شوخ طبعی 

رسول پویان  خنده داروی طبع غمگین است  شـادخواری طبیب دیرین است  خنده روباش…

جنگی که بجای فروریزی دستگاه تروریست پرور، دندان های آن…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگی که امید ها برای نابودی بزرگ ترین…

به یاد مادر

مادر به خوی عادت طفلانه ام هنوز از بهر تو سرخوش…

توهم پولی، دستمزد، تورم ـــ برشی از کتاب: «درس‌گفتارهای کاپیتال»

دانش و امید، شمارهٔ ۲۹، اردیبهشت ۱۴۰۴ ــ  اوایل سال ۱۴۰۳،…

     انزوای نمایشی، همکاری پنهانی: از انکار علنی تا توافق پشت…

نویسنده: مهرالدین مشید انزوای دیپلوماتیک تا معامله در سایه: روایت دوگانه…

یوغلط خبر د جنجال منبع

نور محمد غفوری په دې ورځو کې د مغرضو او دروغجنو…

و.ای. لنین- وحدت فلسفه و سیاست

ترجمه. رحیم کاکایی اوگورودنیکوف ولادیمیر پتروویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور، رئیس کرسی…

ناله یی میهن

رخت سفر ببستم و سوی وطن شدم در آرزوی دیدن مهد کهن…

از شمس النهار ، بنیاد گزاری مطبوعات مدرن

1میرعبدالواحد سادات ترقیات عالم روبه بالاست  ما از بالا به پایین می…

روز جهانی مطبوعات و روزگار آشفته و نابسامان روزنامه‌نگاری در…

نویسنده: مهرالدین مشید هرچند روز جهانی مطبوعات (۳ می) فرصتی است…

ریشه‌یابی پیدایش سادات، خواجه، آقا و بار بی‌معنای مذهبی دادن به…

محمدعثمان نجیب بخش نخست:  مراد من این‌ است تا بدانیم، چرا مردمان…

مارکوزه؛- فیلسوف التقاطی جنبش دانشجویی

Herbert Marcuse (1898-1879) آرام بختیاری نیاز  فیلسوف "چپ نو" به فرویدیسم. مارکوزه (1979-1898.م)،…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت دوم  ادامه قسمت اول   نباید یک اصل عمده…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت اول   انگیزه این مقاله  تداوم بحث های…

وحدت ملی یگانه ضامن بقای کشور است

اگر از چهار راهی ها گذر کنی مزدور کار ،…

تقسیم جهان 

رسول پویان  زمیـن در بین غـولان جهـان تقسیم می گردد  تـوگـویـی از…

یووالی د بریا کيلي، د نن ورځې اړتیا

ليکنه: حميدالله بسيا په تاریخ کې ډېرې داسې شېبې شته چې ملتونه…

نقش و جایگاۀ اصلی دین در جهان معاصر

نویسنده: مهرالدین مشید فشرده عصر حاضر، که با بحران‌های هویتی، اخلاقی، زیست‌محیطی…

 ماکار گرو نیروی توانای جها نیم 

             به استقبال روز بین المللی کارگر  انسان بخاطر زنده ماندن خود…

پیام تبریک به مناسبت اول ماه مه، روز همبستگی کارگران…

درود بر تلاشگران خستگی ناپذیر زندگی،   اول ماه مه، روز گرامیداشت…

«
»

سرگردانی بایدن در قبال افغانستان، با گذشت یک سال از خروج پرآشوب آمریکا

“۱۲ ماهی که از زمان پایان پرآشوب جنگ آمریکا در افغانستان گذشته برای جو بایدن زمان آسانی نبوده است.”

سرگردانی بایدن در قبال افغانستان، با گذشت یک سال از خروج پرآشوب آمریکا

خبرگزاری آسوشیتدپرس در مطلبی در خصوص چالش‌های ایجاد شده برای دولت جو بایدن بعد از خارج شدن پرآشوب ارتش آمریکا از افغانستان می‌نویسد: «بایدن به عنوان رئیس جمهور جدید آمریکا در اوایل تابستان ۲۰۲۱ زمانی که رای‌دهندگان آمریکایی عمدتا عملکردش را تایید کرده و به او در زمینه مدیریت اقتصاد و همه‌گیری کرونا ویروس نمره تایید بالایی می‌دادند، در دوران اوجش قرار داشت.

اما در ماه اوت، خروج پرهمهمه نیروهای ارتش آمریکا از افغانستان به نظر می‌رسید که شروعی برای به حاشیه رفتن او باشد.

این یک سرانجام نگران‌کننده برای جنگ ۲۰ ساله آمریکا رقم زد؛ دولت سابق افغانستان که تحت حمایت آمریکا بود سقوط کرد، یک بمبگذاری وحشتناک ۱۳ سرباز آمریکایی و ۱۷۰ تن دیگر را کشت، و هزاران افغان ناامید در جستجوی راهی برای خروج از کشورشان قبل از خروج آخرین هواپیماهای باری آمریکایی به فرودگاه کابل سرازیر شدند.

این خروج فاجعه‌بار آمریکا از افغانستان، در آن زمان تبدیل به بزرگترین بحرانی شد که دولت نسبتاً جدید وقت آمریکا با آن مواجه شد. این تحول پرسش‌های مهمی را درباره شایستگی و تجربه بایدن و تیمش – دو محور اصلی کمپین مبارزات انتخاباتی او برای ورود به کاخ سفید ایجاد کرد.

با فرارسیدن اولین سالگرد پایان جنگ افغانستان، پیامدهای این تحول که نقطه عطفی در ریاست جمهوری بایدن رقم زد همچنان به طنین‌انداز شدن ادامه می‌دهند. این در حالی است که او تلاش می‌کند تا تکانی به درصدهای ناامیدکننده مربوط به اعتماد و محبوبیتش در میان رای‌دهندگان بدهد و اعتماد آمریکایی‌ها را به دولت خود پیش از انتخابات حساس میان دوره‌ای ماه نوامبر کنگره افزایش دهد.

کریستوفر بوریک، مدیر انستیتوی آرای عمومی در کالج مولنبرگ در پنسیلوانیا گفت: آن اتفاق لحظه مهمی بود که او هرگز واقعاً از تبعات آن بهبود نیافته است. بایدن از جنبه نحوه نگرش رای‌دهندگان به او از لحاظ ایجاد ثبات اقتصادی و نحوه مدیریت همه‌گیری از سوی دولتش به عنوان مسائلی که اولویت بالاتری برای رای‌دهندگان آمریکایی نسبت به جنگ در افغانستان داشت، وضعیت بسیار خوبی داشت اما مساله افغانستان این تصور درباره شایستگی او را از بین برد و او واقعاً هرگز نتوانسته آن را ترمیم کند.

از سوی دیگر ناکامی در قبال افغانستان تنها شروع یک رشته بحران دیگر برای بایدن بود.

در حالی که بایدن هنوز با پیامدهای خروج از افغانستان در تابستان گذشته دست و پنجه نرم می‌کرد، موارد ابتدا به کووید-۱۹ دوباره شروع به افزایش کردند. در ماه‌های پس از آن نیز فشارهای اقتصادی ناشی از تورم، کمبود نیروی کار و موارد مربوط به حمله روسیه به اوکراین بالا گرفت که مجموع آنها آمریکایی‌ها را خسته کرد.

در هفته‌های قبل از اینکه مساله افغانستان حاشیه‌ساز شود، بایدن در اوج بود. میزان محبوبیت او در نظرسنجی ژوئیه ۲۰۲۱ توسط مرکز تحقیقات روابط عمومی ان.او.آر.سی و آسوشیتدپرس به ۵۹ درصد رسید. اما نظرسنجی مشابهی از سوی این موسسات که ماه گذشته میلادی انجام شد، محبوبیت او را ۳۶ درصد نشان داد.

چند روز پس از سقوط غیرمنتظره شهر کابل در سال گذشته میلادی، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید قول داد، کاخ سفید “یک ارزیابی گسترده” انجام دهد و “همه جنبه‌های” این خروج از بالا به پایین را مورد بررسی قرار دهد. اما این تلاش هنوز ادامه داشته و انتظار نمی‌رود قبل از ۳۰ اوت که سالگرد پایان جنگ افغانستان توسط بایدن است، تکمیل شود.

کاخ سفید هنوز جزئیاتی در مورد نحوه برگزاری مراسم مربوط به سالگرد پایان این جنگی (جنگی که منجر به کشته شدن بیش از ۲۴۰۰ سرباز آمریکایی و مجروح شدن نزدیک به ۲۱۰۰۰ نفر دیگر شد) ارائه نکرده است. جمهوریخواهان مطمئناً انتقاداتشان از این روند خروج اجرا شده از سوی دولت بایدن را احیا خواهند کرد.

میچ مک‌کانل، رهبر اقلیت سنای آمریکا، در جمع خبرنگاران اخیرا با اشاره به کشته شدن ایمن الظواهری رهبر القاعده در افغانستان خاطرنشان کرد: هر چند از بین بردن الظواهری یک پیروزی برای جامعه اطلاعاتی آمریکا بود، این مورد همچنین تأیید کرد که طالبان (که پس از ۱۱ سپتامبر توسط نیروهای آمریکایی قدرت کنار زده شدند تا جلوی پناهگاه‌های القاعده در افغانستان گرفته شود) بار دیگر به القاعده پناه داده‌اند.

مک‌کانل اظهار کرد: محل حضور الظواهری قابل توجه است؛ شهر کابل. پس القاعده در نتیجه بازگشت طالبان به قدرت بازگشته است. تصمیم شتابزده یک سال قبل برای خارج شدن از افغانستان باعث بازگشت همان شرایطی که قبل از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در افغانستان وجود داشت، شد.»