آقای ماکرون سوریه را رها کنید، شما اُوت «out» هستید
نوشتۀ برونو گیگ
Bruno Guigue
20 سپتامبر 2017
مرکز مطالعات جهانی سازی
دربارۀ برونو گیگ : مقام عالی رتبۀ دولت فرانسه، مقاله نویس و سیاست شناس، استاد فلسفه در دبیرستان و استاد یار روابط بین المللی در دانشگاه رئونیون. او نویسندۀ 5 کتاب است «منشأ جنگ اسرائیل و عرب، ندامت پنهان غرب، هارماتان 2002»، «آیا باید لنین را سوزاند ؟»، «دلایل برده داری» از جمله این کتابهاست و سدها مقاله.
برونو گیگ بخشدار شهر سنت، در سال 2008 به دلیل نوشتن جمله ای که به «نباید گفت ها تعلق دارد» یعنی افشای «ارتش اسرائیل کودکان فلسطینی را به قتل می رساند» توسط میشل آلیو ماری وزیر کشور فرانسه از مقام خود بر کنار شد.
پیشگفتار مترجم :
من از این نویسنده تا کنون سه مقاله بفارسی ترجمه کرده ام : «بن بست استعمار نوین در ساحل»، «نیرنگ حقوقک بشر» و «چرا آزادی بیان قصۀ شاه پریان است». در مقالۀ حاضر «آقای ماکرون سوریه را رها کنید، شما اوت هستید» به بیانی خاص به شکل خطابه و یا نامۀ سرگشاده به رئیس جمهور جدید فرانسه امانوئل ماکرون نوشته شده، و سیاست ریاکارانۀ فرانسه و در بطن جنگ امپریالیستی کشورهای ناتو به رهبری ایالات متحدۀ آمریکا و به یاری پیاده نظام جهاد طلب به مثابه یکی از عناصر ارتش ناتو و جزء جدائی ناپذیر شیوۀ زندگی غربی و سرمایه داری را افشا می کند. با وجود این، نکتۀ موشکافانه ای که باید به این صفحه اضافه کنیم، این است که بین فهرست انتقادات برونو گیگ می بینیم که رئیس جمهور فرانسه و بسیاری دیگر گویا که بشار اسد را به جنگ افروزی و جنایت جنگی متهم دانسته و بنظر می رسد که او را سزاوار محاکمه در دادگاه جهانی می دانند. نکتۀ حائز اهمیت، این است که با قطع نظر از این موضوع که از هم اکنون مسبب اصلی جنگ و جنایات جنگی در سوریه را مشخص کنیم، از دیدگاه ما نظریه یا پیشنهاد بسیار خوبی می تواند باشد که جنایتکاران جنگی در دادگاه بین المللی شناسائی و محاکمه شوند. در گفتگو با شبکۀ ولتر نیز من همین موضوع را مطرح کردم ولی گویا که بنابر این نیست که دادگاهی برای محاکمۀ جنگ افروزان تشکیل شود، بلکه روند رویدادها نشان می دهد که چنین طرحی در چشم انداز بین المللی دیده نمی شود و حتا جنایتکاران اصلی باید سربلند از این جنگ بیرون بیایند و تعدادی از کشورهای دیگر مثل عربستان سعودی و قطر و ترکیه قربانی شوند، و یا مثل اپوزیسیون های ایرانی- پنتاگونی تمام تقصیر ها را به گردن امپریالیسم جمهوری اسلامی ایران بیاندازند، چنانکه ضرب المثل هوشمند فارسی می گوید « دست پیش را می گیرند که پس نیافتند » مثل امانوئل ماکرون. ولی پیشنهاد رئیس جمهور فرانسه در اصل و در حالت کلی پیشنهاد بسیار خوبی بنظر می رسد که جنایتکاران جنگی شناسائی و محاکمه شوند. با یادآوری این واقعۀ تاریخی که تقریباً 6 ماه پس از نخستین ناآرامی ها در سوریه، 19 نفر از افسران اطلاعاتی ارتش فرانسه با تجهیزاتشان بدست ارتش سوریه دستگیر و اسیر شدند، البته این رویداد در رسانه های فرانسوی منعکس نشد… ولی شبکۀ ولتر و متعاقباً توسط گاهنامۀ هنر و مبارزه (که از سوی وزارت ارشاد فیلتر شده است) و سایتهای متحد، مجلۀ هفته و افغان آزاد و مشعل (سایت افغان) که جزء سایتهای آلترناتیو فارسی زبان هستند این گزارش را پوشش دادند. البته در کوران آزاد سازی این مأموران، برخی از مقامات فرانسوی مجبور شدند بگویند که این افراد به تصمیم شخصی خودشان به سوریه رفته بودند و این موضوع ارتباطی با دولت فرانسه ندارد. در هر صورت تی یری میسان در یکی از نوشته هایش به همین موضوع اشاره کرد و گفت که «بنابر این نیست که جنایتکاران جنگی و جنگ افروزان در دادگاه بین المللی محاکمه شوند».
آقای ماکرون سوریه را رها کنید، شما اُوت «out» هستید
در اجلاس عمومی سازمان ملل متحد، شما آقای بشار اسد را «جنایتکار» نامیدید و اعلان کردید که او باید به «دادگاه جهانی» (دیوان بین المللی دادگستری) حساب پس بدهد. و خلاف آنانی که می خواستند بگویند در سیاست شما چرخشی روی داده عمل کردید و اتهام وخیمی به رئیس دولت قانونی، دولت عضو سازمان ملل متحد وارد آوردید.
آقای ماکرون کدام دستگاه دادگستری شما را مجاز می داند که برگ بازداشت برای رهبران خارجی صادر کنید ؟ به چه حقی یک رئیس دولت اروپائی، نمایندۀ قدرت استعمارگر قدیمی در سوریه (1946-1920)، بخودش اجازه می دهد که گواهینامۀ رفتار خوب و بد برای همقطاران خود در خاور میانه صادر کند ؟
چنین مداخلاتی به همان اندازه تأسف بار است که مثل رؤسای جمهور پیشین با رژیم های سلطنتی نفتی با مدارا رفتار می کنید و به آنان جنگ افزار می فروشید که سپس با آنها مردم شریف یمن را قتل عام کنند. شما جنایاتی را که به رئیس جمهور سوریه نسبت می دهید افشا می کنید، ولی چشمانتان را از روی آنانی که سر می برند، این عزیز دردانه های غربی، برمی گردانید. 10000 کشته در یمن، 500000 کودکی که ازعدم تغذیه رنج می برند، شیوع دهشتناک وبا که بمبارانهای عربستان سعودی موجبات آن را فراهم کرده، هیچ یک از این موارد آرامش شما را برهم نمی زند، بی هیچ ندامتی، و انتظار دارید که اعتراض خشماگین شما را به بی عدالتی در سوریه جدی بگیرند ؟
که درام سوریه هزاران قربانی بی گناه بر جا گذاشته، که حمام خون خیلی بطول انجامیده و باید پس از حذف گروه های تروریست راه حل سیاسی پیدا کنیم، همه اینها را می دانند.
ولی در حالی که شما حرف می زنید، روسها، ایرانیها و ترکها در آستانه با یکدیگر کار می کنند. ولی وقتی به آقای اسد اعمال جنایتکارانه نسبت می دهید مشخصاً از چه چیزی حرف می زنید ؟ از بهار 2011، تظاهرات علیه دولت آلوده به عناصر شورشی روی پلیس تیراندازی کردند. «هیئت دیدبانان عرب در سوریه» از 24 دسامبر 2011 تا 18 ژانویه 2012 به درخواست اتحادیۀ عرب به محل رفتند. با وجود فشار عربستان سعودی، گزارشی تهیه کردند که حاکی از اعمال خشونت از دو جبهه بود. آقای ماکرون در سوریه خوب و بد وجود ندارد. اسطورۀ « انقلاب مسالمت آمیز » خیلی جنجال به پا کرد، وقت آن فرا رسیده است که با این داستان افسانه ای وداع بگوئیم.
با طرح نقشۀ قبلی از سوی سرمایه گذاران اپوزیسیون، در واقع جنگ حاصل طرح سرنگونی دولت سوریه بود. رژیم بعثی ضعفهای خاص خودش را داشت، ولی کشور سوریه مقروض نبود، تولید کنند بود و مردم با اعتقادات و تبارهای متنوع در آن به شکل مسالمت آمیز در کنار یکدیگر زندگی می کردند. مهمترین تظاهرات در سال 2011 به نفع دولت و اصلاحات برگزار شد. اتهام جنگ افروزی به دولتی که با شورش مسلحانه به پشتیبانی خارجی باید مقابله کند، تحریف واقعیت است. برگزیدن برخی رویدادها فقط به این علت که روایت داستانی را تأیید می کند که می خواهند تعریف کنند، چنین شگردی نیز تحریف واقعیت است. آقای ماکرون از تفکیک قربانیان دست بردارید !
این جنگ نیز مانند تمام جنگهای دیگر سهم خودش را در خشونت به جا آورده است. ولی مسئولیت چنین جنگی به عهدۀ چه کسانی بجز آنانی ست که می خواستند دمشق را به کمک ایالات متحدۀ آمریکا، فرانسه، بریتانیا و پادشاهان نفتی برای استقرار شریعت اسلام وهابی تسخیر کنند ؟ حتا در گزارشات منتشر شده توسط دیدبان حقوق بشر سوریه، سازمان نزدیک به اپوزیسیون %40 قربانیان از تابستان 2011 از بین نیروهای امنیتی، %35 گروه های مسلح و %25 شهروندانی بوده اند که در زد و خوردهای عمومی به دام افتاده بودند. اگر جنگی می توانست شهروندان غیر نظامی را در امان نگهدارد، این جنگ نیز از عهدۀ چنین مهمی بر می آمد. جنگی که فرانسه در یمن از آن پشتیبانی می کند، و یا بمبارانهای کشورهای غربی در موصل یا رقه نیز برای غیر نظامیان تفکیکی قائل نمی شود. ولی اتهام زدن به ارتش سوریه که عامدانه علیه مردم خودشان دست به جنایت می زنند، توهین به هوشمندی انسانهاست. این ارتش از سربازان خدمت وظیفه تشکیل شده که از سرزمین ملی علیه گروه های متعصب مذهبی دفاع می کنند. آقای ماکروم وقتی شما در سازمان ملل متحد در حال رجز خوانی بودید، سربازان بشار اسد در حال عبور از رودخانۀ فرات بودند تا با داعش تصفیه حساب کنند.
البته، به مثابه کارت برنده در این شعبده بازی، هنوز عملیات زیر پرچم دروغین شیمیائی برایتان باقی مانده تا چرخ تحریفاتتان را بگردانید. با برداشت از این رمان زنجیره ای در انتشارات سازمان سیا، مدعی شدید که « خط قرمز» تعیین کرده اید ! در حالی که کارشناسان برجستۀ ضد اطلاعات ترکیه MIT نشان داده اند که حملۀ 21 اوت 2013 از منطقۀ شورشیان صورت گرفته، ولی گویا که چنین گزارشاتی برای شما اهمیتی نداشته است. و حتا اگر در مورد پرونده ای که دمشق را در رابطه با واقعۀ خان شیخون (آوریل 2017) متهم می داند کارشناسان آمریکائی اعلان کرده باشند که پروند دارای نقاط ابهام امیز است و یا کامل نیست، این موضوع نیز برای شما اهمیتی نداشته است. شما حتا بررسی بسیار برجستۀ بهترین روزنامه نگار آمریکائی سیمور هرش Seymour Hersch را نخواندید تا دریابید که او چگونه اتهام زنی به ارتش سوریه را در حملۀ شیمیائی قطعه قطعه پیاده کرد و بی اعتباری آن را ثابت نمود.
آقای ماکرون تردید کنید زیرا این شوخی شیمیائی، مانترای واقعی در تبلیغات غربی سرانجام موجب بیزاری خواهد شد. این شوخی شیمیائی، تاج از سر برندۀ نخل طلائی دروغ پردازی دولتی را سرنگون کرد، کولین پاول پیشین در شورای امنیت سازمان ملل متحد را به یاد آورید که بطری شیشه ای کوچک را نشان می داد.
هر روزی که می گذرد، این مانترای سحرآمیز بیش از پیش تأثیر جادوئی اش را از دست می دهد. آنانی که هنوز به آن باور دارند هم آنانی هستند که می خواهند به آن باور داشته باشند یا اینکه فکر می کنند که دولتهای غربی هرگز دروغ نمی گویند. ولی اکثر مردم سوریه به چنین مانترای سحرآمیزی باور ندارند، و این آن چیزی ست که اهمیت دارد. در سازمان ملل متحد حرکات چرخشی دست کوچکتان چیزی را تغییر نمی دهد و پر حرفی های بی فایده در هیاهوی رسانه ای ناپدید خواهد شد. «گروه تماس» شما نیز مرده به دنیا آمده و ظرف یک هفته دیگر از آن حرفی به میان نخواهد آمد.
مشخصاً چه کسی هنوز به رئیس جمهور فرانسه گوش می دهد ؟ این ریاست جمهوری، فردی که در این مقام بوده مهم نیست، که از سال 2011 به ابلیس نمائی دولت سوریه مبادرت کرد، که خائنان به کشورشان را در لباس مخالف ستود، که از مخالفان مسلح پشتیبانی کرد، و مشوق گسیل تروریستها به سوریه بود، که دبیرستان فرانسوی در دمشق را بست، که از همکاری امنیتی با سرویس های سوری امتناع کرد، که جنگ افزار به افراطگرایان تحویل داد، که وقتی داعش علیه دمشق می جنگید از مبارزه دوری گزید، که برای رئیس جمهور قانونی سوریه فراخوان مرگ صادر کرد، که مردم سوریه را به محاصره محکوم نمود و جلوی ارسال دارو را گرفت، این رئیس جمهور (فرانسه) که حقوق بین الملل را زیر پا گذاشت با بدترین نوع کلونیالیسم دوباره عهده پیمان بست، واقعاً چه کسی امروز هنوز به او گوش می دهد ؟ با انتخاب مداخله در امور دیگران، فرانسه خود را به خارج از میدان بازی محکوم کرد. رها کنید، آقای ماکروم، شما اُوت « out» هستید.
لینک متن اصلی :
https://www.mondialisation.ca/laissez-tomber-la-syrie-m-macron-vous-etes-out/5609927
ترجمۀ حمید محوی
پاریس، 29 سپتامبر 2017
