آیافلمهای زنده و مستند در محضر قضاءبه صفت اسناد رسمی مدار اعتبار شناخته میشود؟
به قلم سخی صمیم
(مقامات محترم ذیربط میهنم توجه فرمایند)
قانون ـ فلمهای زنده ومستند را به صفت اسناد رسمی میشناسد؟
همانطوریکه در نبشته های قبلی خویش اشاراتی مختصری در ارتباط به گزینش مشروعیت جزا در برابر جنایت و جرایم در جهت تآمین امنیت و حفظ حقوق جامعه و افراد آن تا سرحد عدالت قضائی و اجتماعی داشتم. مطالب آتی را یکبار دیگر یاد آور میشوم که زندگی افراد بشر از آوان پیدایش وبدویت آن تا ایندم محیرالعقول٬ جالب و قابل تآمل است. اگرانسانها در راه تآمین آسایش وزندگی مُرفٌه فعلی قدم نیک برداشته اند ایجاد و اِبداع وسایل قتل وکشتار که می تواند سبب نابودی خود بشر گردد کمتر ازان نبوده است چنانچه وسایل وابزاری برای نابودی و فنای انسان ساخته شده است که میتواند خود انسانها را نابود و بشریت را سر به نیست سازد.
اما در پهلوی این همه دیگر گونی ها و زندگی رو به تحول مدنی در ادوار مختلف تاریخ تحولات منفی دیگری که مُخل نظم عامه ـ در تقابل با حفظ حقوق جامعه و افراد آن قرار میگرفت نیز رشد کرد که این اعمال منفی را میتوان بنام جرم و جنایت خلاصه نمود. بلی همین اعمال کُشندهٔ آسایش و راحت است که سبب اخلال امنیت در جامعه و مسبب اتلاف حقوق افراد آن در اجتماع می گردند. با موجودیت این واقعیت های تلخ حاکمیت های زمان ناگزیر بودند تا برای جلوگیری از پیدایش ضرر و حفظ آرامش و حقوق افراد و نظم جامعه اقدام لازم نمایند و طریقه های را به میل خودشان ایجاد کنند تا وسیله برای حفظ امنیت و حقوق افرادجامعه گردد بر همین بنیاد مشروعیت جزا در مقابل جرم ــ اصول و قوانین٬ نظام حقوقی بمنظور تآمین عدالت فردی و اجتماعی به سبک هردوروزمان گذشته بوجود آمد که این تحولات در مجموع پایه به پایه تا ایندم مطابق خواست هر حاکمیت و رژیم ادامه دارد و استوار و پا بر جای است.
ولی با توجه به آنچه قبلن نگارش یافت در مجموع زندگی انسانهای دنیای کنونی با زندگی ادوار سابقهٔ تاریخ قابل مقایسه نیست.
اگر لحظه ای درانقلابات تخنیک ثقیله وظریفه واستفادهٔ ابزاری ازانها دقت کنیم نتیجهٔ بی تزلزل می یابیم که زندگی ملموس و محسوس فعلی بشریت تا کدام سرحد رو به صعود بوده است و هنوز هم ادامه دارد.
میبینیم ــ کمپیوتروانترنیت٬ ویدیوو تلویزیون با جمع دیگر از وسایل تصویری و فلمی وهزارهای دیگر از وسایل طرف استفادهٔ انسانها دنیا را به دهکدهٔ کوچک و دنیای مجازی تبدیل کرده است که قبلن تصور آن نمی شد. اگر قرار باشد حسابگیری راازفواید همین چند قلم یاد شده در راه مرفوع سازی ضروریات بشری٬ رفع احتیاجات انسانی و هزاران استفادهٔ دیگری آغاز کنیم به پایان آن نخواهیم رسید. ( توجه داشته باشیم که نقاط نظر ما درین نبشتهٔ کوتاه موضوعات حقوقی وقانونی و زمینه سازی برای عدالت را میخوانیم).
مؤجز اینکه:درسیر تاریخی بشر اگر وسایل وابزاری برای نابودی و فنای انسان ابداع شد.دنیای نوینی برای آسایش و راحت بشری نیزبوجود آمد و قدم های هم برای نظام حقوقی و تآمین عدالت جزائی به سبک همان زمان و دوران برداشته شد. ولی قابل دقت است که :چنین اعمال درسیر و مسیر خود اگر مثبت بود و یا منفی پایه به پایه جنبش صعودی داشته اند.
به ارتباط مطالب یاد شده میخواستم خدمت شما خوانندگان عزیز به عرض برسانم که در جمع ابزار و وسایل ذکر شده٬ شمار زیاد ساخت دست ومغزانسان را میتوان به آمار گرفت که ایجاد آن در تآمین امنیت بشر و حفظ حقوق افراد جامعه در راه جمع آوری دلایل برای احقاق حق و حقوق و اثبات جرم و یا تبرئهٔ مظنون و متهم سند بی همتائی به حساب آید و کمک بسزائی درین ساحه انجام دهد. منظورم اسناد زنده و تصویری (فلمهای زنده و تصویری و عکسهای مستند و دیگر اسناد از همین خاندان) است که کمتر کسی را میتوان دران ناآشنا خواند. اما جالب است بدانیم:
آیا فلمهای زنده ومستند در دعاوی مدنی وقضایای کیفری اسناد مدار اعتبار هستند؟
فکر وذهن من گواهی می دهد که عنوان بالا از نگاه مفهوم و معنی و کاربُرد های ضروری در دنیای حق و عدالت ٬ ثبت و ضبط دلایل زنده و با اعتباربرای اثبات جرم و شناسائی مجرم٬ جلوگیری اعمال خرابکارانهٔ ضد بشری با استفاده ازین تخنیک های ظریف٬ تآمین امنیت با استفاده از کار آمد این فلم ها٬ کشف وضبط تصاویر اعمال جنائی٬ شناسائی مجرمین خطر ناک و سایر کارهای مفید اجتماعی که نمیتوان به لست و آمار خلاصه اش ساخت اثرات خیلی ها مثبت و بی مانندی داشته و اهمیت به سزائی کسب کرده است ( چرخش سخن و بحث ما درین نبشتهٔ کوتاه و مطلب خاص صرف درموضوعات حقوقی و جزائی منحصر است نه در سایر موضوعات. نویسنده ).
بربنیاد همین براهین فلمهای زنده و مستند بایست جایگاه سند با اعتبار کسب کند و سزاوارسند رسمی گردد. این نظر منحیث یک پاسخ شخصی در برابرعنوان برجستهٔ بالا نظر نویسنده است. که صبغهٔ جزم ندارد.
بی ارتباط نمی دانم اگر چند پُرسش مؤجز مثالگونه که مؤید مطالب بالا باشد طرح کرده و پاسخش را بدون قید و قیود برای خوانندگان محترم واگذار نمائیم . توجه فرمائید:
آیا فلمهای زنده وتصاویرمستند درچوکات قوانین نافذهٔ کشورما در ردیف اسناد قابل اعتبارقرار داشته و در دعاوی مدنی و کیفری قابل استناد هستند؟ و اگردر ردیف اسناد قابل قبول به شمارش آمده است در کدام قانون تسجیل است؟ و استناد به آن از نگاه قوت و قدرت در کدام جایگاه قرار دارد؟
اگرعمل جرمی جنایتکاری دریک فلم مستند و حقیقی در حال مباشرت به ارتکاب جرم دیده شود و مدلل بران مظنون گرفتار و تحت پیگرد قرار گیرد و دلایل مورد استناد دیگری بجز این فلم موجود نباشد موجودیت مجرد این فلم دلیل الزام شده می تواند؟ و اگر میتواند مطابق به هدایت مواد کدام قانون نافذ کشور؟ و یا هم اگر این فلم در شمار لست سایر دلایل قرار داده شود از نگاه قوت و قدرت در کدام جایگاه قرار می گیرد ؟
بر همین روال در دعاوی مدنی و حقوقی
زمانیکه فلمی از امضا و دست نویس شخصی در یک سند حقوقی توسط یکی از جانبین دعوی درمتن دعوی تذکاریافته ودردادگاه به صفت سند مُثبت پیشکش گردد این فلم درصفحهٔ ارزیابی دعوی به صفت دلیل قابل اتکا پذیرفتنی است؟ و چنین فلمی در لست اسناد حقوقی از چه اعتباری برخوردار می باشد؟
جالبتر از همه اینکه در عقد نکاح های مروج فعلی کمتر محافلی وجود دارد که ازان فلم های مستند و زنده ثبت و تصویر برداری نشود. قبول کنید درچنین عقدی بعد از ازدواج و معاشرت زنا شوهری روی نفس عقد و اندازهٔ مهر و تآدیهٔ آن دعوی و جنجالی بمیان آید و به جز این فلم اسناد دیگری موجود نباشد. این فلم تا چه حد مدار اعتبار دانسته میشود؟ وسندی برای اثبات دعوی محسوب میگردد؟ و اگر می تواند به کدام قوت و به هدایت کدام قانون ؟
ویا اگر فلمهای مستند و زنده بطور عام در پهلوی سایر دلایل قابل استناد قرارداده شود فلم را با چشم دید قوت و قدرت در کدام جایگاه قرار می دهید؟
توجه بفرمائید:
اگر پاسخ پرسش های مطروحهٔ من به این مطلب خلاصه شود که: چنین اسناد در دعاوی مدنی و کیفری در جمع سایر دلایل به صفت قرائن می تواند قابل استناد باشد.
من با این جواب همراه با لکنت زبان عارض میشوم که: چنین پاسخی برای من قابل پذیرش نیست زیرا به فکر نا رسای من فلم های مستند و زنده باقوت تر ازان است که به آن صفت قرینه و یا قرینهٔ قاطعه قایل شویم و جایگاهش را به این درجه قبول کنیم. شاید هم فکر و نظر من صائب نباشد. ولی بدون تردید می توان اذعان کرد که فلمهای زنده ومستند در صورتیکه خالی از دستکاری و مُبٌرا از تحریف و تزویر باشد در تعاملات جهانی و اعتبارات بین المللی ظاهراٌبه صفت قویترین و باوری ترین سند قابل قبول پنداشته میشود. چنانچه زندگی فعلی انسانها بر واقعیت امر مدلل است.
به هر صورت نظریکه عرضه می دارم صبغهٔ اعتراض ندارد و من بر وارد بودن آن پا فشاری هم نمی کنم ولی ذهن نا توانم نبود هدایت و احکام مشخص قانونی را در ارتباط به رسمیت شناختن فلمهای مستند و تصویری یک کمبود قانونی می داند که عدم تسجیل آن منحیث سند در قانون مربوط و نا دیده انگاشتن آن به صفت دلیل و یا دلایل اثباتیه از سهولت خوب کاری در صفحات کشف و تحقیق و تدقیق و محاکمه خواهد کاست. زیرا استناد و اتکا به محتوای آن در دعاوی مدنی و قضایای کیفری همگون به اسناد و دلایلیکه در قانون مدنی و قانون اصول محاکمات مدنی ــ قانون جزا و قانون اجرائات جزائی بنام اسناد رسمی و یا دلایل قابل اتکا مشخص شده است ار زنده وبا قوت است واین سند می تواند در ساحهٔ صلاحیت ارگانهای حراست حقوق و قانون ـ از ابتدای صفحات کشف و تحقیق تا صفحات محاکمه و صدور احکام قضائی در راه توصل به عدالت قضائی ووسیله شدن ازین طریق به عدالت اجتماعی وسیلهٔ خوب گردد و ضروری و لازمی باشد.
ولی مطلب دیگری را نیز میخواهم عرضه دارم: که دوری از میهن و کشورم سبب شده است که من از بعضی تصامیم قانونی بی خبر باشم بناءٌ اگر در ارتباط نبشتهٔ من قبلاٌ تصمیم و هدایتی از طرف مقامات ذیصلاح اتخاذ و مرعی الاجرا شده باشد. درانصورت عذر و تقصیر مرا خواسته بدانید و لطفاٌ بر من خُرده نگیرید. به امید قانونیت و عدالت . یاهو.
==================================================================
