تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

«
»

پاکستانه..! مونږ ستا څوکیداري نه غواړو خو ترهګر غله دې وتړه

د افغانستان او پاکستان تر منځ د اړیکو خړپړتیا اوږده سابقه لري. د پاکستان له پیدایښته تر ننه له افغانستان سره یې د دوست په څېره کې خپله دښمني پاللې ده. په تیرو حکومتونو کې هم دغه اړیکې کله کله د تریګلتیا اوج ته رسیدلې خو البته تر اوسه لکه هندوستان او پاکستان تر منځ چې د کشمیر په سر په ښکاره دښمني شتون لري؛ له پاکستان سره افغانستان خپله ښکاره دښمني نه ده اعلان کړې. په افغانستان کې د پاکستان له لاسوهنو څخه هم افغان ولس او هم افغان دولت تر پزې راغلي دي. پخواني ولسمشر حامد کرزي هم دلته په هیواد کې د پاکستان د لاسوهنو د مخنیوي او د افغانستان په چارو کې ددغه هیواد د لاس لنډولو په خاطر دغه هیواد ته په لسګونو سفرونه کړي، بیلابیلې ډيپلوماټيکې هڅې یې کړې وې چې دغه هیواد د افراطیت او ترهګرۍ له ملاتړه لاس واخلي، د پاکستان بیلابیلو چارواکو سره هم پاکستان کې او هم دلته د ارګ دننه مشورتي ناستې يې ترسره کړې خو هغه څه چې ولسمشر کرزي او افغان ولس ترې هیله درلوده؛ هیڅ ونه شول. همدا ډول د ګډ حکومت په راتګ سره هم ولس هیله درلوده چې د پاکستان سره د اړیکو په رغیدا کې به دوباره له صفره خبرې نه پيلیږي بلکه نوی حکومت به په یوه ځانګړې ډیپلوماسۍ او پیاوړي بهرني سیاست او پالیسۍ سره له دغه هیواد سره د اړیکو محور ټاکي؛ خو له بده مرغه چې ګډ حکومت خبره له صفره پيل کړه او ولسمشر غني د واک په لومړیو ورځو کې پاکستان ته سفر وکړ، د پاکستاني چارواکو پر مخ یې د ارګ دروازې پرانیستلې، دغه هیواد ته یې د پوځي روزنې په موخه افغان افسران واستول، له دغه هیواد سره یې د استخباراتي معلوماتو پټ تفاهم لیک دلاسلیک موضوع برسیره کړ، په خلص ډول دا چې ګډ حکومت پاکستان ته یو طرفه امتیاز ورکړ خو پایله یې بیا هم د پاکستان له تکراري ژمنو پرته بل څه نه شوه. په افغانستان کې د وروستیو خونړیو چاودونو او ځانمرګو بریدونو وروسته چې تر ډیره پړه یې پر پاکستان واچول شوه؛ د پاکستان په خلاف د افغان ولس د صبر کاسه ډکه شوه او بلاخره په ورستي اقدام کې یې د پاکستاني تولیداتو په تحریم لاس پورې کړ. له افغان دولته ولس هیله درلوده چې د ملګرو ملتونو په کلنۍ غونډه چې څو ورځې وړاندې تیره شوه او د افغانستان په استازيتوب په کې اجرایوي مشر عبدالله عبدالله ګډون کړی و؛ ولس هیله درلوده چې ښاغلی عبدالله به د پاکستان په خلاف د افغانانو شکایات په مستندو او کره سندونو سره په مکتوبي ډول؛ نړیوالو ته او په ځانګړي ډول د ملګرو ملتونو مرکزي دفتر ته ورسوي، خو له بده مرغه چې ښاغلي عبدالله پرته له دې چې د امریکا د مرسته ستاینه وکړي او د ګډ حکومت د یو کلنې دورې صفت وکړي؛ د پاکستان څخه د افغانانو د شکایت اړوند هیڅ ونکړل، عبدالله عبدالله فقط دومره وکړل چې د غونډې په وروستۍ ورځ یې په شفاهي ډول د ملګرو ملتونو د غونډې په تالار کې په غیر مستقیم ډول له پاکستان څخه شکایت وکړ، عبدالله عبدالله د ملګرو ملتونو عمومي غونډې ته په وینا کې وویل؛ پاکستان باید پر خپله خاوره د اورپکو پر ضد د ګامونو پورته کولو ژمنې پوره کړي. ده وویل، ځینې بریدونه له پولې اخوا سمبالېږي او “موږ له پاکستان غواړو، مشرانو چې یې څو میاشتې مخکې کومې ژمنې له موږ سره وکړې، هغه دې پوره کړي.”
ښاغلي عبدالله له پاکستان شکایت وکړ خو هغه رنګه چې افغانانو ترې هیله درلوده او بایده یې کړي وای؛ وې نکړل. ده باید هغه اسناد او شواهد چې د افغانستان په بیلابیلو ترهګریزو بریدونو کې د پاکستان لاس لرل ثابتوي؛ د ملګرو ملتونو په عمومي غونډه کې په رسمي ډول وړاندې کړې وای، اجرایوي ریس باید نړیوالو ته د پاکستان اصلي څېره بربنډه کړې وای، خو له بده مرغه چې داسې ونه شول او یوازې په شفاهي وینا بسنه وشوه.

اوس مهال تازه راپورونه وایې، په داسې حال کې چې پاکستان د هند سره خپله د اوږدې مودې لانجې په درشل کې؛ له هنده خپل رسمي شکایات تر ملگرو ملتونو پوری ورسول، او د دغه سازمان عمومي منشي بان کي مون دفتر ته درې دوسیې وړاندي کړې چې په کې د پاکستان په نا آرامیو کې د هند د لاس درلودلو تورونه بیان شوي دي؛ پاکستان له افغانستانه وغوښتل چې د اسلام اباد د مداخلو په اړه نړیوالو ته شکایت ونه کړي. د پاکستان د کورنیو چارو وزیر ویلي؛ «موږ د افغانستان څوکیداران نه یوو او نه د اشرف غني په ګډون بل چا ته ځواب ورکوونکي یوو. په افغانستان کې که څوک وپرنجېږي هم نو تور یې پر پاکستان لګوي، افغانستان دې خپلې اندېښنې زموږ سره شریکې کړي، موږ تیار یوو چې د دوی خبرې واورو»
دلته اوس افغان دولت او ولس ته پوښتنه پیدا کیږي چې پاکستان کوم ډول مستقیمي خبرې غواړي چې مونږ ورسره د خپل شکایت اړوند مستقیمې خبرې وکړو؟ مونږ پوښتنه کوو چې پاکستاني چارواکي په کومه ژبه پوهیږي چې مونږ ورسره خپل شکایات مطرح کړو؟ پاکستان کوم ډول ډیپلوماټیکي اړیکې غواړي چې مونږ یې ورسره ولرو او اصلا د مستقیمو خبرو کولو څخه یې هدف څه دی؟

زما په نظر له پاکستان سره د ستونزې حل به دا وي چې په افغانستان کې د پاکستان دلاسوهنو او په وروستیو بریدونو کې د دغه هیواد د ښکاره لاس لرلو اړوند یو ځل بیا افغان دولت د ملگرو ملتونو د عمومي منشي د دفتر له لاري دغې نړۍ والي مؤسسې ته په کره او مستندو لاسوندو مکتوبي شکل شکایت وکړي او هغه ناآرامونکي او ترهګریز اعمال چې پاکستان یې زمونږ د هیواد په خلاف تر سره کوي افشا کړو.

لیکنه : خوشحال آصفي