مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش…

نویسنده: مهرالدین مشید اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از…

اعلام دشمنی با زنان؛ زیر پرسش بردن اسلام و یا…

نویسنده: مهرالدین مشید رهبر طالبان از غیبت تا حضور و اعلان…

ګوند، ائتلاف او خوځښت

نور محمد غفوری  په ټولنیزو فعالیتونو کې د ګډون وسیلې   د سیاسي…

از روزی می‌ترسم 

از روزی می‌ترسم  که سرم را بر روی سینه‌ات بگذارم و تپش…

چرا نجیب بارور را شماتت و تقبیح نماییم ؟

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی           به…

«
»

آیا عدالت عُمَری در افغانستان تحقق خواهد یافت!


نوشته از :

امین الدین « سعیدی – سعید افغانی »


محمد فرید وجدی یکی از علمای مشهور کشور مصر در دایره المعارفش و سیدمحمد رشید رضا عالم دینی مصری در تفسیرخویش  بنام «المُنار» مینویسند :
جبله بن الایهم پادشاه عرب بنی غسان در زمان خلافت عمر بن الخطاب مسلمان شد ودر موسم حج با سران طایفه و بزرگان قومش برای انجام مراسم حج به مکه آمد.
میگویند زمانیکه مشغول طواف کعبه بود، شخصی تصادفاً پای اش به عبای که شاه بر تن داشت می خورد . پادشاه بنی غسان که کبریاء سلطنت در سر داشته، این عمل شخص بدوی طواف کننده را عمل بی ادبانه تعبیر نموده، وسِلی محکمی بر رویش می زند . شخصی بدوی خود را بیگناه دانسته، ونمی تواند این سیِلی را تحمل کند، میدانست که عصر عصری عمر است، عصری که عدالت اجتماعی به طور مساوات بدون تبعیض بین پادشاه و دیگران بطور حقیقی اش اجرا می‌شود، لذا به حضور حضرت عمر(رض) که در مکه بسر می برد، رفت ودر مورد شکایت کرد.
امیر المؤمنین حضرت عمر (رض) این پادشاه را برای محاکمه و اِحقاق حق عرب بدوی به مجلس خلافت احضار می‌فرماید: وبعد از حضور برایش میگوید که بدل سیلی که در حین طواف به روی این شخص زده ایی باید بپردازی. یعنی قصاص شوی، یعنی اینکه از دست این شخص یک ضربت بخوری، یا از او بخواهی تا تو را عفو نماید و از حقش بگذرد. پادشاه غسانی حیران شد وتعجب کرد وگفت: آیا شما برای شخص عادی از پادشاه قصاص می‌گیرید؟
حضرت عمر (رض) می‌فرماید: بلی دین اسلام تو را در برابر حق و عدالت با او یکسان می‌داند و در حقوق اجتماعی بین تو و او کم‌ترین فرقی نمی‌گذارد. و به این ترتیب عدالت تأمین میشود. دین اسلام به تطبیق حکم که سلی زدن متقابل مانند قصاص باشد، تأکید ندارد، اما بر تطبیق عدالت تأکید دارد.
پروردگارا!

از تو در افغانستان جاری شدن و تطبيق عدالت عمری را آرزو و تمنا داریم!

و من الله التوفیق