شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

کشوریکه تاریخ ندارد

حکام نظامی اش میگویند با افغانستان دشمنی تاریخی دارند ! هفتاد…

دنیای پرآشوب

رسول پویان در این دنیای پرآشوب و فقر و فتنه دلتنگم فـلـک…

گردهمایی اعتراضیه فعالین حقوق زن درکشورشاهی

تاریخ هشتم مارچ سالجاری گردهمایی به ابتکار چتراتحاد ملی زنان…

روز جهانى زن را گرامى ميداريم

هشتم مارچ روز جهانی زن است که همه ساله بخاطر…

مبنا و منبع قانون چیست؟

مبنا لاتغییر و ثابت می باشد و منبع تحول پذیر…

افغانستان تحت حاکمیت طالبان، لکه ی ننگی بردامان سیاستگران بدنام…

نویسنده: مهرالدین مشید حکومت طالبان ابتذالی برخاسته از عمق فاجعه ی…

ماهیت « حقوقی »قرارداد دوحه 

https://youtu.be/J4E-bizAX1I?si=p5LkiwAjRdExuv8-

به مناسبت روز همبستگی بین المللی زنان!

پیام اجماع بزرگ ملی افغانستان «اجماع بزرگ ملی افغانستان» که ائتلاف…

نظام حقوقی سیاسی برای کشور٬ در مثال درخت!

ریشه درخت: ریشه٬ مردم و نسل موجود می باشد. که ارده…

پیدایش جهان و جامعه

دکتر بیژن باران پیدایش اتفاقی کیهان، زمین، انسان مستقل از…

مقام زن

نام نیکویت بزرگ و قامتت بالا بلند هرچه گوید دشمنان در…

روز هشتم مارچ این روز اقدس زن باید ستود!

امین الله مفکر امینی       2024-08-03! اینـــروزاقــــــدسِ زن را باید ســــتود نه تنها…

اگر خواهیم زنده گی مثل انسان!

امین الله مفکر امینی  2024-29-03! مــــا نهراسیــدیم ونهراسیم زهیـــاهوی نبـــــــردِ دشمنـــــان  سربکف بوده…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست دوم سرزمینی که تاریخ آن با خون تبعیدیان نوشته شده…

     زبان مادری را پاس میداریم  

زبان مادری عالی ترین پیوند انسانهاست  نمیدانم چگونه مقصد این پاسدار…

«
»

د وطن حال

سید عبید الله نادر

خیالي خیالي ګــلونه ،له دې چمــنه ځــــــیني ووځي

ته به وایــي چې هوســۍ دي ، له ختنه ځیني ووځي

کارغــان نیــــسي ځــــایونه، د ګــلونو ،په چمن کې

د مستو ترانو مرغان ،له ګلــــشنه ځـــــیني ووځــي

د خیرن ضمیر باطن مخلوق ،په سپینو جامو بریښي

خو آرام او قـــرار وینم ، له وطـــــــنه ځیني ووځي

هغــه روح د معنویاتو ، چــې یي عرش ته رســـولو

اوس په خپلو ســترګو وینو،له بدنه ځــــــیني ووځي

مړي هم په هــدیرو کې ، په ګــورو کې آرام نه دي

د وطن په حــــــال غمجن دي ،له کفنه ځیني ووځي

رَم ســرشته غزالانــو،د وحــشت ویره احساس کړه

له زرغون ورشـــو نه تښتي ، له دمنه ځیني ووځي

چــې یــې زړونه ول بیداره ، بلبلانو په نــــــوا کې

په زړه پوی صاحبدلان ،له باغ و بڼه ځــیني ووځي

نور د صــبر طاقت نشــته ، مسیحا زمونږ د رنځه!

روح مو ډیر دی ناقراره ،اوس له تنه ځـیني ووځي

اغزنۍ لارې

قـــافله مو نه پوهـــــیږم ، چې په کـــــومه ده روانه

په اغزنــــــو لارو درومی، په بی لارو ســــرګردانه

همه واړه یو له ســــــــره ،په تضاد د علم وفـــن کې

ځکه هوش له مونږ نه تللی،خبر نه یو له خـــپل ځانه

د ناپوهــۍ ،جــــهالت،او نادانۍ پایلــــــه مـــــو دا ده

چې هر خــوا مونږ ته ګواښیږي ،هر کافر نا مسلمانه

د حکمت او علم واړه ، په جــــهان کې انــګازې دي

مونږ په لار د ترقی کــــــــــې،راروان یو خـــرامانه

دبشــــر قــافلــه درومی ،په درنــــو درنـــــــو ګامونو

مونږه وروســــته پاتي کیږو،له قطــــــــاراو کـاروانه

ځان ځانۍ په رنځ اخته یو، ،د حــسد اورو کې سوځو

د خلاصون تدبیر مو نشـــته،چې راووځـــو له زندانه

دخودۍ ټکان لږ وخـوره ، د غفلت له خـوبه ویښ شه

دابه څــــــو پوري بیده یې ، له خــــوبونو سر ګــــرانه

د انسان قدراو قیمت ،په خپل معراج کې دی جهان کې

زمونږ وینه تـــــویونه، ښــــکاري هر چـــــــاته آسانه

د وختونودیــــوان پټ دي ،په جـــامو د پرښـــــتو کې

صورتونه هسي ښـــــکاري ، چې ســـوا دي له ایمانه

د انســـــان فریب د پاره، ځان په سپینو جــــامو ښايی

پردې شا نه دستور اخلي ،اهــــــرمن او له شیـــــطانه

که مسجد که ښوونځی دی ،که دعلم و فن یو ځای دی

په هر ځای کې دي چاودنې ،هیڅ ځای نه دی په امانه

طوطی واره ، د دښمن له خولي یې زده دي څو خبري

خو له ســـره یې ، د علم او مــعرفت ســـــره ده ورانه

دا دتورو ضمیرونو، خـــــاوندان به ســـــره ورک شي

که دعلم مشعلونه، په هر ځـــــــای کې کړو ، روښانه

د قرار رســـۍ مو ربه! ســــتا په لاس او اخــــتیار ده

د ســــمون او دخلاصــــــــون،لاره ده تا سره رحمانه

په تورتم کې د اوهامــو ،لاس نیوۍ د هر بنده کــــړې

د ناهیــلو د زړه ډاډ یــــــې ،په هر چــا یې مهـــربانه

ته د غیب له پردو ووځه،مســـــــیحا زمـــونږ د رنځه

راشه راشه چې ورکیږو، ای زمـــونږ د زړه درمــانه

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ماحول

د زړه په ســــترګـو یو بینا، نه ویــــــــــنم

هم په دردونـو، یو آشـــــنا نه ویــــــــــــنم

چې بیا په چـــــغو ، واویلا کـړي محـــفل

د صاحــبدل ، هغـــــه ویــــــــــنا نه وینم

دین او ضمیر یې شـو، په څو پیسو خرڅ

د چــــا په ســــــترګو کې ، حـــیا نه وینم

د رنځ عـــــلاج ته ،په حــــــیرت پاتي یو

ځـکــــــه دردونـــــــو ته ، دوا نه ویــــنم

له صــــورتونو ځـــــــــینې ، غم وریږي

د چــا په شـــونډو کــې ، مســکا نه ویــنم

ماحـول تر اوســه ، لا تیاره پاتــــــی دی

د معـــــــــرفت دلـــــــته ، رڼا نه ویـــــنم

چې مونږ ته روح ، د معــــنویاتو راکړي

دې چـــاپیریال کــــــې ، یو دانا نه ویــــنم

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»