خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

خوشحال خان خټک

د ادب او فرهنګ درنو او پتمنو مینه والو! ګڼ شمېر…

اعلامیه در مورد زلزله‌ی مرگبار در ولایت کنر 

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان  با اندوه فراوان و خشم عمیق از…

“طالبان، شطرنج بزرگ و رؤیای اوراسیایی روسیه”

نویسنده: نجیب الله قاریزاده  najeebulla.qarizada1@gmail.com +447887494441 سقوط حکومت غنی در افغانستان و بازگشت…

حکومت‌استبدادی و افراطی طالبان و ساز و برگ‌های استخباراتی و…

 نویسنده: مهرالدین مشید  از استبداد تا شایعه پراگنی؛ ساز و کار…

«
»

آیا دسترسی طالبان به پهباد مساوی به دسترسی مجاهدان به استنگراست ؟

                نوشته ی : اسماعیل فروغی

     حملات پیهم طالبان با پهباد های نظامی براهداف ملکی و نظامی دولت افغانستان طی روزهای اخیرکه بی تردید چرخش خون آلودتری درجنگ پدیدخواهد آورد، خاطرات هلاکتبارحملات راکتی گروههای مجاهدان درسالهای 90 خورشیدی را به یاد ما میآورد که با فیر راکتهای استنگرامریکایی ، طیارات ملکی را نیز سقوط می دادند تا دولت وقت را مجبوربه تمکین بیشتربه خواستهای شان نمایند .

      آن حملات مرگبار و دسترسی مجاهدان به راکتهای خطرناک وهوشمند استینگر امریکایی درآن سالهاهم درست زمانی برای مخالفان دولت داکترنجیب الله میسر ساخته شده بود که ، مذاکرات صلح ژنیو براه افتاده بود ـ مذاکرات نفسگیردولت با مجاهدان که آرام آرام به مایه ی امید مبدل شده بود .

      در آن دوران نیز، هم امریکاییان وهم پاکستانیان ، ازیکسو سرابِ صلح ژنیو را به نمایش گذاشته بودند وازجانب دیگر گروههای قدرت طلب جهادی را به ایجاد رعب و ترس و وحشت روزافزون تشویق و ترغیب نموده ، هرروز تعداد بیشتری از راکتهای استنگرو انواع مخرب راکتها را دراختیار مجاهدان می گذاشتند .

     طبعاً مجاهدان اسلامی نیز که حمایت بزرگترین قدرتهای جهانی را با خود داشتند ، با راکت پرانی های بی رویه و با براه انداختن کشتارهای هولناک ـ حتا تا زنده زنده پوست کندن دهها ملا و معلم و ماموردولت ، انبوهی از رعب و ترس خلق نموده ،  ناتوانی و ضعف حریف شان را بهتر و روشن تر بروی صحنه می کشیدند .

     حالا که سه دهه از آن سالها فاصله داریم و حالا که بازمذاکرات صلحی ( اینبار نه در ژنیو بلکه در دوحه )  براه افتاده است ، متاسفانه دستیابی طالبان بر پهباد های هوشمند و حملات پیهم آنان براهداف گونه گون ملکی و نظامی – ازجمله بر قول اردوی پامیردرکندز ، حمله بر مقام ولایت در کندز و حملات شبیه پهبادی در ولایات لوگر ، پکتیا و جاهای دیگر را نمیتوانیم به فال نیک بگیریم .

     این حملات پهبادی مرگبارکه میتواند گواه روشنی ازتغیردرتاکتیک های خرابکارانه ترطالبان درجنگ بوده وهرگزکم خطرترازحملات استینگری مجاهدان نیست ، باید تکانه ی جدی باشد برای رهبران دولت افغانستان که با وجود قرارگرفتن در لبه ی پرتگاه ، هنوزنتوانسته اند ازگروهبازی و سیاستهای تکروانه ، تبارگرایانه و خودخواهانه ی شان فاصله بگیرند . هنوز نتوانسته اند و یا نخواسته اند درک نمایند که افغانستان به پاسداری وحفاظت جمعی در برابرتروریزم و بنیادگرایی نیازمنداست .