افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

«
»

انتخاباتِ بحران زا و اعلام حکومت موازی

      نوشته ی : فروغی

        بعید به نظر نمیرسید که کمسیون انتخابات ، داکتر محمداشرف غنی را برنده ی انتخابات اعلام ننماید.

         زیرا امریکاییان و نهادهای قدرتمند دولت ساز و دولت برانداز آنکشور با شناخت کاملِ نیم قرنه ای که از داکترمحمد اشرف غنی دارند ، تاهنوز به عنوان شخص مورد اعتماد خودی به او نگاه می نمایند .

         مدیریت ضعیف و ناکام کمسیونهای انتخابات که اسباب بی باوری بیشتر مردم را نسبت به انتخابات و دیموکراسی امریکایی ، فراهم نموده است ، زمینه های این برد ( ! ) را بیشتر مساعد ساختند .

         این انتخابات پرازتقلب و جنجال ، کشور را بیشتر بسوی بحران سوق خواهد داد –  بسوی بحران های عمیق و خطرناکی که حتا امریکاییان نیز قادر به مهارکردن آن نباشند .

        اعلام حکومت موازی یا حکومت همه شمول از سوی عبدالله عبدالله هم راه حل سالم و اساسی برای مهارکردن بحران نخواهد بود . این کار میتواند شگاف میان اقوام و گروههای مختلف اجتماعی – سیاسی را عمیق تر کرده ، حتا سبب مرزبندی های متفاوت نظامی در درون قوای امنیتی کشور گردد .

        فقط یک اشتباه کوچک از سوی رهبران و ایادی هر دو تیم پیشتاز میتواند سبب تصادم فاجعه باری شود که تروخشک درآن بسوزد و هیچکدام از رهبران قدرت طلب به اهداف جاه طلبانه و خودخواهانه ی شان دست نیابند .

        باساس اعلامیه ی ” تیفا ” بنیاد انتخابات شفاف افغانستان ، «  … سکوت شرکای بین المللی افغانستان در برابراعلام نتیجه ی نهایی انتخابات بیانگرآن است که روند با مشکلات و سردرگمی همراه بوده است … »

تیفا با ابراز نگرانی نسبت به پیامدهای تصمیم کمیسیون مستقل انتخابات در اعلام نتیجه نهایی گفته است که  « … این کمیسیون وظایف خود را در چهارچوب صلاحیت‌هایش انجام نداده است و باید در برابر «محکمه» پاسخ‌گو باشد. »

       به باور من ، درگیری های لفظی  ، قدرت نمایی ، گزافه گویی و توطئه چینی علیه همدیگر هیچ دردی را نمیتواند دوا نماید . نه تنها دوا نمیتواند بلکه ما را به مصایب بزرگتری هم مبتلا خواهد کرد . بهترین و آسان ترین راه ، رو آوردن به گفتگو و مصالحه است . خوب است پیش از آنکه باز امریکایی ها ما را مجبور به مصالحه کنند ، رهبران قدرت طلب افغانستان ، شهامت مصالحه و تحمل کردن همدیگر را پیدا نموده ، باعث غرق کردن بیشتر افغانستان در بحران نشوند  .

     سیاستمداران قدرت طلب باید بدانند که حمایت جهانی از ما فقط تا زمانی دوام خواهد داشت که ما یک نظام با ثبات و یک حکومت متحد و مورد قبول برای اکثریت داشته باشیم .