن‌ها کودکان و شیرخوارگان هستند.

دولت اسرائیل در این سه ماه قتل و تجاوز به کرامت انسانی در سرزمین‌های اشغالی، بار دیگر نشان داد که نه به قوانین بین‌المللی احترام می‌گذارد و نه به حقوق بشر وقعی می‌نهد. این رژیم جنایتکار، که برای تصمیمات و هشدارهای دیوان عالی دادگستری در لاهه نیز ارزش قائل نشده است، با همدستی ایالات متحده و کمک پاره‌ای از دولت‌های غربی و عربی، به گسترش فجایع انسانی در نوار غزه ادامه می‌دهد. دولت اسرائیل حتی در واکنش به شکایت دولت آفریقای جنوبی به دیوان عالی دادگستری در لاهه مبنی بر ادامۀ نسل‌کشی اسرائیل در رفح، اظهارات آن دولت را به‌کلی بی‌اساس و دور از واقعیت خواند و آن را «سوء‌استفاده از کنوانسیون نسل کشی و خودِ دادگاه» نامید.

دمیدن بر کورۀ جنگ و کشتار بی‌وقفۀ انسان‌ها در نوار غزه بر پایۀ سیاستی است که از سویی فرسوده کردن نیروی صلح در جهان، و از سوی دیگر عادی‌سازی جنگ و اشغالگری در اذهان عمومی را هدف قرار داده است. تنها در صورت کارکرد چنین سیاستی است که اسرائیل می‌تواند هدف نهایی خود در اشغال همیشگی سرزمین مردم فلسطین را به‌اجرا در آورد.

با این‌که از آغاز تجاوزات نظامی ارتش اشغالگر اسرائیل به غزه، کثیری از دولت‌های عربی و بخشی از جوامع سیاسی و روشنفکری ایران و جهان چشم بر جنایات اسرائیل فرو بسته و تلاش در فراموشی این فجایع داشتند، اما وجدان‌های بیدار جهان از میان توده‌های مردم و نیروهای سیاسی و روشنفکری در تکاپوی لحظه‌ای از افشای جنایات و متوقف کردن ماشین جنگی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی دست نکشیده‌اند.

ادامۀ دامن‌گستر کشتار غیرنظامیان، تحمیل گرسنگی و دربه‌دری و بیماری به دو میلیون انسان در غزه، کشتن زنان باردار و نوزادان و کودکان و سالخوردگان، به آتش کشیدن اماکن زیستی و درمانی و آموزشی و مذهبی، ترور فرماندهان جبهۀ مقاومت، کشتن اسرا و بیماران و مجروحان جنگی، ویران کردن مزارع و انبارهای مواد غذایی و سوخت، ممانعت از کمک‌رسانی‌های انسانی به آوارگان و گرسنگان و مصدومین و معلولین جنگی، و صدها شیوۀ دیگر نقض حقوق بشر که هر روز توسط رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی و پیش دیده گان جهانیان صورت می‌گیرد، می‌تواند به بی‌حسی تدریجی اعصاب و روان انسان‌های نظاره‌گر منجر شود و جنایت و نابودی زندگی را به امری روزمره و عادی بدل سازد. این رویداد هولناک، آن فاجعۀ عظیمی است که می‌تواند انسانیت و وجدان و روان بشری را در قبال سرنوشت مردم فلسطین به نابودی کشد.

برای پیشگیری از چنین خطر ویران‌کننده‌ای، امروز بیش از هر زمان دیگر، مبارزه علیه قدرت‌های سلطه‌طلب و جنگ‌افروز و در رأس آن‌ها ایالات متحدۀ آمریکا و دولت صهیونیستی اسرائیل در دستور کار صلح‌خواهان جهان قرار دارد. برای قطع جنگ و متوقف کردن ماشین کشتار اسرائیل و آمریکا در سرزمین‌های اشغالی فلسطینیان، تنها راه، مبارزه‌ای بی‌امان علیه این دولت‌های متجاوز و تقویت جبهۀ مقاومت در غرب آسیا است.