باشگاه بیلدربرگ: حکومت جهانی یا آنارشیسم
جلسات سالانه باشگاه بیلدربرگ جلسات نهادینه‌شده‌ای است که در آنها صاحبان و فرمانروایان پول تصمیمات بسیار مهمی را برای سرنوشت جهان اتخاذ می‌کنند.
رسانه‌های گروهی جهان حتماً یک‌بار در سال از باشگاه بیلدربرگ یاد می‌کنند. این امر غالباً در آغاز ماه ژوئن پیش می‌آید. اکنون در حال حاضر (از هفتم تا دهم ژوئن) در ایتالیا، در شهر تورین، ۶۶ـ‌مین جلسه نوبتی آن برگزار می‌شود. این باشگاه که مدتهاست علاقه خبرنگاران را برانگیخته است، سازمانی رسمی نیست. این سازمان کنفرانس سالانه غیر‌رسمی در حدود ۱۳۰ شرکت‌کننده ـ افراد با‌نفوذ در عرصه سیاست، تجارت، امور بانکداری و رسانه‌های گروهی ـ دارد. ترکیب شرکت‌کنندگان هر ساله متفاوت است (هرچند افراد معدودی وجود دارند، که به‌طور منظم به جلسات می‌روند). کمیته تشکیلاتی هر ساله با نکته‌سنجی فهرست شرکت‌کنندگان اجلاس نوبتی را تهیه می‌کند و مشارکت در جلسات تنها با دعوت کمیته تشکیلاتی ممکن است.
برخی از کسانی که در جلسات سال‌های گذشته شرکت کردند جزو اعضای باشگاه هستند. طبق اطلاعات سرویس‌های خبری بی بی سی، در اواسط دهه گذشته فعالین باشگاه ۳۸۳ نفر بود که از آنها ۱۲۸ نفر آمریکایی و بقیه اکثریت اروپایی بودند و همچنین چندین نماینده از آسیا (ژاپنی، کره‌ای و سنگاپوری) وجود داشت. دیدگاهی وجود دارد که بر‌اساس آن باشگاه بیلدربرگ یکی از ابزارهایی است که به کمک آن واشنگتن اروپا را کنترل می‌کند و به ابتکار سازمان سیا ایالات متحده آمریکا ایجاد شده است. پروژه ایجاد چنین باشگاهی در سال ۱۹۵۴ توسط رئیس‌جمهور آمریکا دوایت آیزنهاور تصویب شد.
در نشریات بیلدربرگ اغلب به دو ویژگی اصلی توجه می‌شود: ۱ـ جلسات باشگاه در فضای محرمانه برگزار می‌شوند؛ ۲ـ در جلسات افراد بسیار با‌نفوذی حضور دارند. دیوید راکفلر که در سال ۲۰۱۷ درگذشت شرکت‌کننده همیشگی جلسات بیلدربرگ بود؛ نلسون راکفلر، هنری کسینجر، روبرت مک نامارا، دونالد رامسفلد، آلن گرینسپن، ریچارد پرل و پل ولفوویتس از شرکت‌کنندگان دائمی این جلسات بودند یا هستند. بسیاری باشگاه بیلدربرگ را پیش نمونه دولت جهانی می‌دانند. گویا در این جلسات هر ساله تصمیماتی به‌تصویب می‌رسند که سپس از طریق « نمایندگان» به دولت‌های مربوطه به اطلاع رسانده می‌شوند.
گذشته از مهمانان اعضای دایمی (فعالین) باشگاه افرادی که به‌هیچوجه نمی‌توان به نخبگان جهان منسوب داشت به جلسات دعوت می‌شوند. از روسیه به چنین جلساتی در زمان‌های مختلف گریگوری یاولینسکی، ایلیا شوتسووا دعوت می‌شوند. به جلسات آناتولی چوبایس (دوبار، در سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۱۲)، رئیس «سورستال» آلکسی مورداشف، اقتصاددان سرگی گورییف می‌رفتند. پس از ۲۰۱۵ هیچ‌کس از روسیه در جلسات باشگاه بیلدربرگ وجود نداشت. در ۶۶ـ‌مین جلسه در تورین مشهورترین شرکت‌کنندگان این جلسه هنری کسیسنجر، رئیس پیشین سازمان سیا دیوید پتروس، دبیرکل ناتو ینس شتولنبرگ، رئیس بانک انگلیس مارک کارنی، نخست‌وزیر هلند مارک روته، وزیر دفاع آلمان اورزولا فون درلاین بودند. در میان مهمانان جدید، یکی از کاردینال‌های واتیکان و نخست‌وزیر صربستان آنا برانبیچ نیز در این جلسه بودند.
برای کنجکاوی خبرنگاران، سازمان‌دهندگان جلسات باشگاه در سال‌های اخیر شروع به انتشار مطالبی کوتاه با موضوع بحث‌های آینده کردند. برای نمونه در نشست سال گذشته در شانتیل (ایالات متحده آمریکا، ایالت ویرجینیا) موضوع اصلی مسئله مهاجرت در اروپا بود. در سال ۲۰۱۸ طبق مطلب منتشر شده، برای بحث موضوعات: « پوپولیسم در اروپا»، « تسلط جهانی آمریکا»، «نابرابری»، «اشتغال»، «رایانه‌های کوانتومی»، «هوش مصنوعی»، «تجارت آزاد»، «فراحقیقت در جهان معاصر»، اوضاع در روسیه، عربستان سعودی و ایران و همچنین برخی «رویدادهای جاری» را پیشنهاد کردند.
از دهه ۱۹۹۰ اهمیت باشگاه بیلدربرگ کاهش یافت. اولاً، باشگاه به‌شدت درخشید، خروج اطلاعات مکرر درباره فعالیت‌های آن اتفاق افتاد. دوماً از پایان سده بیستم اهمیت مسائل نظام مالی در جهان به‌شدت رشد کرد؛ پلاتفرم‌های بین‌المللی‌ای که بخشی از مسائلی را که پیشتر در جلسات بیلدربرگ مورد بحث قرار گرفته بود ظاهر شدند. پیش از هر چیز این باشگاه، گ ۳۰ است با ستاد مرکزی آن در واشنگتن، که کمتر شناخته شده است. این باشگاه یک گروه مشورتی است که نمایندگان بانک‌های مرکزی و بانک‌های خصوص کلان کشورهای مختلف و همچنین اقتصاددان‌های برجسته جهان را متحد می‌کند. این باشگاه در سال ۱۹۷۸ توسط صاحب بانک جفری بل با مشارکت بنیاد راکفلر ایجاد شد. این گروه توصیه‌هایی را برای بانک‌های مرکزی و بانک‌های عمده تجاری جهان طرح‌ریزی می‌کند.
پاکوب فرنکل از بانک جی پی مورگان چیس بین‌المللی، ثارمن شنموگارتنم، معاون نخست‌وزیر و وزیر هماهنگ‌کننده سیاست اقتصادی و اجتماعی سنگاپور است و پل ولکر، رئیس سابق سیستم فدرال رزرو ایالات متحده آمریکا، رؤسای شورای سرپرستان گ ۳۰ هستند. رئیس افتخاری باشگاه ژان کلود تریشه رئیس پیشین بانک مرکزی اروپا است. در این لیست لازم است به پل ولکر اشاره کرد که رهبری فدرال رزرو را در سال‌های ۱۹۸۷ـ۱۹۷۹ به‌عهده داشت و ژان کلود تریشه که در سال‌های مختلف در رأس خزانه‌داری فرانسه، بانک فرانسه، بانک جهانی، باشگاه پاریس قرارگرفت و در دوره‌های ۲۰۱۱ـ۲۰۰۳ رئیس بانک مرکزی اروپا بود.
در میان اعضای فعال گ ۳۰ لازم است به‌ویژه از ویلیام دادلی که پست رئیس بانک فدرال رزرو نیویورک را داشت و پیش از این در بانک سرمایه‌گذاری گلدمن ساکس کار کرد و رئیس بانک مرکزی اروپا ماریو دراگی یاد کرد. علاوه بر این گ ۳۰ تعدادی پلاتفرم‌های بسیار جالب دارد. برای نمونه بانک تسویه‌های بین‌المللی در شهر بازل و باز مؤسسه‌ای شبیه این که جلسات سالانه سران و نمایندگان بانک‌های مرکزی در جکسون هول در ایالات متحده آمریکا (در ماه اوت هر سال) را دارد. در اینجا سیاست‌های صاحبان و فرمانروایان پول تدوین می‌شوند که از طریق صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی، بانک تسویه‌های بین‌المللی، بانک‌های مرکزی و وزارت دارایی کشورهای مختلف اجرا می‌شوند.
جلسات سالانه باشگاه بیلدربرگ جلسات نهادینه‌شده‌ای است که در آنها صاحبان و فرمانروایان پول تصمیمات بسیار مهمی را برای سرنوشت جهان اتخاذ می‌کنند.
