جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش…

نویسنده: مهرالدین مشید اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از…

اعلام دشمنی با زنان؛ زیر پرسش بردن اسلام و یا…

نویسنده: مهرالدین مشید رهبر طالبان از غیبت تا حضور و اعلان…

ګوند، ائتلاف او خوځښت

نور محمد غفوری  په ټولنیزو فعالیتونو کې د ګډون وسیلې   د سیاسي…

«
»

در وقت دادن زکات چه باید گفت !

تتبع ونگـارش :

امــیـن الـدیــن» سعـیـدی – سعید افـغــانی«

مدیـــر مطـالعات سـتراتیژیک افغان و
مسؤل مرکز کلتوری دحـــــق لاره-جرمنی


علما ء در مورد اداب پرداخت زکات پنچ نقطه بی نهایت مهم وتربیتی رابشرح ذیل  فورمولبندی

نموده اند که : زکات دهنده باید در فهم این نقاط امور زکاتی خویش را انجام دهد :
– اخلاص.

– زکات در جایی بمصرف رسانیده شود که بیشتر موجب رضای پروردگار  قرار گیرد.

– بر کسی که زکات به او می دهد منت نگذارد.

– کوشش کنید تا تادیه زکات با طیب نفس و خوشی صورت گیرد .
– تادیه زکات مخفیانه وتا حد امکان سری صورت گیرد ، مگر در جایی که دادن علنی آن موجب تشویق دیگران شودو بدگمانی مردم را نیز برطرف کند.
بنآ حکم ودستوراسلامی همین است که مسلمان باید در قدم اول سعی و کوشش بعمل اید  تا پول زکات را فقط به اشخاص مستحقین آن توزیع نماید ، و اگر کسی زکات خود را به غیر اشخاص مستحق  تادیه نماید ، یقنآ درشرع او بریءالذمه نخواهد شد.

هکذا در هدایت ورهنمود های اسلامی آمده است که : در هنگام تادیه زکات نباید به جانب مقابل بگوید که این مبلغ از پول زکات است که به شما می دهم، ویا هر عبارت دیگری  که بنحوی به مستحق خبر دهید که او زکات می گیرد نه صدقه یا چیز دیگری..
زیرا این امر  بشکل از اشکال نوعی ازمنت تعبیر میگردد ،و پروردگار با عظمت ما میفرماید :
« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِکُم بِالْمَنِّ وَالأذَی» (سوره بقره 264). یعنی: ای کسانی که ایمان آورده‏اید! صدقه های خود را با منت و آزار، باطل نسازید.
پس کافیست در حینکه پول را به جانب مقابل تحویل  میدهد ،ضرورتی به گفتن سخن وظاهر نمایی در کار نیست، ولی اگر طرف گیرنده خواستار معلومات در اعطای مبلغ متذکره باشد میتوانید توضیحات متواضعانه ارائه فرماید .
ولی  اگر می دانید که جانب مقابل ( شخص  مستحق ) از گرفتن پول زکات خرسند نیست، بهتر است ابتدا به او متذکر شوید که این  مبلغ از پول زکات میباشد .
امام نووی رحمه الله میفرماید :
«هرگاه مالک یا غیر او زکات را به مستحق پرداخت کرد ولی نگفت که آن زکات است، و اصلا هیچ سخنی نگوید، کار او صحیح بوده و زکاتش درست است، و این مذهب صحیحی است که جمهور علما بر آن هستند».( المجموع )  ( 6 / 233 ) .
و ابن قدامه رحمه الله می گوید: «هرگاه زکات به شخص فقیری داده شد، احتیاجی نیست تا به او اعلام شود که آن مبلغ  زکات بوده است.
امام حسن بصری گفته: آیا تو می خواهی وی را حقیر کنی ؟! پس به او اعلام مکن».
حتی علمای مذهب  مالکی ، خبر دادن به شخص مستحق که گویا این مبلغ از پول زکات است ، را مکروه  میدانند ، واین نظریه ظاهر قول امام احمد و امام شافعی نیز می باشد.
ولی طوریکه در فوق تذکر دادیم در صورتیکه  مالک زکات بداند که :شخصی مستحق معمولا زکات را قبول نمی کند، یعنی هرگاه فرد مستحق بداند که به او زکات می دهند او آنرا قبول نمی کند، در اینحالت واجب است تا به وی گفته شود که مبلغ هذا از  پول زکات میباشد ، سپس اگر شخصی مستحق خواست آنرا می پذیرد وگرنه آنرا رد می کند.
شیخ  ابن عثیمین رحمه الله در مورد دادن زکات بدون اعلام آن به مستحق میفرماید : «اگر فرد مستحق معمولا عادت داشته که پول زکات را قبول می کند، در اینحالت ایرادی ندارد که زکات را به آن مستحق داد بدون آنکه به وی اعلام شود که زکات است، ولی اگر مستحق جزو کسانی باشد که معمولا زکات را نمی پذیرد: در اینحالت واجب است به وی اعلام شود، تا برایش روشن گردد که (چه چیزی را می گیرد) واگر خواست  قبول می کند و یا رد می کند».(مجموع فتاوی الشیخ العثیمین ( 18 / السؤال رقم 229).

پایان