کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

داشتن ستراتیژی ملی در مقابله با پاکستان

 

میر عبدالواحد سادات

 

واقعیت قرار داشتن پاکستان بمثابه مرکز امن برای شرارت پیشه گان جهان و نقش دولت آنکشور بحیث حامی تروریسم ، چنان آفتابی گردیده است که سرانجام در بحث های رسمی وعلنی مجلس نمایندگان ، کنگره و دیگر مجامع امریکا یی نیز بدان اعتراف صورت گرفته است. شاهدان و منجمله  آقای خلیل زاد  دپلومات سرشناس امریکایی افغان الاصل ، با این اعتراف و شهادت در پهلوی اذعان بحقیقت ، به نوعی عذاب وجدانی وتاریخی خود نیز مرهم گداشته اند.                

شاید بهتر بود تا این کلام اقبال لاهوری را در تالار نصب مینمودند که:  

تخم دیگر بکف آریم وبکاریم زنو

زانچه کشتیم زخجلت نتوان کرد درو

 

ما بخوبی درک مینماییم که این لابی و تدویر جلسه در راستای منافع ملی امریکا انجام میآبد و از نخستین گامها برای ترسیم و تعریف جایگاه بعدی پاکستان در بازیهای کلان جیوپولوتیک جهانی خبر میدهد.                                                                                          

قدر مسلم این است که آنچه انجام یافته ، در واقع اثبات حقانیت صدای برحق افغانستان میباشد که طی چهاردهه اخیر قربانی تجاوز وجنگ اعلام نا شده پاکستان میباشد وتروریستان و خرابکاران صادرشده ازآنکشور ، دمار از روزگار مردم بیرون نموده وهست وبود آنرا در مقاطع مختلف به مخاطره انداخته اند.                                                                                     

بدینرودراحوال کنونی و بخاطر بهره برداری دقیق از جو ایجاد شده ای جهانی ، ضرور است تا درمقابله با پاکستان دارای سترایژی ملی باشیم . البته در مورد کم وکیف و چگونگی این ستراتیژی دوستان نظر خواهند داد وبدون شک در گام نخست بایدشناخت دقیق از جیوپولوتیسم حاکم بر منطقه و جهان که بر مبنای آن بازیهای کلان منطقوی و جهانی شکل میگیرد ، داشته باشیم          ( بازیهای بزرگ که مقدرات تاریخی افغانستان ، پاکستان و … را تعین خواهد نمود ) .          

همچنان نیاز مبرم است تا ما تعریف دقیق وروشن از منافع ملی خود داشته باشیم و در گام سوم باید متوجه کا رهای خانگی خود باشیم که فقط و فقط توسط خود افغان ها انجام یافتنی میباشد .

ما همین اکنون با بحرانات شدید و خانه بر انداز مواجه میباشیم ( بحران مشروعیت ، بحران سیاسی ، بحران اقتصادی ، بحران اجتماعی و … ) و خطرناکتر از همه بحران اعتماد در مقیاس ملی میباشد ( به گفته وطنی ما ، یکی ما ت میگوییم و دیگری از تیاق صحبت مینماید ) یکی در فکر لوی افغانستان است و دیگری عجله برای شناخت دیورند ، دارد و دیگری پلان تجزیه پاکستان را طراحی مینماید و به یاد باید داشت که:                                                  …

هیچ کار نمیتوانیم ، تا افغانستان متحد و مقتدر ودولت نیرومند ملی که بر قوای مسلح ملی       ( غیر قومی و تنظیمی ) متکی و حاکمیت قانون را ملاک عمل قرار دهد ، نداشته باشیم . و این مامول زمانی سراب نخواهد بود که برای انجام وظایف یاد شده صادقانه گام نگذاریم.