کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

تقدیم به قهرمانان، شهیدان ورفتگان صدیق وطن!

امین الله مفکر امینی 2018-25-10

 

نباشد بساط پرماتم تر ز میهن مــــــا در جـــهان

که دلها آتش گرفته و دیده ها همــــــه گـــریا ن

زهر کاشانه صدای ناله وشیون آیــــــد بـــگوش

دیده ها کوروگوشها کروزبانها گشــــــته خموش

اولاد شجاع وآزاده ای میهن راکننــــد نـــــــابود

چنانی که پنداری نبودست زایشان هســــت وبود

یکی را کفر و الحاد گفته ببندند بـه طـــــومارریا

دیگری براتـــــهام عدول ازشرع کنند ســـــرجدا

رزمنده گان آزادهء میهـــــن را به یاری دشمـنان

یا شهید میدارند، یا بزورو زرمـی بندند دهـــــان

گاه به جرم آزادمنشی وگاه حس میهن پـــــرستی

گلیم شان جمع میدارند با دشمنی زبنیاد هســـــتی

ظالمان جهادی تماشا گر و بـــــاشندبرنــــــظاره

جنایات این دسته های جهادی ناید بـــرشــــــماره

زخون شهیدان وطن دلها داغدارگشــــــته اندرون

چه اوزبک وهزاره،چه تاجک وپشتون وهمخون

نرود خاطر قهرمانا ن وشهیدان راه حـــــریــت

که جانها دادند و پرچم آزادی نگذاشتند ز دســـت

شهادت فرزندان راه حق نرود زتــــــــاریخ میهن

نجیب ورازق و جبار ستاره گان رخــــشان وطن

شاد باد روان قهرمانان و رفتگان صــــدیق میهن

که جز نام نیکو و مــــــــردانگی نبردند به مـدفن

مفکر در آخر کلامش گــــــوید این واضح سـخن

کزوحدت حرف وعمل بیلانه گردند دشمن میـهن