کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

استقلال فقط یک احساس است بعضی دارند و عده هم نه!

احسان الله حیات:

کشور عزیز ما افغانستان یک کشور مستقل بوده، قبلا توسط نیاکان دلیرمان این 
شاخص برچسب این سرزمین گردیده و من جشن میگیرم.
مداخلات کشورها، بی ثباتی های (احتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی)، عدم موجودیت امنیت، اقتصاد ضعیف، سیاست پراکنده و غیر متمرکز، مشکلات و تضاد های داخلی از قبیل (قوم،لسان،مکان و مذهب)، حوادث غیر مترقبه، امراض گوناگون، حملات مرزی، عدم رعایت حقوق بشر، عدم استفاده درست و به صرفه از منابع موجود، کمک های جامعه جهانی و کشورهای عضو، استفاده از مشوره های دیگران جهت بهبود اوضاع، انتخابات جنجالی، موجودیت فاصله بین دولت و ملت، فعالیتهای سازمان های مختلف به صورت آشکار و پنهان، اختلاف و تضاد احزاب، موجودیت شبکه القاعده و طالبان، حملات راکتی و شبانه، در افغانستان دلیلی بر این نیست که این کشور استقلال ندارد، بلکه اینها همان گزینه های هستند که تعداد زیادی از کشورهای مستقل از موجودیت شان رنج میبرند، دنبال محو آنها هستند و هر کشور چه غربی و چه شرقی به سطح و نوعی متفاوت دارای این گزینه ها هستند، در این میان برای هر فرد مملکت قابل پذیرش نبوده اما ناچار باید در جریان زندگی با آنها دست و پنجه نرم کنند.
در بسیاری از کشورهای مستقل مشکلات فوق وجود دارند، اما فخر میکنند بر استقلالیت خویش.
در پایان قابل یاد آوری است که افغانستان به صورت رسمی به سطح جهان منحیث یک کشور مستقل معرفی شده و هر بیگانه یی که به این سرزمین تاریخی و باستانی قدم میگذارد و وارد معاملات و معادلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی میگردد باید از فیلتر رئیس جمهور افغانستان که یک شاخص و نشانه خوبی از استقلالیت است، از همه مهمتر یک افغان که گرداننده سه قوه (اجرائیه،مقننه و قضائیه) است عبور کند، بدینترتیب هیچگاه جرات استعمار آنرا نخواهد داشت.
به نظر بنده باید گفت ما استقلال داریم، ولی مطلق نیست. چون استقلال مطلق مختص به خالق است.