دولت پدیده عقلی – تحلیل موردی حمله پاکستان در ولایت پکتیکا

دولت پدیده قوم و یا دینی مطلق نیست. و دین…

هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

«
»

حکایت میکنم

قیوم بشیر

ملبورن – آسترالیا

سی ام جنوری 2014

بشنوید  یاران  حکایت  می کنم

از ستمگاران   شکایت  می کنم

شکوه دارم از گروهی  ناکسان

از جنایت  پیشگان و هم  خسان

از کسانی  که  وطن  بفروختند

آتش   بیداد   و  ظلم   افروختند

هست و بود مملکت دادند به باد

غافل ازروز جزاء و پرس وداد

ملک  ما  ویرانه  کردند از جفا

کینه توزی  ها  نمودند  در خفا

شکوه  دارم با  دل صد  پاره ام

از   فراق    مردمِ    بیچاره ام

دردِ مردم جمله  سودای منست

غصه ی پر دردِ سالهای  منست

هر طرف طفل  وطن آواره شد

بی نوا و بیکس  و  بیچاره  شد

سینه ام صد پاره  از دردِ فراق

در   وجودم    آرزوی     اتفاق

من   پریشانم    پریشانِ    وطن

خسته ام از درد و ازرنج ومحن

ای  وطندارم   بیا   جانانِ   من

ای رفیق ِ هم  دل و هم جانِ من

اتحاد  است  داروی  دردِ  وطن

تا بسازیم گل ستان دشت و دمن

  قصه ها دارم (بشیر) از کشورم

از  دیارِ    مردمِ     نام    آورم