بوحدت گراییم!
امین الله مفکر امینی 2017-13-01
بیــوایـان، بیـنوا گشـــــته انـــد زکــــــــثرت غم
ز غــم و دردی کـــــه مبتلا اند بـــــآ ن هــــردم
دیـــــده ها خشــکیـده زگریــــــه هـــای بیکسان
چو نهری خشکی که نبودســــــت آبـــــی درآ ن
مگرقانون جنگل حکفرماســـــــت وخـود سریها
که وطن را گـــــرفته فریــــــاد بــــی داوریها
سراسر سایه افگنده به میهن، ادبـــــارمصیبـت
که درخواب اند صاحبان علم وهــــوش وفکرت
برخیزهموطن! پرچـــــم آزادی برافــــــــرازیــد
مردم و میهن زطومارمذا هــــــــــب آزاد سازید
آنان که به بطلان کــــــهنه پسندی ها رزمیــــدند
یا کنج زندان یا چوبه ای داریا فـــــــرارگردیدند
کنون که تجارب آموخت بما زدشمن وهم دوست
برصف رزمنده گان پیوستن بس نیکـــــو ســت
که برخود عنانی نشود صلح وصـــفا پا یـــــد ار
بوحدت گراییم وبزیور وحدت کنیم خود ها عیار
مفکر ستاید آزاده گان رهی صـــــلح و صفـــــا
گرغیر این باشد، بمـــــردم ومیهن بـــود جفــــا