شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

پسران رهبران جهادی،کرسی نشینان پارلمان آینده ی افغانستان

       نوشته ی : فروغی

   تا چند روز دیگر مردم باید نماینده گان شان را برای پارلمان انتخاب نمایند .  

    کاندیدشدن فرزندان تعدادی از رهبران تنظیم ها و قوماندانان جهادی ، تعدادی از وکلای زورآور و قانون شکن موجود برای دومین و حتا سومین بار ، و کاندید شدن صد ها تن از دوستان و بستگان نزدیک وزرا ، وکلا ، والیان ، قوماندانان و جنرالان زورگو برای راه یافتن در پارلمان آینده ( که تردیدی در برنده شدن آنان نیست ) ، باز هم نخل امید را بی ثمر کرده ، همانند انتخابات های پیشین اراده ی مردم را زیرپا خواهد نمود .

  براساس یافته های آژانس خبری پژواک ” در انتخابات پیش رو، شمارى از بستگان نزدیک مقامات مختلف ریاست جمهوری و ریاست اجرایی ، برخى وزرا ، والیان ، قوماندانان امنیه ، سفرا ، ریاست شورای عالی صلح ، شورای امنیت ملی ، ریاست عمومی امنیت ملی ، کمیسیون انتخابات ، ریاست اداره امور ریاست جمهوری ، برخی نماینده ها و مشاوران رییس جمهور، اعضای مجلس نمایندگان ، مجلس سنا ، شوراهاى ولایتی ، ریاست عمومی تذكره هاى الكترونيكی ، دفترسخنگوی ریاست جمهوری ، رؤسا و معاونین ولایتی و رهبران جهادی و سیاسی ، خود را نامزد کرده اند ؛ که در آن جمله ، حبیب الرحمان سیاف پسرعبدالرب رسول سیاف ، جمال الدین حکمتیار پسر گلبدین حکمتیار و عبدالرزاق خلیلی پسرمحمدکریم خلیلی نیز شامل میباشد . “

  شکی نیست که برخی از رهبران ، قوماندانان و حاکمان زورگو و عده ی زیادی از غاصبان ، فاسدان ، دزدان و قاچاقبران موادمخدر ، می خواهند از انتخابات و اقتدار قانونی وغیرقانونی پارلمان ، به حیث ابزار موروثی استفاده ی سو۶ نموده ، به زورگویی ، اقتدار، غارت و چپاول شان ادامه دهند .

  اساساً انتخابات مظهر مردم سالاری و موثرترین وسیله ی دست یافتن به عدالت وحکومت دلخواه مردم است .

      ملت های زیادی در جهان توانسته اند به یاری انتخابات به نظامهای قبیله ای ارباب رعیتی ، سلطنت های ظالم موروثی ، به نظامهای دین سالار و متعصب مذهبی و به سیستم های فاشیستی و زورگوی ، نقطه ی پایان بگذارند .

      اما آیا انتخابات درافغانستان هم مظهرِمردم سالاری و وسیله ی دست یافتن به حکومت دلخواه مردم خواهد شد ؟

    آیا انتخابات درافغانستان توانسته است و میتواند  به زورگویی ، دین سالاری ، قوم پرستی ، تنظیم و گروه پرستی در کشور نقطه ی پایان بگذارد ؟

    به باور ناظران ، انتخابات های نمایشی و پر از تقلب درافغانستان وایجاد پارلمان های متشکل از زورگویان ، قوماندانان ، فاسدان و یا فرزندان ، دوستان و اقارب شان ، هرگز نتوانسته است و نمیتواند ، اراده ی مردم را تمثیل نموده ، عدالت ، صلح و رفاه را به ارمغان بیاورد .

    حقایق تلخ نشان می دهد ، همانگونه که طی سالهای پیشین پارلمان و دیموکراسی وارداتی امریکایی خود بستر مساعد اکثر قانون شکنی ها و زورگویی ها در افغانستان بوده است ، پارلمان آینده نیز ترویج کننده ی زورگویی ، قوم پرستی و فساد گسترده تر خواهد بود .