نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

«
»

يو بل ستر شرم؛ مرګونې چوپتیا پاکستان زړور کړ

په وروستيو څو ورځو کې : ۱ــ پاکستان په دغه هيواد کې د لعل شهباز قلندر په زيارت کې د ترسره شوي خونړي بريد پړه په داسې حال کې پر افغان لوري واچوله؛ چې د بريد د ترسره کولو مسوليت داعش ډلې پر غاړه اخيستی او داعش هغه بې رحمه ترهګره ډله ده چې له پاکستان يې په افغانستان کې له خلکو ‌ډيره قرباني اخيستې ده. د پاکستان د پوځ مشر د دغې بريد د غچ اخيستلو ګواښ وکړ.

۲ــ پاکستان له افغانستان سره د تورخم لاره د مسافرو پر مخ وتړله چې له امله يې په سلګونو هغو افغانانو ته چې له مجبورۍ پاکستان ته تلل، ناروغان ورسره و، سپين ږيري ورسره و او ميرمنې او کوچنيان ورسره و. له تيرو څو ورځو راهيسې په سلګونو افغانان د کرښې هاخوا او دېخوا بند پاتې دي.

۳ــ د پاکستاني ملېشو لخوا د افغانستان په خيتځ ننګرهار او کونړ کې د راکټي بريدونو باران وشو چې له امله يې د  ۳ سوو څخه زیاتې کورنۍ بې ځایه شوي او څلور ګلالي کوچني ماشومان ټپیان شوي دي. په ځينو راپورونو کې راځي چې يوه مور او دوه ماشومان د دغو راکټي بريدونو له امله شهيدان شوي دي.

۴ــ د پاکستان د کودتايې ولسمشر پرويز بې شرمانه اعتراف وکړ چې په افغانستان کې د پخواني ولسمشر حامد کرزي د حکومت د تضعيف لپاره يې وسله واله ډله طالبان وروزل. مشرف دا اعتراف هم کړی چې له ۲۰۰۱ کال وروسته د پاکستان پوځ او استخباراتو يو ځل بيا طالبان سره متحد، منسجم او مسلح کړل. دی وايې مونږ ته د داسې چا اړتيا وه چې د افغان حکومت پر خلاف وجنګيږي او همدلته وه چې زمونږ کار نتيجه ورکړه.

۵ــ تر ټولو بد او افغان حکومت ته ستر شرم دا چې دپاکستان د نواز شریف حکومت په رسمي ډول دهغه هیواد پوځ ته په افغان خاوره کې دننه د عملیاتو کولو اختیار ورکړی دی. دا خبره د هغه هیواد د خزانې وفاقي وزیر اسحق ډار کړې ده. ډار د پاکستان د سنا مجلس ته ویلي چې په پاکستان کې په اوسنیو ترهګریزو پیښو کې د افغانستان خاوره استعمال شوی ده او د ټولو ثبوتونو د ترلاسه کولو وروسته پوځ ته د ترهګرو پر ضد په افغانستان کې، د عملیاتو اختیار ورکړل شوی دی. که څه هم افغان حکومت د پاکستان د ياد ا قدام په اړه تر دې مهال مناسب غبرګون نه دی ښوولی خو ولس ټول د يو داسې شخص په تمه دي چې پر پاکستان د ولسي بريد غږ وکړي او ټول ولس په ګډه پاکستان ته په خپله ځواب ورکړي.

که څه هم پاکستان تل پر افغان خاوره ښکاره تيری کړی او افغان حکومت يې په اړه مرګونې چوپتيا غوره کړې ده خو پورته ياد شوي پنځه موارد هغه څه دي چې پاکستاني حکومت يواځې په تيرو څو ورځو کې د افغانستان اړوند ترسره کړي دي. اوس اساسي پوښتنه دا ده چې دغه هيواد چا او څه شي دومره زړور کړ چې آن په افغان خاوره کې د عملياتو کولو هوډ يې کړی دی؟

د حکومت ناغيړي او د پاکستان په ښکاره تيريو مرګونې چوپتيا، د افغانستان له لوري په ملګرو ملتونو کې له افغانستانه سمه استازولي نه کيدل، په داسې حال کې چې له افغانستان سره امريکا امنيتي هوکړه ليک هم لري چې پر اساس يې امريکا مکلفه ده چې پر افغانستان د تيري پر مهال له افغانستان سره ودريږي او پيدا شوی ګواښ له منځه یوسي خو بيا هم افغانستان کې د پاکستان په تيريو د امريکا سترګې پټول؛ دا ټول هغه موارد دي چې پاکستان ته يې دا جرأت ورکړ چې په افغانستان سور سترګی شي او په پوره بې شرمۍ په دغه خاوره خپلو تيريو ته دوام ورکړي. که چيري افغان حکومت په لومړيو کې د پاکستان کږه خوله په سوک سمه کړی وای او د هر تيري په مقابل کې يې زغرده ځواب ويلی وای نو نن به پاکستان په افغان خاوره کې عمليات نه کول. که چيري په ملګرو ملتونو کې د افغانستان استازي له افغانستانه سمه استازولي کړی وای نو نن به پاکستان ته په افغانستان کې پاکستان لاسوهنو ته زړه نه وای ښه کړی. که چيري امريکا له افغانستان سره ترسره شوي هوکړه ليک ته ژمنه پاتې شوې وای او پر افغان خاورې د پاکستان په تيري يې سترګې پټې کړې نه وای نو اوس په پاکستان پر افغان خاورې توغنديز بريدونه نه ترسره کول.

اوس افغان حکومت ته په کار دي چې خپلې تيرې تيروتنې جبران کړي او د پاکستان په مقابل کې قاطع دريځ غوره کړي. په افغان خاوره کې د پاکستاني مليشو د عملياتو ترسره کولو په اړه وضاحت وغواړي. حکومت بايد په جدي ډول د پاکستانيو عملياتو په اړه خپل دريځ روښانه کړي. او همداراز حکومت بايد په ملګرو ملتونو کې د افغانستان په استازي ټاکلو له سره غور وکړي او داسې يو قوي ديپلومات خپل استازی وټاکي چې چالاکه وي، د پاکستان او ايران په خلاف ښه لابي ګري وکولی شي او په ملګرو ملتونو کې له افغانستانه سمه استازولي وکولی شي.

لیکنه : خوشحال آصفي