آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

«
»

انتخاباتِ بحران زا و اعلام حکومت موازی

      نوشته ی : فروغی

        بعید به نظر نمیرسید که کمسیون انتخابات ، داکتر محمداشرف غنی را برنده ی انتخابات اعلام ننماید.

         زیرا امریکاییان و نهادهای قدرتمند دولت ساز و دولت برانداز آنکشور با شناخت کاملِ نیم قرنه ای که از داکترمحمد اشرف غنی دارند ، تاهنوز به عنوان شخص مورد اعتماد خودی به او نگاه می نمایند .

         مدیریت ضعیف و ناکام کمسیونهای انتخابات که اسباب بی باوری بیشتر مردم را نسبت به انتخابات و دیموکراسی امریکایی ، فراهم نموده است ، زمینه های این برد ( ! ) را بیشتر مساعد ساختند .

         این انتخابات پرازتقلب و جنجال ، کشور را بیشتر بسوی بحران سوق خواهد داد –  بسوی بحران های عمیق و خطرناکی که حتا امریکاییان نیز قادر به مهارکردن آن نباشند .

        اعلام حکومت موازی یا حکومت همه شمول از سوی عبدالله عبدالله هم راه حل سالم و اساسی برای مهارکردن بحران نخواهد بود . این کار میتواند شگاف میان اقوام و گروههای مختلف اجتماعی – سیاسی را عمیق تر کرده ، حتا سبب مرزبندی های متفاوت نظامی در درون قوای امنیتی کشور گردد .

        فقط یک اشتباه کوچک از سوی رهبران و ایادی هر دو تیم پیشتاز میتواند سبب تصادم فاجعه باری شود که تروخشک درآن بسوزد و هیچکدام از رهبران قدرت طلب به اهداف جاه طلبانه و خودخواهانه ی شان دست نیابند .

        باساس اعلامیه ی ” تیفا ” بنیاد انتخابات شفاف افغانستان ، «  … سکوت شرکای بین المللی افغانستان در برابراعلام نتیجه ی نهایی انتخابات بیانگرآن است که روند با مشکلات و سردرگمی همراه بوده است … »

تیفا با ابراز نگرانی نسبت به پیامدهای تصمیم کمیسیون مستقل انتخابات در اعلام نتیجه نهایی گفته است که  « … این کمیسیون وظایف خود را در چهارچوب صلاحیت‌هایش انجام نداده است و باید در برابر «محکمه» پاسخ‌گو باشد. »

       به باور من ، درگیری های لفظی  ، قدرت نمایی ، گزافه گویی و توطئه چینی علیه همدیگر هیچ دردی را نمیتواند دوا نماید . نه تنها دوا نمیتواند بلکه ما را به مصایب بزرگتری هم مبتلا خواهد کرد . بهترین و آسان ترین راه ، رو آوردن به گفتگو و مصالحه است . خوب است پیش از آنکه باز امریکایی ها ما را مجبور به مصالحه کنند ، رهبران قدرت طلب افغانستان ، شهامت مصالحه و تحمل کردن همدیگر را پیدا نموده ، باعث غرق کردن بیشتر افغانستان در بحران نشوند  .

     سیاستمداران قدرت طلب باید بدانند که حمایت جهانی از ما فقط تا زمانی دوام خواهد داشت که ما یک نظام با ثبات و یک حکومت متحد و مورد قبول برای اکثریت داشته باشیم .