شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

سرگردانی بایدن در قبال افغانستان، با گذشت یک سال از خروج پرآشوب آمریکا

“۱۲ ماهی که از زمان پایان پرآشوب جنگ آمریکا در افغانستان گذشته برای جو بایدن زمان آسانی نبوده است.”

سرگردانی بایدن در قبال افغانستان، با گذشت یک سال از خروج پرآشوب آمریکا

خبرگزاری آسوشیتدپرس در مطلبی در خصوص چالش‌های ایجاد شده برای دولت جو بایدن بعد از خارج شدن پرآشوب ارتش آمریکا از افغانستان می‌نویسد: «بایدن به عنوان رئیس جمهور جدید آمریکا در اوایل تابستان ۲۰۲۱ زمانی که رای‌دهندگان آمریکایی عمدتا عملکردش را تایید کرده و به او در زمینه مدیریت اقتصاد و همه‌گیری کرونا ویروس نمره تایید بالایی می‌دادند، در دوران اوجش قرار داشت.

اما در ماه اوت، خروج پرهمهمه نیروهای ارتش آمریکا از افغانستان به نظر می‌رسید که شروعی برای به حاشیه رفتن او باشد.

این یک سرانجام نگران‌کننده برای جنگ ۲۰ ساله آمریکا رقم زد؛ دولت سابق افغانستان که تحت حمایت آمریکا بود سقوط کرد، یک بمبگذاری وحشتناک ۱۳ سرباز آمریکایی و ۱۷۰ تن دیگر را کشت، و هزاران افغان ناامید در جستجوی راهی برای خروج از کشورشان قبل از خروج آخرین هواپیماهای باری آمریکایی به فرودگاه کابل سرازیر شدند.

این خروج فاجعه‌بار آمریکا از افغانستان، در آن زمان تبدیل به بزرگترین بحرانی شد که دولت نسبتاً جدید وقت آمریکا با آن مواجه شد. این تحول پرسش‌های مهمی را درباره شایستگی و تجربه بایدن و تیمش – دو محور اصلی کمپین مبارزات انتخاباتی او برای ورود به کاخ سفید ایجاد کرد.

با فرارسیدن اولین سالگرد پایان جنگ افغانستان، پیامدهای این تحول که نقطه عطفی در ریاست جمهوری بایدن رقم زد همچنان به طنین‌انداز شدن ادامه می‌دهند. این در حالی است که او تلاش می‌کند تا تکانی به درصدهای ناامیدکننده مربوط به اعتماد و محبوبیتش در میان رای‌دهندگان بدهد و اعتماد آمریکایی‌ها را به دولت خود پیش از انتخابات حساس میان دوره‌ای ماه نوامبر کنگره افزایش دهد.

کریستوفر بوریک، مدیر انستیتوی آرای عمومی در کالج مولنبرگ در پنسیلوانیا گفت: آن اتفاق لحظه مهمی بود که او هرگز واقعاً از تبعات آن بهبود نیافته است. بایدن از جنبه نحوه نگرش رای‌دهندگان به او از لحاظ ایجاد ثبات اقتصادی و نحوه مدیریت همه‌گیری از سوی دولتش به عنوان مسائلی که اولویت بالاتری برای رای‌دهندگان آمریکایی نسبت به جنگ در افغانستان داشت، وضعیت بسیار خوبی داشت اما مساله افغانستان این تصور درباره شایستگی او را از بین برد و او واقعاً هرگز نتوانسته آن را ترمیم کند.

از سوی دیگر ناکامی در قبال افغانستان تنها شروع یک رشته بحران دیگر برای بایدن بود.

در حالی که بایدن هنوز با پیامدهای خروج از افغانستان در تابستان گذشته دست و پنجه نرم می‌کرد، موارد ابتدا به کووید-۱۹ دوباره شروع به افزایش کردند. در ماه‌های پس از آن نیز فشارهای اقتصادی ناشی از تورم، کمبود نیروی کار و موارد مربوط به حمله روسیه به اوکراین بالا گرفت که مجموع آنها آمریکایی‌ها را خسته کرد.

در هفته‌های قبل از اینکه مساله افغانستان حاشیه‌ساز شود، بایدن در اوج بود. میزان محبوبیت او در نظرسنجی ژوئیه ۲۰۲۱ توسط مرکز تحقیقات روابط عمومی ان.او.آر.سی و آسوشیتدپرس به ۵۹ درصد رسید. اما نظرسنجی مشابهی از سوی این موسسات که ماه گذشته میلادی انجام شد، محبوبیت او را ۳۶ درصد نشان داد.

چند روز پس از سقوط غیرمنتظره شهر کابل در سال گذشته میلادی، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید قول داد، کاخ سفید “یک ارزیابی گسترده” انجام دهد و “همه جنبه‌های” این خروج از بالا به پایین را مورد بررسی قرار دهد. اما این تلاش هنوز ادامه داشته و انتظار نمی‌رود قبل از ۳۰ اوت که سالگرد پایان جنگ افغانستان توسط بایدن است، تکمیل شود.

کاخ سفید هنوز جزئیاتی در مورد نحوه برگزاری مراسم مربوط به سالگرد پایان این جنگی (جنگی که منجر به کشته شدن بیش از ۲۴۰۰ سرباز آمریکایی و مجروح شدن نزدیک به ۲۱۰۰۰ نفر دیگر شد) ارائه نکرده است. جمهوریخواهان مطمئناً انتقاداتشان از این روند خروج اجرا شده از سوی دولت بایدن را احیا خواهند کرد.

میچ مک‌کانل، رهبر اقلیت سنای آمریکا، در جمع خبرنگاران اخیرا با اشاره به کشته شدن ایمن الظواهری رهبر القاعده در افغانستان خاطرنشان کرد: هر چند از بین بردن الظواهری یک پیروزی برای جامعه اطلاعاتی آمریکا بود، این مورد همچنین تأیید کرد که طالبان (که پس از ۱۱ سپتامبر توسط نیروهای آمریکایی قدرت کنار زده شدند تا جلوی پناهگاه‌های القاعده در افغانستان گرفته شود) بار دیگر به القاعده پناه داده‌اند.

مک‌کانل اظهار کرد: محل حضور الظواهری قابل توجه است؛ شهر کابل. پس القاعده در نتیجه بازگشت طالبان به قدرت بازگشته است. تصمیم شتابزده یک سال قبل برای خارج شدن از افغانستان باعث بازگشت همان شرایطی که قبل از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در افغانستان وجود داشت، شد.»