افراط و جنگ
رسول پویان
کشور به زیر سلطۀ چور و فساد رفت
در گــور جهــل طالـبی و انجمـاد رفت
جهل وخرافه خیمه وخرگه زند به شهر
عـصـر ادب و عـهـد تمـدن ز یـاد رفت
افـراط و جنگ بسکه ستم می‌کند فزون
صلح وصفا و مهر ومحبت به باد رفت
شور غزل و جوش طرب میرود زدل
نـور امیـد و خـاطـره و طبع شـاد رفت
شمشیر تـشنه کام سـتم میخـورد جگـر
میهن به کام مرگ، بـه نـام جهـاد رفت
در کــورۀ پــر آتـش افــراط و انتحــار
مذهـب بسـوخت و جـاذبـۀ اعتقاد رفت
بـا نقـشه های وحـشت طالب ز روسـتا
انگیزه هـای روشـن علم و سـواد رفت
طالـب که زیربنای وطن می‌کند خراب
تـنها نـه امنیت، به کسـاد اقتصـاد رفت
پول جهان به مملکت آمد ولی چه زود
در جـیـب مافـیـا و جــوال گـشاد رفت
در گـیـرودار کـیـنـۀ قــومی و انـتـقـام
وحدت به کام مادر هول و تضاد رفت
دردولتی که غیردروغ و فریب نیست
از بین ارگ و مـردم مـا اعتمـاد رفت
قانون شکن شـدند زبس حاکمان ملک
زور تفنگ بیامـد و قانـون و داد رفت
داعـش را اضافـه بـه طالب نموده اند
از ریشه امنیت ز عروق و نهاد رفت
نـا امنـی و فسـاد ز بـس کـرده امنیـت
از یـاد خلـق خسـتۀ ما ظلـم خـاد رفت
صلـح دروغ وحـشـت و افــراط آورد
آتش فتاد خرمن و درچک و باد رفت
چنگال و شاخ ارگ شکم پاره می‌کند
آزادی بـیان بـه خـطـر، انـتـقـاد رفت
طـرح قطر و نقـش سعـودی بـود بلا
داعش رودبگورچونان قوم عاد رفت
31/10/2016
