آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

خوشحال خان خټک

د ادب او فرهنګ درنو او پتمنو مینه والو! ګڼ شمېر…

«
»

انتخاباتِ بحران زا و اعلام حکومت موازی

      نوشته ی : فروغی

        بعید به نظر نمیرسید که کمسیون انتخابات ، داکتر محمداشرف غنی را برنده ی انتخابات اعلام ننماید.

         زیرا امریکاییان و نهادهای قدرتمند دولت ساز و دولت برانداز آنکشور با شناخت کاملِ نیم قرنه ای که از داکترمحمد اشرف غنی دارند ، تاهنوز به عنوان شخص مورد اعتماد خودی به او نگاه می نمایند .

         مدیریت ضعیف و ناکام کمسیونهای انتخابات که اسباب بی باوری بیشتر مردم را نسبت به انتخابات و دیموکراسی امریکایی ، فراهم نموده است ، زمینه های این برد ( ! ) را بیشتر مساعد ساختند .

         این انتخابات پرازتقلب و جنجال ، کشور را بیشتر بسوی بحران سوق خواهد داد –  بسوی بحران های عمیق و خطرناکی که حتا امریکاییان نیز قادر به مهارکردن آن نباشند .

        اعلام حکومت موازی یا حکومت همه شمول از سوی عبدالله عبدالله هم راه حل سالم و اساسی برای مهارکردن بحران نخواهد بود . این کار میتواند شگاف میان اقوام و گروههای مختلف اجتماعی – سیاسی را عمیق تر کرده ، حتا سبب مرزبندی های متفاوت نظامی در درون قوای امنیتی کشور گردد .

        فقط یک اشتباه کوچک از سوی رهبران و ایادی هر دو تیم پیشتاز میتواند سبب تصادم فاجعه باری شود که تروخشک درآن بسوزد و هیچکدام از رهبران قدرت طلب به اهداف جاه طلبانه و خودخواهانه ی شان دست نیابند .

        باساس اعلامیه ی ” تیفا ” بنیاد انتخابات شفاف افغانستان ، «  … سکوت شرکای بین المللی افغانستان در برابراعلام نتیجه ی نهایی انتخابات بیانگرآن است که روند با مشکلات و سردرگمی همراه بوده است … »

تیفا با ابراز نگرانی نسبت به پیامدهای تصمیم کمیسیون مستقل انتخابات در اعلام نتیجه نهایی گفته است که  « … این کمیسیون وظایف خود را در چهارچوب صلاحیت‌هایش انجام نداده است و باید در برابر «محکمه» پاسخ‌گو باشد. »

       به باور من ، درگیری های لفظی  ، قدرت نمایی ، گزافه گویی و توطئه چینی علیه همدیگر هیچ دردی را نمیتواند دوا نماید . نه تنها دوا نمیتواند بلکه ما را به مصایب بزرگتری هم مبتلا خواهد کرد . بهترین و آسان ترین راه ، رو آوردن به گفتگو و مصالحه است . خوب است پیش از آنکه باز امریکایی ها ما را مجبور به مصالحه کنند ، رهبران قدرت طلب افغانستان ، شهامت مصالحه و تحمل کردن همدیگر را پیدا نموده ، باعث غرق کردن بیشتر افغانستان در بحران نشوند  .

     سیاستمداران قدرت طلب باید بدانند که حمایت جهانی از ما فقط تا زمانی دوام خواهد داشت که ما یک نظام با ثبات و یک حکومت متحد و مورد قبول برای اکثریت داشته باشیم .