بدرود نور عزیز
مشعل
روز جمعه 12 جنوری سال روان شهر آمستردام کشور شاهی هالند، جایی که رفیق نوراحمد نور در غربت در آن می زیست، شاهد وداع با او بود.
در مراسم باشکوهی که به مناسبت وداع با رفيق نوراحمدنور يکي از رهبران با اعتبار جنبش چپ و دموکراتيک کشور برپا گردیده بود ، شمار زیادی از همرزمان، دوستان و رفقايش اشتراک ورزيده و مراسم بزرگ سوگواری به ياد بود آن مبارز نستوه تدويريافت و اشتراک کننده گان و سخنرانان به مصداق اين سخن زيبا که:
مرد نميرد به مرگ ، مرگ از او نام برد
نام چو جاويد گشت مردنش آسان کجاست
برکارنامه های ماندگار و فراموش ناشدني زنده ياد نور در پهنه سياسي،دولتی و اجتماعي طي بيشتر از شش دهه پسين که با خط زرين در رويه های تاریخ کشور ما حک گردیده و درخشان خواهد ماند،به تبادل نظر و سخنرانی پرداختند.
تالار بزرگ((Rhoni)) که با فوتو های رفيق نور و اکليل های گل مزين گرديده بود و در برابر تربیون پيکر به خواب خفتهء زنده ياد نوراحمد قرارداشت، همه مهمانان را يکبار ديگر بر غم و اندوه بزرگ نشانيد وانانرا که نمي توانستند اين واقعيت تلخ را باور کنند، ملتفت ساخت که ديگر آن همرزم برومندشان به ابديت پيوسته است .
در آن محفل که بيش از هزار تن از زنان، مردان، رهبران پيشين حزبي و دولتي جمهوری افغانستان و نماينده گان احزاب چپ و دموکراتيک و سازمان های اجتماعي هم ميهنان ما در خارج از کشور، شخصیتهای سرشناس علمي ، فرهنگي و اجتماعي افغانستان و رهبران و هيات های رهبری سازمان ها و احزاب ترقي خواه کشور همسایه ما ایران حضور به هم رسانيده بودند،همه پيرامون زنده گي، خاطرات شخصي و کاری شان طي سال های دراز بانوراحمد نور فقيد به سخنراني پرداختند.
***
محفل با تلاوت آياتي چند از قرآن مجيد توسط محترم قاضی عزیز آغاز گرديد و سپس رفیق داوود رزمیار رییس شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان بیانیه داده وچنين گفت : ((
زمین به دوش خود الوند و بیستون دارد
غبار ماست که بر دوش او گران بوده است
خانواده عزیز و همه وابستگان زنده یاد رفیق نور احمد نور ،
رفقا ، دوستان و مهمانان گران ارج ،
همه میدانیم که شعله پر فروغی خاموش گردیده ، خانه ای بی نور شده ، گوهر ارزنده ای از دست رفته و حجم اندوه راه نفس را بسته است .
همه میدانیم که یار همدل و همرزم دیرین ما به گفته قدما راه سفر جاودانه را در پیش گرفته ، و از جهان ناسوت به ملکوت رفته است .
همه میدانیم که آن مبارز نستوه ، خانواده ، باز ماندگان ، همرزمان و هم اندیشان خود را در غم بزرگی تنها گذاشته و داغ سنگینی را بر دلها بجا گذاشته است .
آری ، رفیق نور احمد نور یکی از بنیان گذاران و رهبران توانا و خرد مند حزب دموکراتیک خلق افغانستان بمثابه پیشتاز نهضت مترقی و داد خواهانه کشور ما ، نماینده مردم در پارلمان ، مامور عالی رتبه دولت در مسوو لیت های حساس ، مدیر ورزیده امور سازمانی ــ سیاسی ، یار و مدد گار توده های زحمتکش بروز هفتم جنوری ۲۰۲۴ میلادی به زندگی پدرود گفت و آشفته بازار گیتی را با نام نیک ترک کرد . جا دارد مراتب تسلیت و همدردی عمیق مانرا به شما شمیم جان همسفر زندگی و فرزندان عزیز زنده یاد نوراحمد نور هر یک آروین نور ،مینه نورو آرمان نور ، همه رفقا ، باز ماندگان و دوستان شان ابراز بدارم .
٬٬ ای کاش گذر زمان در دستانم بود :
آنوقت لحظه های با تو بودن را
آنقدر طولانی می کردم
که برای بی تو بودن
دیگر وقتی نمی بود ٬٬
اما دریغا که :
زندگی یک غزل نیمه تمام است ، به هر وزنی که بگوهیم ردیفش مرگ است .
اما مرگ ، این پدیده همراه ما نقطه پایان در کتاب هستی نیست ، سر آغاز دیگریست . اما شخصیت بزرگی چون نور احمد نور که نمادی از اراده آهنین ، باور خدشه ناپذیر به امر مردم ، مبارزه پایدار به خاطر ترقی و پیشرفت اجتماعی ، آشتی ناپذیری با ستم و بی عدالتی ، دوستی و رفاقت صادقانه ، امید به آینده انسان پرور جامعه بوده است هرگز نمی میرد ، چه زندگی همواره در گرو خاطره ها باقی میماند . او با خصایل نیکو و اوصاف عالی انسانی خود ، به خصوص با پاک نفسی و بی آلایشی ، تواضع و بردباری ، مردم دوستی و مهر ورزی به زحمتکشان در نزد ما و همه ترقی خواهان و مبارزان راه خوشبختی و سعادت انسان زنده است .
کارنامه های زنده یاد نوراحمد نور در درازنای شصت سال مبارزه سیاسی ، چه در آغوش حزب دموکراتیک افغانستان ( حزب وطن ) ، و چه پس از آن در بیرون کشور ، به ویژه نقش سازمانده و رهنمون کننده او در شکل دهی مجدد جنبش دموکراتیک و دادخواه کشور در خور ستایش است . او که به مبارزه سازمان یافته مردمی و داد خواهانه باور داشت تا روز های پایانی زندگی در کنار همرزمان و همفکران به مبارزه ادامه داد .او در همه حالات با وجود توطئه های بیشمار ارتجاع و امپریالیزم جهانخوار نوای صلح در کشور ، ندای وحدت همه راهروان حزب دموکراتیک خلق افغانستان و سایر نیرو های وطن پرست ،ٔ آزادیخواه و مترقی را بخاطر نجات میهن عزیز ما بر لب داشت و در این راه از هیچ تلاشی فروگذاشت نکرد .
ما طنین صدا های او را هنوز در گوش داریم .
در روزگار ما که گل های امید شقایقی کمتر شگفته می شوند ما به یاس نمی نگریم ، ما از او مایه میگیریم . با الگوی او که آینده را با خوشبینی یک انقلابی می نگریست به کار و پیکار خود ادامه می دهیم و بی هراس از اصول و ارزش های والای جنبش داد خواهانه و پیشرفت اجتماعی پیروی خواهیم کرد . در زبان ما سرود ٬٬ زنده یاد ٬٬ باقی خواهد ماند و ما هرگز بزرگی های رفیق فقید خود را فراموش نخواهیم کرد .
رفیق نور عزیز !
اگر دمی خاموش بمانیم ، بدان که خاموشی ما از ناباوری مرگ توست . اما تو ما را دوباره به صدا خواهی آورد . تو همواره در وجود ما و نسل های مبارز کشور زنده خواهی بود .
خواب ابدی ات آرام باد !
یادت همیشه گرامی باد !))
پس از آن پیام تسلیت رفیق سلطان علي کشتمند نخست وزير پيشين حکومت جمهوری افغانستان و يکي از رهبران برجسته ح.دخ.ا(حزب وطن) که بنابر مشکلاتی نتوانستند در محفل اشتراک ورزند توسط رفیق آدینه سنگین یکی از پیشکسوتان جنبش ترقی خواهانه کشور ما به به خوانش گرفته شد که در آن چنين آمده است :
با دریغ و درد که یکتن از برجسته ترین رهبران حزب و شخصیت فرهیخته اجتماعی و سیاسی کشور، یک تن از بنیانگذاران و رهبران حزب دموکراتیک خلق افغانستان، درمیان ما نیست. نبود او ضایعه بزرگی برای خانواده، دوستان، رفقای همرزم و نیروهای دموکراتیک و ترقیخواه افغانستان است. ولی خاطره و نام جاودانه او پیوسته برای ما و نسل های آگاه کشور زنده خواهد بود.
رفیق نور احمد نورو نامش با پیکار عادلانه برای رهایی و آزادی مردم افغانستان درآ میخته وعجین گردیده است. او همه یی سال های زندگی آگاهانه و پر بار سیاسی خود را وقف خدمت فداکارانه برای مردم رنجدیده افغانستان ساخته بود و تا آخرین لحظات زندگی به نام و به یاد حزب، میهن و مردم کشور می زیست. او زندگی را بدرود گفت، ولی اندیشه هایش که همان اندیشه های راستین حزب بود نمرده است و هرگز نمی میرد.
من که افتخار همکاری با هموندان رهبری حزب را از آغاز تا انجام داشتم و هم گواه پیدایش و تکامل حزب پرافتخار ما و گواه فداکاری ها و از خود گذری های رهبران، فعالان و صفوف حزب بوده ام، با رفیق نور عزیز در کار حزبی و سیاسی از همان آغاز، همکاری نزدیک و ثمربخش داشتم.
شادروان نوراحمد نور، زنده یاد محمد طاهر بدخشی و من نزدیک به همزمان با جاویدان نام ببرک کارمل رهبر راستین حزب آشنایی یافتیم و پس از آن پا به پا با وی در کار آمادگی ها برای تأسیس و تکامل حزب از شصت سال به این سو همکاری کردیم.
رفقا و دوستان عزیز: بگذارید چند تا ازخاطره ها و یادمان های خود را درباره شخصیت انسانی، حزبی، سیاسی و اجتماعی و کارنامه های نور گرامی با شما درمیان بگذارم:
نور بعنوان یک تن از بنیانگذاران درکنگره مؤسس حزب دموکراتیک خلق افغانستان شرکت کرد. او درحزب واحد به کار فعال سازمانی می پرداخت. ولی ازهمان آغاز پیدایش نشانه های دوگانگی به لحاظ اندیشه و عمل در حزب واحد دموکراتیک خلق افغانستان، او بگونه تزلزل ناپذیرازاندیشه های راستین ترقیخواهانه که تا اندازه ای درجریده خلق و بعدها در جریده پرچم بگونه گویا تر و گسترده تر بازتاب یافت، درکنار رهبری حزب به رهبری رفیق ببرک کارمل بگونه تزلزل ناپذید استوار ماند و دراین راه از هیچگونه فداکاری و وقف دریغ نکرد. به یاد دارم که چه روزها و شب ها در نشست های غیر رسمی پنج نفره (ببرک کارمل، نور محمد تره کی، محمد طاهر بدخشی، نور احمد نور و من) پیش از انشعاب حزب روی مسائل بنیادین حزبی و سیاسی و تلاش برای جلوگیری از انشعاب فعالانه شرکت می کرد. بایستی گفت که این نشست های غیر رسمی دراپارتمان تک اتاقه رفیق نور درکارته 4 برپا میشد. گفتنی است که رفیق نور با آنکه بلحاظ داشتن امکانات می توانست بهتر زندگی کند، ولی او به امتیازهای مادی خانوادگی آگاهانه پشت پا زد و راه زندگی با وقف و متواضعانه توده یی را برگزید.
رفیق نور یک تن از فعالان فراکسیون پارلمانی حزب در دوره دوازدهم شورا بود. او با فروتنی کار می کرد و گاهی برخی از بیانیه های پرشور انقلابی رفیق ببرک کارمل را که به زبان فارسی درپارلمان ایراد میشد، به زبان پشتو برگردان و ارایه میکرد و نه اینکه خود آرزوی تبارز شخصی داشته باشد. او چنان فداکارانه ازهموندان فراکسیون پر افتخار پارلمانی حزب پشتیبانی می کرد که باری به تاریخ نهم قوس 1346 خورشیدی در برابر یورش دیوانه وار نمایندگان ارتجاع سیاسی شاه پرست در پارلمان، شادروان نور احمد نور خود را سپر دفاع از شادروان ببرک کارمل و شادروان دوکتور اناهیتا راتبزاد ساخت.
به یاد دارم هنگامی که درسال های پایانی جمهوری محمد داوود یکبار دیگر حزب دچار بحران تشکیلاتی و سازمانی بزرگ گردید و محمد داوود ازطریق نمایندگان خود به رهبری حزب اخطارداد که تشکیلات حزبی برچیده شود، ولی اکثریت بزرگی از هموندان رهبری، فعالان و صفوف حزبی از هستی و موجودیت حزب استوار و پابرجا برخاستند. درآن میان رفیق نور و دیگران دررهبری حزب کاربزرگ سازماندهی مخفی و درنمود پوشیده، حوزه ها و سازمان های حزبی را سازمان دادند. درجریان این پیکار، رهبری پرچمی های راستین و مبارز گام جسورانه بزرگی را برداشتند و کنفرانس حزبی را به نشانه کنگره دوم برپا کردند. این کنفرانس به رغم مخاطرات آن بگونه داوطلبانه درمنزل پدری رفیق نور که از آن خانواده سپاسگزاریم، با تامین امنیت درسطح بلند به اشتراک عده زیادی از نمایندگان برگزیده سازمان های حزبی ازمرکز و استان ها و شهرستان ها با پیروزی بزرگی برگزار گردید. دربرایند، حزب برپایه قطعنامه، اسناد و برگه های مهم سازمانی و سیاسی تصویب شده به پیکار خویش با دلیری و شیوه های سنجیده شده آزمون شده ادامه داد. بدینگونه برای پایداری، پاسداری و ماندگاری حزب گام های استواری برداشته شد. کنفرانس بردوام مبارزه حزب در شرایط پیش آمده نوین با سیاست های دگرگون گذار ازحمایت مشروط از رژیم جمهوری محمد داوود به رویارویی سیاسی با آن تاکید کرد.
رفیق نور به عنوان دبیر یا منشی تشکیلاتی کمیته مرکزی حزب خدمات برجسته ودرخور ستایشی درآن سال ها و بویژه در دهه شصت خورشیدی یا دهه هشتاد میلادی انجام داد. در آن سال ها، همکاری های با ارزشی میان مان که مسئولیت شورای وزیران جمهوری دموکراتیک افغانستان را بردوش داشتم به ویژه در زمینه های کادری در مرکز و ولایات انجام می گرفت.
رفیق نوراحمد نور در آن سال ها با وجود دشواری هایی که سر راه بود، هرگز دلسرد و نا امید نشد و همچنان پیمان بسته به کار با وقف حزبی و سازماندهی پا برجا ماند. چنانکه حتا پس از برافتادن حاکمیت مردمی و چیره شدن ارتجاع سیاسی در افغانستان و پس از آن در دوران حکومت های وابسته، در کار سازماندهی بازمانده های هموندان حزبی در درون کشور تلاش کرد. در این راه گروهی از کادرهای رهبری پیشین و فعالان و كنشگران حزبی در درون و بیرون کشور همکاری های با ارزشی انجام دادند. دراین میان با شرکت شادروان نور و گروهی از رفقای رهبری پیشین که من هم افتخار داشتم، سنگ پایه تداوم سازمانی و پیکار سیاسی حزب زیر نام نهضت میهنی گذاشته شد. بر پایه این جنبش، در درون کشور سازمان های حزبی به نام های دیگری برپا گردید و همتراز و برآمده ازآن، شورای اروپایی به عنوان پایگاه استواری برای سازماندهی مبارزه تشکیلاتی و سازمانی حزب در بیرون کشور، خدمات با ارزشی به انجام رسانید و هم اکنون به کانون گرد هم آیی پرچمی های راستین مبدل گردیده است. بدینگونه پرچم پرافتخار پیکار آزادیخواهانه و ترقی خواهانه حزب برافراشته نگه داشته شده است. بگونه ای که همگان میدانند زنده یاد نور احمد نور در زمینه رشد و تکامل سازمانی و سیاسی جنبش پیوسته نقش پرتحرکی داشته و تا آخرین روزهای زندگی پربار خویش به آن پرداخته است.
در پایان این یادآوری های کوتاه باید گفت که زنده یاد نوراحمد نور زندگی پر از فراز و فرود، ولی پر افتخار را با دشواری های زیادی گذرانده است. او پیوسته به عنوان یک میهن پرست راستین با روان انقلابی پرشور و وفادار به آرمان ها و امید های حزب و مردم ستمدیده افغانستان برای آزادی و رهایی می زیست و به این عنوان جان سپرد. من به این مناسبت، با ابراز همدردی ژرف به اعضای خانواده و بویژه به همسرو فرزندان برومندش، به برادران و خواهران و برادرزاده ها و خواهرزاده ها و دیگران، به دوستان و رفقای همرزم تسلیت می گویم. روان رفیق نور عزیز شاد و یادش همیشه گرامی باد!))
سپس رفقا عبدالله سپنتگر، دکتر نجیب الله مسیر، محمد عارف صخره و دکتر حبیب منگل سخنرانی نموده و از خاطرات پربار رفیق نور یاددهانی و نبود او را ضایعه جبران ناپذیر برای جنبش ترقی خواه کشور پنداشتند.
پس از آن رفیق بهزاد کریمی یکی از رهبران پیشین سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) و عضو رهبری حزب چپ ایران( فداییان خلق )صحبت نموده، خاطراتش را از آشنایی و دیدار با رفیق نور آنگاهی که در افغانستان بسر می برد بیان کرد. سپس پیام هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) توسط رفیق حسین خرمی به خوانش گرفته شد که در آن می خوانیم:
درگذشت رفیق نوراحمد نور را به مردم افغانستان و رفقای حزب دموکراتیک خلق افغانستان تسلیت می‌گوییم.
خبر درگذشت رفیق نوراحمد نور از بنیانگذاران و رهبران حزب دموکراتیک خلق افغانستان را، که در تیره‌ترین و درخشان‌ترین صفحات مبارزات زحمتکشان افغانستان از پای ننشست، با تاسف عمیق دریافت کردیم.
درگذشت این مبارز صدیق و خستگی ناپذیر مردم افغانستان، برای سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)، به مثابه از دست دادن یکی از بهترین و مبارزترین رفقای سازمان در عرصۀ مبارزۀ مشترک، بسیار تلخ بود.
رفقایی که رفیق نور را دیده و می‌شناختند، همگی از او نه تنها به عنوان یک انقلابی برجسته، که انسانی فهیم صادق و مهربان یاد می‌کنند. انسانی که به گفتۀ یاران دیرین حزبی‌اش همواره آمادگی داشت عافیت و مصلحت خود را در راه حفظ رفیقان و سعادت مردم‌اش فدا کند. این صفتی بود که تاریخچۀ زندگی او را ساخته بود. او با وجود تعلق به یک خانوادۀ مرفه و با وجود برخورداری از همۀ مواهب زندگی، از نوجوانی دست از همۀ امکانات رفاهی شست و قدم در راه مبارزه برای بهبود زندگی هم‌میهنان محروم‌اش و رهایی آنان از چنگ استعمار و استثمار گذاشته و در این راه هر آنچه از دارایی و مال‌ومنال خانوادگی داشت را نیز گذاشت.
رفیق نوراحمد نور، چه در مسیر دشوار مبارزه برای رهایی افغانستان و چه بعد از به قدرت رسیدن حزب متبوع‌اش، در موقعیت‌ها و مناصب مختلفی که به او نیاز بود خدمت کرد. رفیق نور در مسیر مبارزه در دوران پیروزی و همچنین پس از شکست از امپریالیسم و ارتجاع، هرگز اعتقاد و باور خود را به درستی راه رهایی زحمتکشان و پیروزی نهایی آنان از دست نداد و تا پایان عمر از مبارزات و اعتقادات خود و رفیقان‌اش دفاع کرد.
رفیق اسد کشتمند مبارز و همراه قدیمی رفیق نور در بارۀ وی می‌گوید: «او به معنای واقعی کلمه فدایی راه رهایی زحمتکشان افغانستان بود.»
ما خود را در فقدان این رفیق ارجمند با مردم افغانستان، با خانوادۀ گرامی ایشان، با رفقای حزبی‌اش و با همۀ دوست‌داران‌اش هم‌درد میدانیم و از سوی اعضای سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) به همهٔ آنان تسلیت می گوییم.
یاد عزیزش ماندگار و راهش تا پیروزی زحمتکشان گشوده باد.
سپس پیام تسلیت انجمن حقوقدانان اروپا توسط رفیق بصیر دهزاد معاون و سکرتر مسوول آن انجمن ایراد گردید..
به تعقیب آن بانو سیده طلوع پیام شورای زنان افغان در هالند را به خوانش گرفت.
همچنان رفیق مرتضی کیوان پیام تسلیت مجمع صلح افغانستان را بمناسبت درگذشت رفیق نوراحمد نور به خوانش گرفت. او در ضمن از نام رفقا ظهور رزمجو و داکتر خدایداد بشرمل مراتب تسلیت و غمشریکی شانرا با همه رفقا و همرزمان و اعضای ورجاوند زنده یاد نور ابراز نمود.
سپس رفیق صمد پوپل به نماینده گی از خانواده زنده یاد رفیق نوراحمدنور از نقش سترگ رهنمود دهنده رفیق نور در میان خانواده یادآوری نموده و چنین گفت.
رفقای عزیز ، دوستان گرامی و خانواده عزیزم
امروز ما در این جا گردھم جمع شده ایم تا برای همیشه با انسانی وداع کنیم که تمام عمر خود را ، یعنی بالا تر از ۶٠ سال زندگی خود را وقف مبارزه بخاطر رفاه و آزادی مردم افغانستان نمود و تا آخر عمر بر ضد مظالم و استبداد ، نا برابری و بی عدالتی مبارزه کرد .
کاکای عزیزم ، نوراحمد نور که برای خانواده ما حیثیت پدر را داشت نمونھ یک انسان دلسوز، مھربان با خصوصیات عالی انسانی بود . در مورد زنده گی سیاسی شان ھمھ شما رفقا او را از نزدیک میشناسید و در طول مبارزات شان با ھم یکجا شانه به شانه تا روز ھای اخیر زنده گی شان مبارزه کردید .
او در زندگی شخصی اش ھمچنان چون کوه استوار نقش و تاثیر بزرگی در زندگی فرد فرد اعضای خانواده ما داشت .
او به ما یاد داد با صداقت زندگی کنیم.
به ما یاد داد با شجاعت زندگی کنیم.
به ما آموخت که ھیچگاه در برابر ظلم و ستم کمر خم نکنیم.
به ما آموخت با یکدیگر مھربان باشیم.
به ما ایثار و فداکاری را آموخت.
به ما عاشقانه زندگی کردن را اموخت
به ما وطن دوستی و در عرصه ھای سیاسی دفاع از اصولیت را یاد داد .
او نتنھا در حیات سیاسی اش ، بلکه در زندگی شخصی همچنان انسان با حوصله
متین و بردبار بود..
همه تار و پود زندگی اش را حزب و آرزوھای ھای دیرین اش بخاطر ساختن یک جامعه متمدن در افغانستان و آوردن رفاه ھمگانی در وطن عزیز ما افغانستان تشکیل میداد. وقف و فدا کاری او بخاطر این آرزو ھا شریفانھ اش افتخار ابدی من و خانوداه ماست.
ما درس وطن دوستی ، انسانیت و اصولیت را از او آموختھ ایم و انرا تا آخر عمر خویش گرامی خواھیم داشت و به آن وفادار خواھیم ماند .
کاکای عزیزم شما همیشه به رفقا ، حزب و خانواده تان افتخار میکردین . مبارزه خستگی ناپذیر شما تا آخرین نفس ھای عمر تان الھام بخش حقانیت راه رفته شماست .زمان ثابت خواھد کرد که دیدگاه ھا و اندیشه شما برای خوشبختی انسان وطن ما بر حق بوده و شما در این راستا لحظه خاموش ننشستید و تا آخر ین رمق حیات به خاطر ان زرمیدید.
شما امروز دیگر در بین ما نیستین ولی بدانید که تا ابد به شما افتخار خواھیم کرد و ثابت قدم ، راه پر افتخار شما را ادامه خواھیم داد. شما مظهر یک انسان بزرگ بھ تمام معنی بودین.جای شما همیشه در قلبم مان ماندگار خواھد ماند.
اگر چه خواست خداوند بر این رقم خورد که شما امروز در بین ما نباشید اما سپاسگزاریم از آن خداوند بزرگوار که گنجی چون شما را در خانواده ما بھ دنیا آورد، تا ما را راه انسانیت ، را عدالت ، راه مبارزه بخاطر خوشبختی مردم ، راه زنده گی کردن ھمزیستی و باھمی را بیاموزاند .
شما یگانه آموزگار زندگی من بودید که از اوان جوانی راه پر افتخار شما را انتخاب کردم و تا آخر عمرم بھ آن وفادار خواھم ماند . من خوشبختم کھ تا آخرین لحظہ ھای زندگی شما از حرف ھا و نصایح شما، صحبت ھای پر محتوا ی شما در تمام عرصھ ھای زندگی لذت برده ام و آموختم .
کاکای عزیزم چیزی کھ من ھمیشھ تا آخر عمرم فراموش نخواھم کرد و با ان زندگی خواھم کرد سجایایی والای انسانی شما بود داشتن قلب پاک و مھربان شما بود ،
وقف ، فداکار ی , تقوا و پرھیزگاری شما بود ،
و این را من تعھد میکنم که سرمشق زندگی ام قرار خواھم داد . کاکا عزیز ، مھربان و بجان برابرم ، نور احمد نورم ، نور دیده ام ! آرام بخواب راه شما را میلون ھا انسان این وطن رنجدیده ادامھ خواھد داد. شما یگانھ الگوی زندگی برای من و ھمھ خانواده ما باقی خواھد ماند!
ای بغض فرو خفته مرا مرد نگھ دار
تا دست خداحافظیش را بفشارم
روح و روان تان شاد باشد!
پس از آن بخش نخست محفل پایان یافته و همه اشتراک کننده گان پیکر زنده یاد رفیق نور را تا آرامگاهی در گوشه یی شهر امستردام بدرقه نمودند.
گفتنی است که در پایان مراسم خاکسپاری داکتر آروین نور فرزند ارشد زنده یاد نوراحمد نور با سخنان کوتاه یاد و خاطرات پدرش را گرامی داشته و از غمشریکی و اشتراک گسترده همرهان و رفقای زنده یاد نور که از راه های دور و نزدیک در مراسم یادبود وی سهم گرفته بودند، ابراز سپاس و امتنان خویش را به نماینده گی از خانواده ابراز داشت.
بعد از آن همه دوباره به تالار رفته و بخش دوم محفل با گرداننده گی رفیق ولی محمد زیارمل معاون شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان شروع گردید.
وی با یاددهانی فشرده از کارنامه های ماندگار رفیق نور در بخشی از سخنانش چنین افزود: نخست از همه یکبار دیگر به خانواده عزیز رفیق نورگرامی ما، به همه رفقا و دوستان و هموطنان عزیز ما که از جا های دور و نزدیک تشریف آورده اند عرض تسلیت دارم.
دوستان عزیز، چند دقیقه پیش ما نور عزیز را به خاک سپردیم. ولی آرمانهایش را نه، آرمان های نور شادروان نزد ما گرامی و زنده خواهد بود. راهش را تعقیب خواهیم کرد، راهی که بخاطر منافع زحمتکشان افغانستان، راهی که بخاطرصلح و عدالت اجتماعی در کشور بوده، راه همه ما و شما خواهد بود.
نور عاشق وطن بود، نور چشم امید همه روشنفکران، وطن پرستان و دادخواهان کشور بود و چشم امید ما متاسفانه که در ظاهر امرر از لحاظ فزیکی از ما بدور شد ولی نورشان در قلب های ما، در مغز ما جاودانه خواهد بود.
نور عاشق وطن بود، وطن خود را و مردم خود را دوست داشت. و از همین خاطر بود که از آوان جوانی سرنوشت خود را با مردم و ملت مظلوم افغانستان گره زد. او راهی را انتخاب کرد در پهلوی سایر رهبران عزیز و گرامی ما زنده یاد رفیق ببرک کارمل، رفیق سلطان علی کشتمند و سایر رهبران ح.د.خ.اکه در راه فقط و فقط خوشبختی انسان نهفته بود.او از آوان جوانی تا آخرین رمق زنده گی در راه خویش پایدار، استوار باقی ماند و خسته گی را نفهمید.
او یک پرچمدار مبارزه دادخواهانه کشور، پرچمدار راه عدالت اجتماعی و پرچمدار زحمتکشان کشور بوده که همه یی ما را رهنمایی می کرد، اما متاسفانه که او را از دست دادیم.
در آخرین صحبتی که به تاریخ اول جنوری با رفیق نور عزیز داشتم، او فقط یک توصیه را برایم کرد و گفت رفیق زیارمل: پیام من برای شما و تمام وطنپرستان اینست که پرچم پرافتخار ح.د.خ.ا ، پرچم دادخواهانه تمام وطن پرستان را که تا حالا به پیش آمده اند،بلند نگه دارید. و در این راهی که تا امروز تمام رفقا و دوستان با قامت استوار آمده اند به پیش بروید و این پرچم پرافتخار را به نسل های بعدی انتقال دهید.این بود آرمان رفیق نور عزیز ما. او با تمام آرمانهایش ما را ترک کرد، اما آرمانهایش نزد ما زنده است. رفیق نور تقاضا کرده بود و اکنون برماست تا یکبار دیگر تعهد بسپاریم که در تشکل نیروهای ملی . دموکراتیک و دگراندیش افغانستان، همه نیروهایی که بخاطر وطن می اندیشند، بخصوص برای چکیده های ح.د.خ.ا دین است تا در یک سنگر واخد، در یک صف واحد یکجا شده و پرچم پرافتخار خود را در اهتزاز نگهدارند.
آرمانهای رفته گان ما، آرمانهای رهبران ما از رفیق کارمل گرفته و تا بالاخره رفیق نور عزیز همیشه پیش ما جاودان خواهد بود و انچه به ما مربوط است آنرا پیگیری کرده و این امانت بزرگ را به نسل های بعدی مبارزان انتقال خواهیم داد.
بیایید رفقا در این محفل سوگواری که رفیق نور عزیز در میان ما نیست و چند دقیقه پیش او را در خاک سیاه سپردیم، تعهد شریفانه بسپاریم که همه نیروها با هم متحد و متشکل شوند و به این آرمان رهبران ما را زنده و جاودان نگهداشته و به آن متحد و وفادار باقی بمانیم. آنچه که ما از ح.د.خ.ا آموختیم، آنچه که ما از جنبش دادخواهانه آموختیم آنست تا همدیگر پذیر باشیم. اکنون وقت آن رسیده که همه کدورت ها و خرده گیری هایی را که تا امروز داشتیم، کنار بگذاریم و به خاطر وطن و مردم افغانستان دست خود را یکی بسازیم و آرمان های رهبران خود را برآورده سازیم.
رفیق نور عزیز دیگر در میان ما نیست. اگر ما صادق و وفادار به آرمانهایش هستیم، پس بیایید دست وحدت، اتحاد و همبسته گی را بهم داده و یکدیگر را درآغوش بگیریم.
سپس رفیق زیارمل از رفیق سید طاهر شاه پیکارگر که سالهای دراز در همکاری تنگاتنک کاری با رفیق نور قرار داشت تقاضا نمود تا سخنرانی نماید.
رفیق پیکارگر در بخشی از سخنانش چنین گفت:
اینجا رفقا پیرامون شخصیت برجسته سیاسی و دولتی رفیق نور توضیحاتی دادند، به ویژه پس از پیام رفیق ارجمند سلطان علی کشتمند یار و همرزم نزدیک رفیق نور، حرفی برای گفتن باقی نمی ماند، اما من می خواهم کوتاه پیرامون صفات برازنده و عالی شخصی رفیق نور که افتخار آشنایی نزدیک به شش دهه با ایشان را داشتم مکث نمایم.
رفیق نور انسان مهربان، دانشمند، شکیبا و با بینش وسیع سیاسی بود. رفیق نور انسان بی آلایش، پرکار و با فرهنگ عالی سیاسی و اخلاق بلند اجتماعی بود. او هیچگاه تجربه و خرد انقلابی خویش را از همکاران و رفقا دریغ نورزید. با همه از نهایت صمیمیت و مهربانی کار می گرفت و با ذهن قوی که داشت همه امورات مربوط را پس از سالها نیز پیگیری و به رفقا از هیچ نوع کمک دریغ نمی ورزید.
رفیق نور عاشق وطن و مردمش، عاشق مبارزه دادخواهانه و روشنگرانه، عاشق وحدت و همبسته گی همه تیروهای ترقی خواه کشور ما بود. آرزوی قلبی او تشکل و اتحاد رفیقانه همه وطن پرستان بخاطر نجات میهن از فقر و بدبختی، تعصبات تباری، زبانی، مذهبی و منطقوی بود.
او از متلاشی بودن نیروهای میهن پرست،نفاق و شقاق سیاسی رنج می برد و تا پایان زنده گی از هیچ نوع تلاش برای همسویی و وحدت درباره نیروهای ترقی خواه دریغ نورزید.
بعد از آن رفیق رومان بریالی پیام تسلیت رفیق جمیله ناهید را که بنا بر بیماری نتوانسته بود در محفل اشتراک ورزد به خوانش گرفت که در آن چنین می خوانیم:
در تداوم دردهای جانسوز و رنج غربت امروز آگهی یافتم که رفیق نوراحمد نور ، همرزم دیرین و شاخ پر باری از باغستان نهضت سیاسی کشور ما به زندگی پدرود گفت و راه جاودانگی را در پیش گرفت . برایم دشوار است به این سادگی باور کنم که نور عزیز دیگر در میان ما نیست زیرا پیوند آرمان ها و پیکار مشترک ، ما را چنان با هم گره زده که حضورش در ذهن و حافظه ماندگار است . در زنده گی سیاسی ام که با فعالیت و تلاش های انسانی و دادخواهانه ح د خ ا سخت گره خورده است از طریق مادر مبارز، مهربان و همرزم گرانقدرم داکتر اناهیتا راتب زاد و چه ازطریق شوهر زنده یاد رفیق محمود بریالی پیوسته با کارنامه ها و تلاش های اساسی گذاران ح د خ ا از جمله رفیق نوراحمد عزیز از نزدیک آشنا بوده و خاطرات ارزشمند و آموزنده ایی از آنها با خود دارم.
به یادم است که در اوان جوانی ، زمانی که رفیق نوراحمد نور با همسفر آینده زندگی ام زنده یاد محمود بریالی در منزلی یکجا برادروار زندگی می کرد و با هم به مبارزه سیاسی بخاطر رهایی رنج دیدگان کشورما از قید ستم و بی عدالتی و برآورده شدن آرمان های انسانی و ارزش عالی دیگر عهد و پیمان می بستند بدیدن شان می رفتم . خوب به یاد دارم که در همان هنگام آن دو با چه اراده آهنین و عزم راسخ تصمیم گرفته بودند تا همه جوانی و عمر خویش را وقف مبارزه به خاطر سعادت و خوشبختی انسان و شکوفایی کشور نمایند . من از آغاز به هر دو باور داشتم و میدانستم که کارهای عظیمی را انجام خواهند داد . گذشت زمان بر اطمینان من صحه گذاشت و هر دو مرد مبارز رسالت خود را در برابر مردم خود با سرافرازی و شایستگی تمام انجام دادند . این تلاشهای مشترک در مهاجرت نیز ادامه یافته باعث پیدایی نهضت ميهنی و نهضت دموکراسی وترقی افغانستان گردید.
کارنامه های سیاسی رفیق نوراحمد نور طی شش دهه مبارزه سیاسی بیانگر پایداری بی نظیر ، هوشمندی و ابتکار عمل اند و او در هر مقامی سیاسی و اداری توانایی رهبری و سازماندهی شایسته را از خود نشان داده است .او با بردباری و متانت در دشوارترین لحظات زندگی لیاقت و کاردانی خود را به اثبات رسانیده است . او انسان آزاده ،متواضع ،کار آزموده و دارای اوصاف عالی انسانی و سیاسی بود .
نوراحمد نور در مبارزه سیاسی هرگز اصول و ارزش های مرامی حزب دموکراتیک خلق افغانستان را فراموش نکرد و همواره به آنها متعهد باقی بماند . فراز و نشیب زندگی بینش و اندیشه رهایی بخش او را تغییر نداد و او تا به فرجام راه مبارزه را ترک نکرد . در دیار غربت هم لحظه ای از دفاع وطن ، منافع مردم و زحمتکشان فرو گذاشت نکرد و همه نیروهای دموکرات وترقیخواه را به وحدت اندیشه و عمل دعوت نمود .
نیروهای مترقی و دادخواه افغانستان نام رفیق نوراحمد نور را در ردیف همه وطن پرستانی که زندگی خویش را با هدفمندی و رسالت اجتماعی وقف امر مردم نموده اند به یاد و آنرا گرامی خواهند داشت . نبود فیزیکی رفیق نوراحمد نور برای من و همه همرزمان ، دوستان و وابستگان اش ضایعه بزرگ و اندوه فراوان است . جایش همیشه خالی خواهد بود .
با گرامیداشت همه خاطرات فراموش ناشدنی و قدرشناسی از همه تلاش های شریفانه رفیق نوراحمد نور بخاطر آسایش و آرامی مردم افغانستان و ساختن جهان بهتر ، مراتب تسلیت و همدردی خود را به شمیم جان عزیز همسرش، آروین جان ، مینه جان و آرمان جان نور فرزندان ، فهیمه جان پوپل و سایر خواهران، همه عزیزان ، هوادارن ح د خ ا ، به ویژه رهبری و همه اعضای حزب آبادی افغانستان ابراز می نمایم و صبر و شکیبایی فراوان آرزو می کنم .
روح رفیق نور عزیز شاد باد !
سپس پیام های تسلیت شوراهای کشوری آلمان و هالند توسط رفقا اسد رهیاب و حفیظ مصدق به خوانش گرفته شد.
بعد از آن رفیق جمشید پایمرد به نماینده گی از حرکت گفتمان ملی صحبت نموده ضمن ابراز تسلیت بمناسبت درگذشت رفیق نوراحمدنور آرزوی وحدت و یکجا شدن همه نیروهای وطن پرست را نمود.
همچنان پیام تسلیت کميته رهبری نوین حزب دموکراتیک خلق افغانستان(حزب زحمتکشان افغانستان) توسط رفیق جیلانی گلشنیار پیشکش گردید.
در بخش دیگر محفل پیام صوتی رفیق حسام الدین حسام که بنابر بیماری نتوانسته بود در محفل وداعیه اشتراک نماید پخش گردید.
گفتنی است که بنابر ذیقی وقت شماری از رفقا که برای ابراز همدردی نام نویسی کرده بودندنتوانستند سخنرانی نمایند. همچنان پیام های تسلیتی که از جانب حزب توده ایران و سازمان های اجتماعی از کشورهای آلمان، هالند و اتریش نیز مواصلت ورزیده بود بنابر کمبود وقت از خوانش بازماند.
محفل در ميان غم و اندوه بيکران دوستان زنده ياد نوراحمدنور حوالی ساعت پنج شام پايان يافت –
خاطره:
گزارش تصویری در آینده های نزدیک پیشکش علاقه مندان قرار می گیرد.
