افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

«
»

مبارزۀ رسانه های حاکم علیه دموکراسی

انوستیگ آکسیون

به مدیریت میشل کولن

Investig’Action

Michel Collon

تی یری درون
Thierry Deronne

ترجمه توسط حمید محوی

19 فوریه 2014

سال 1973، حتی روزنامه های محافظه کار قتل دموکراسی در شیلی را محکوم کردند. چهل سال بعد اتحاد سهامداران رسانه ها با قانونیت بخشیدن به خشونت دست راستی هائی که نمی خواهند شکست خود را در انتخاباتی که با دیدبانی بین المللی صورت گرفته بود بپذیرند و می خواهند قدرت را بدون آرای عمومی بدست گیرند، در ونزوئلا دموکراسی را لگد کوب می کند.

 

 

نشریه

نبلعید

با پیوستن به تفکر واحد (مبادلات آزاد + حق دخالت)، کپی های خاکستری آژانس خبری فرانسه و رویترز (1)که به لوموند، آر تی ال، فرانس 2، لیبر بلژیک، ال پائیس، لیبراسیون یا نیویورک تایمز(2) تبدیل شدند، بجز تحریف آرای رؤسای جمهور آمریکای جنوبی را در صورتی که از حقوق ونزوئلائی ها برای انتخاب رئیس جمهورشان دفاع کنند هیچ راه خروجی دیگری ندارند، و بسیج عمومی اکثریت مردم علیه ارتکاب به کودتا را نیز از قلم می اندازند.

رئیس جمهور اروگوئه خوزه موخیکا یادآوری می کند که «خارج شدن از چهارچوب قانون اساسی یکی از اشکال خشونت است» و خواهان توقف «مداخلۀ خارجی در امور داخلی ونزوئلا» (3) شده است.

رئیس جمهور بولیوی اوو مورالس می گوید که «واشینگتن از گروه جوانان ونزوئلائی برای بی ثبات سازی کشور و تحریک مداخلۀ خارجی سوء استفاده می کند». درخواست استعفای رئیس جمهور مادورو یک توطئۀ آشکار علیه دموکراسی است. ایالات متحده وقتی می بیند که نمی تواند در زمینۀ سیاسی نه تنها در آمریکای لاتین بلکه در دیگر کشورهای جهان طرح های سلطه جویانۀ خودش را به اجرا گذارد، در این صورت طرح دیگری را به اجرا می گذارد که عبارت است از تأمین مالی گروه های تروریست برای گسترش خشونت تا متعاقبا مداخلۀ کلاه آبی ها و یا ناتو را وجهۀ قانونی ببخشد. این همان استراتژی نوین ایالات متحده است. آنچه در سال 2008 در بولیوی روی داد در ونزوئلا در شرف تکوین است. در اینجا گروه ها به شکل خشونت باری ادارات را به آتش کشیدند، به پلیس و نیروهای نظامی حمله کردند. ولی مردم به پا خاستند و توطئۀ کودتا را با شکست مواجه ساختند. امروز ما موظف هستیم که از دموکراسی در ونزوئلا دفاع کنیم».(4)

رئیس جمهور رافائل کورئا اعلام کرد که «راه اندازی کودتای نرم، روندی که سازماندهی و تأمین مالی شده تا دموکراسی ونزوئلا را بی ثبات کند، اکوادور نیز با چنین توطئه هائی روبرو بوده و در آینده نیز ممکن است که با همین نوع توطئه ها روبرو شود.»(5)

صدر اعظم اکوادور ریکاردو پاتینو اعلام کرد : «ما تلاش های گروه های سیاسی که از طریق غیر دموکراتیک در پی کسب قدرت در ونزوئلا هستند را تحمل نمی کنیم» و تأکید کرد که «اتحادیۀ دولت های آمریکای جنوبی ابزارهائی در اختیار دارد که تلاش های کودتا را ناکام خواهد گذاشت و در صورت به مخاطره افتادن دموکراسی  می تواند تصمیم های سخت تری را به اجرا گذارد».(6)

صدر اعظم برزیل لوئیز آلبرتو فیگردو بازار مشترک آمریکای جنوبی و اتحادیۀ کشورهای آمریکای جنوبی را برای اتخاذ تصمیم کاراتری را برای جلوگیری از بی ثبات سازی ونزوئلا فراخواند، و خشونت را بطن دموکراسی نفی کرد و خواهان رعایت احترام به نهادها شد.(7)

باید یادآور شویم که بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی و اتحادیۀ کشورهای آمریکای جنوبی دیدگاه تمام کشورهای آمریکای جنوبی را بیان می کند و حتی رئیس جمهور دست راستی خوآن مانوئل سانتوس (کلمبیا) خواهان «توقف خشونت ها در تظاهرات» شده است، بر عکس رئیس جمهور اسبق آلوارو اوریب ولز که در امور شبهه نظامی و جمایت علیه بشریت در کلمبی دست دارد اعلام کرده است که می خواهد برای پشتیبانی از دست راستی های ونزوئلا بودجه هائی را آزاد سازد.

سه شنبه 18 فوریه در کاراکاس : بسیج صلح آمیز دانشجویان و کارگران نفت برای دفاع از نتیجۀ صندوق رأی و تداوم برنامۀ سوسیالیستی راه اندازی شد. به همین مناسبت، نیکلا مادورا قرارداد مشترکی به نفع کارگران این بخش را به امضا رساند (که ایالات متحده مشخصا از طریق کودتا در پی تسلط بر آن می باشد).

15 فوریه، مادورا شخصا (که پیش از این خود او نیز سندیکالیست بود) در تدارکات گردهمآئی بازار مشترک کارگری سازماندهی شده در کاراکاس با حضور 31 نفر از رهبران سندیکاهای آمریکای لاتین شرکت داشت. او اعلام کرد که دولت او بودجه ای ویژه معادل 1000 میلیون دلار (که توسط هوگو چاوز ایجاد شده بود) برای پشتیبانی از بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی، نجات شرکت ها، و ایجاد الگوی تولیدی که قادر به عبور از نظام سرمایه داری باشد، و به همین گونه به هدف ایجاد مرکز آموزش سندیکائی که مرکز آن در کاراکاس مستقر خواهد شد، اختصاص خواهد داد.

 

  

1)      d’AFP,  Reuters 

2)      Le Monde, RTL, TF1, France 2, La Libre Belgique, El Pais, Libé ou le NY Times 

3)      http://bit.ly/1j9pPGNمنبع :

4)      http://www.telesurtv.net/articulos/……منبع :

5)      http://www.radiomundial.com.ve/arti…

6)      http://www.telesurtv.net/articulos/…

7)      http://www.ciudadccs.info/?p=534827.

 

منبع مقاله در سایت انوستیگ آکسیون :

http://www.michelcollon.info/La-lutte-des-grands-medias-contre.html