آن ریش های بی ریشه !
فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در 28.07.2015 روز سه‌شنبه به تهران می‌رود . مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز دوشنبه به عربستان رفت و با عادل الجُبیر وزیر خارجه این کشور دیدار کرد . توافق هسته‌ای ایران و مسائل منطقه‌ای محور اصلی این گفت‌وگو بود . به دنبال صدور اطلاعیه دفتر فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا مبنی بر برنامه سفر او به تهران و مالاندن بیضه عظما ، کامبیز حسینی هم از مردم دعوت کرد تا در انتخابات مجلس اسلامی شرکت کنند ! به همین دلیل حضرت اسماعیل نوری علا (ع) در آخرین مطلبش به موضوعاتی جدید اشاره میکند که البته قبلا در نهج الملاغه عنوان شده بود . قبل از طرح این نکات جدید ، همسرشان (ص) در بحثی خفن و سنگینی برای جامعه ، گفته بودند : اکنون نوبت آزادی است ، منظورشان بعد از توافق هسته ای است . حکومت اسلامی هم بلافاصله اهمییت موضوع را دریافت و رسما گفت : به زودی….
اما نکات جدید نوری علا را با هم مروری میکنیم وبعد به زبان ساده ترجمه اش میکنیم.
……………………………………………………………
آلترناتيوسازی يعنی آماده شدن برای فردا
اسماعیل نوری علا
در اين ميان، يکی از نيازهای اينگونه «آينده نگری» فراهم ساختن فضائی برای گفتگو و تفاهم مابين نيروهای انحلال طلب است تا بتوانند، با حفظ اختلاف نظری خود، برنامه ای را برای آينده معين کنند که به سود همهء آنها است و مانع رقابت های اکنون و آينده شان نمی شود. به اعتقاد من، فلسفهء نظريهء «سکولار دموکراسی» بر پايهء احتجاجاتی که فوقاً مطرح شد ساخته شده و در راستای ايچاد چنان فضائی عمل می کند. بدين معنی که:
– سکولار دموکراسی تشکيلاتی نيست که بخواهد خود را جانشين آيندهء حکومت اسلامی بداند و لذا، می کوشد تا با ظاهر نشدن در نقش آلترناتيو، از هم اکنون با ديگران به رقابت نپردازد و در روند فلج سازی يکديگر شراکت نکند،
– سکولار دموکراسی يک آرمان آينده نگر و آماده ساز نيروهای انحلال طلب برای شراکت در موقعيت های تاريخی متلاطم بعدی است و می کوشد تا، پيش از فرا رسيدن آن موقعيت ها، عليه رقابت و بر له همداستانی نيروها برای منحل ساختن حکومت اسلامی مسلط بر ايران عمل کند،
– وعدهء سکولار دموکراسی آن است که فردای بهتر ايران مشروط به داشتن حکومتی است که بتواند، با برافراشتن چتر دموکراسی سکولار، همگان را به ساختن ايرانی امروزی، انسان مدار، تکثر گرا، و روادار دعوت کند، و رقابت ها را از سطح مبهم نظراتی که در امروز قادر به متحقق شدن نيستند به سطح «برنامه های روشنی برای ادارهء کشور سکولار دموکرات ايران» بکشاند،
– و با رفع هراس از انديشهء سکولار دموکراسی بعنوان يک رقيب، می تواند به همهء نيروهای انحلال طلب امکان دهد تا در همايشگاه آن حضور يافته و به گفتگوئی مؤثر برای ساختن ايران آزاد و آباد بپردازند.
باری، اگر بجای فردا همين امروز به توافق هائی همدلانه در امر مبارزه عليه حکومت اسلامی مسلط بر ايران بپردازيم، آنگاه می توانيم اميدوار باشيم که ما انحلال طلبان سکولار و دموکرات خود را برای فردائی سرشار از سازندگی آماده ساخته ايم و، با درک اينکه کشور به برنامه احتياج دارد نه به ايدئولوژی، توانسته ايم با برسميت شناختن «زمين بی طرف حکومت سکولار دموکرات ايران»، انرژِی و وقت گرانبهای امروز خود را به سود فردائی بهتر مصرف کنيم.
……………………………………………….
ترجمه ساده یا لُری
ما بی خیال آلترناتیو سازی و رقابت و فلج سازی دیگران شدیم . ولی هنوز ساخنتش را به همه توصیه میکنیم . با شعار : آلترناتیو بیشتر ، زندگی بهتر ! بعد که همه ساختن و زدن و رفتن بالا….زمینی بی طرف را درست میکنیم تا همه دور هم توی زمین ما سکولارها دمکراتها جمع بشن و اول آرمان ایدئولوژی رو سوسک کنیم و بعد بانکت و برو واسه خودت !
همان حکایت ریش سفیدی بین بقیه است. البته نوری علا ریش سفید دارد ولی این به اون ربطی نداره . من که خوشحالم کمی حضرتش واقع بین شدند و اون ساخت و ساز آلترناتیو رو خودشون سابوندن به الک . ولی حکایت ریش سفیدی هم بد طنزی نیست . بالاخره یک کاری باید بکند کارستان…. کلا توی خط ترکوندن کار میکنن . اگه ترکوندن فضای سیاسی نشد ، ترکوندن آدما ازخنده هم غنیمته ! گوشش هم به تجربه بدهکار نیست . به قول کارایل : تجربه معلم سخت گیری است که قبل از درس دادن اول امتحان میگیرد !
حالا چرا اصلا وارد این موضوع شدم . ماها مجموعا کمبوهای زیادی داریم از جمله در موضوعاتی به نام طنز . همان طنزی که با دلقک بازی فرق میکند . بدبختی ماها عدم تشخیص درست است . حتما هم نباید سیاسی باشد و اگر هم سیاسی شد خیلی خفن باشد . مدتی پیش کمپینی زده بودند برای دفاع از بازگشت سیامک دهقانپور به صدای آمریکا . همزمان یا کمی بعد ، کامبیز حسینی به عنوان یک “طنز پرداز” از انتخابات مجلس حکومت اسلامی ایران در صدای آمریکا دفاع کرد و خواهان شرکت مردم در انتخابات مجلس اسلامی شد .عده ای هم خواهان اخراجش شدند .
در اینجا سوژه اصلی موضوع کاری کامبیزحسینی و سیامک دهقانپور نیست . قابلیتهای فردی افراد هم در هر شرایطی دیدنی است . بدبختی اصلی این است که هنوز عده ای فعال و روشنفکر و سیاسی متوجل نیستند که کامبیزها و سیامک ها در صدای آمریکا و انواع رسانه دیگر هیچ کار خود بخودی نمیتوانند انجام دهند . حقوقشان را دولت آمریکا میدهد و گوش به فرمان اجرایی در سیستم آمریکا هستند .
دوستان و رفقا الان مسیر مبارزه اصولی را منحرف نکنید . الان شرایط مبارزه میگوید که باید کمپین و هیئت سینه زنی درست کینم و امضاء جمع کنیم برای برگشتن سیامک دهقانپور به صدای آمریکا و اخراج کامبیز حسینی از اونجا . فقط اینطوری سرنوشت مبارزه و چپ و راست و گرسنگی و بدبختی های کهکشان راه شیری حل میشه….خدایا این حال رو از ما نگیر . آمین
و به این شکل مخاطب به سادگی متوجل میشود که به نسبت حاکمان آخوند سیاسی در تهران ، شعور اغلب نیروهای مخالف سیاسی ، اندازه کرفس هم نیست ! اسماعیل نوری علا و بانو ، فقط نمونه و مثالهایی هستند ، که ناخواسته خودشان را سیبل کرده اند .
اسماعیل هوشیار
28.07.2015
…………………………………………………..
دربرابر دروغ با یست
با زخم های سرد ت
روئیده از نیزه های اندوه
و تنهایی گران
که چون بیابان
پهناور است و بی پایان
سخت و تیره و گرانبار
همچون قلعه های خاموش
که درغروب غمگین کوهساران می ایستند
خبره برافق های سرخ دور
بی هیچ سخن
هیچ امید و هیچ رویا
بی هیچ شادی و شگفتی
بی هیچ امروز وهیچ فردا
تنها به مرثیه باد گوش کن
و گام های تاریک و نمناک شب
که درسایه ها ی سبز
جلبک های دروغ را می رویاند
و کلاغان را
برفراز استخوان های مرده می چرخاند
دردورها اما
شفق های سرخ مغموم
گورستان خورشید های مرده
و ستاره های فرور یخته را بنگر
و حقیقت را از یاد مبر
دربرابر دروغ بایست
با سپر تنهایی ها و نومیدی ها یت
نگاه کن ماه را
که تنها برآسمان های شفاف می تابد
و جویباران صاف
زری
