از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

«
»

کاهش امید به زندگی در ایالات متحده، طی سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱

نگارنده: ناشناس، سایت یو اس. پلی استروم، ۲۴ مه، ۲۰۲۲ میلادی

مترجم: یونس غیاثوند، ترجمه در ۱۴ خرداد، ۱۴۰۱ خورشیدی

براساس مطالعاتی که محققان دربارۀ امید به زندگی به عمل آورده‌اند، توانسته‌اند اطلاعات جدیدی دربارۀ این موضوع کسب کنند. محققان معتقدند که این کاهش امید به زندگی میزان سقوطش شدیدتر از سقوط امید به زندگی سال ۱۹۴۳ و در اواسط جنگ جهانی دوم بوده است.

امید به زندگی در ایالات متحده از ۷۸.۸۶ در سال ۲۰۱۹ به ۷۶.۹۹ در سال ۲۰۲۰، سپس به ۷۶.۶۰ در سال ۲۰۲۱ کاهش یافته که ۲.۲۶ سال افت این نرخ بوده‌ایم. در مقابل، کشورهای همتا بین سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ کاهشی ۰.۵۷ ساله را تجربه کرده‌اند و بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ این نرخ ۰.۲۸ افزایش داشته و شکاف امید به زندگی بین امریکا و دولت‌های همتا بیش از پنج سال می‌باشد.

محققان معتقدند که این افت امید به زندگی در بین سیاهپوستان و لاتین‌تباران بسیار زیاد بوده و نمایانگر تبعیض نظام‌مند و دولتی بر علیه آنان در طول همه‌گیری کرونا می‌باشد.

توجّه به این نکته ضروری است که این نرخ در بین تمامی طبقات و افراد امریکایی کاهش نیافته است. طی یک سری مطالعات، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که شکاف امید به زندکی ۱ درصد ثروتمند با بقیۀ اقشار جامعه بیش از ۱۴.۶ سال ( نسبت به ۹۵ درصد جامعه بین ۱۴.۴ تا ۱۴.۸ سال بوده است) و برای ۹.۹ درصد دیگر جامعه این شکاف در قشر زنان مرفه سطح پایین‌تر ۱۰.۳ سال و برای مردان همین طبقه ۱۰.۱ سال می‌باشد.

کاهش امید به زندگی نمایانگر شکست نظام سرمایه‌داری در بخش تأمین رفاه جامعه و زندگی طولانی‌تر و پربارتر برای تودۀ کارگران است. درعوض، الیگارش‌های حاکم در حال بهره‌برداری از ثروت و منابع طبیعی هستند تا متافع شخصی خود را فراهم سازند.

پانوشت مترجم: تشکر فراوان از همکار عزیزم که در تدوین و انتشار این مقاله به بنده یاری می‌رسانند، قلمشان پربرکت تر باد!

نظر مترجم دربارۀ موضوع مقاله: برخی فکر می‌کنند که اگر در ژاپن  نرخ امید به زندگی زنان آنجا بیش از ۸۶ سال است، نمایانگر سلامت روانی و اخلاقی- معنوی جامعه آنها می‌باشد. این، یک دروغ بسیار بزرگ است! می‌توان تا ۹۰ سالگی عمر کرد، امّا چه زندگی‌ای؟ زندگی‌ای که در آن یک زن ژاپنی بیش از ۱۳ ساعت به کار سخت مشغول می‌شود تا بی خانمان نشود؛ تا  از شدت فقر خودکشی نکند! آری، می توان تا ۹۰ سالگی هم عمر کرد ولی چه عمری؟! باید شاهد تورم و رکود و مشکلات روانی و اقتصادی جامعه بود، به خود و همگی توصیه می کنم که عمیق تر بیندیشند! 

ــــــــــــــــــــــــــــــ

*-منابع نگارنده: