عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

قهرمانی تیم فوتسال؛ نمادی از وحدت ملی و امیدی برای…

نویسنده: مهرالدین مشید شگفتن گل های لیخنند در سرزمین به تاراج…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش چهارم و آخری)  ۷. ویژگی‌های فرهنگ سیاسی مطلوب برای…

ارسطو

نوموړی د لرغوني یونان او لوېدیځې نړۍ یو له لویو…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش سوم) ۶. چالش‌ها و راهکارهای تحول فرهنگ سیاسی در…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش دوم)  ۴. وضعیت کنونی کلتور سیاسی در افغانستان در پرتو…

بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

«
»

فریاد اعتراض علیه جنایات بشری در مقابل افغانهای پناهنده درایران


ما به اینجا نه پی حشمت وجاه امده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه امده ایم حافظ

رسانه ها بطور مستند اجساد کشته شدگان وشکنجه دید گان افراد محتاج ومعصوم افغان را به نمایش میگذارند که در جمهوری اسلامی ایران با بی رحمی وبی حرمتی به مقام انسان بعد از لت وکوب وشکنجه بدریا انداخته شده اند . این قتل دستجمعی افراد بی گناهیست که نه به منظور تخریبکاری ونه برای جنگ ( انچه که فاطمیون و زنبیون ، حیدریان وحسینیون
ایران در افغانستان میکنند) بلکه بخاطر گریز از مصیبت جنگ ، بیکاری وبی نانی به کشور همسایه هم کیش وهمزبان خویش میرفتند تا بتوانند با صرف زور بازو به خانواده هایشان لقمه نانی برسانند .
برخورد های تحقیر امیز ، لت وکوب ودشنام به افغانها در شهرهای ایران ساده ترین پیش امد کارمندان شهر داری وپولیس ان کشور میباشد که تصاویر ان بار بار از طریق رسانه ها پخش گردیده است .
وقتی درپارلمان ایران میگویند “بر ایران وپاکستان است تا تنور جنگ را در افغانستان گرم نگهدارند… مهره ها وجریانات متعهد به ما باید در افغانستان تقویت شوند ..” خود سند دخالت در جنگ را رسمیت میدهند . افغانهایکه شامل هیچ طرف جنگ نبستند از بدی حوادث پا از معرکه بیرون میکشند وبحیث افراد ملکی غیر شامل در جنگ که نیم سوختگان تنور داغ جنگ پارلمان ایران هستند بهر سو پناه میبرند منجمله به کشور ایران اما از برگشتگی بخت این گروههای متضرر از جنگ با برخورد خلاف عاطفه بشری ، احساس انسانی ، حق مسلمانی وپیشامد نیکو به این تهیدستان بیچاره ونا توان مواجه میشوند .
اخوند های ایرانی که خیال هژمونی جهان اسلام را در زیر مندیل های پیچ در پیچ شان دارند وخودرا در حال نبرد با شیطان بزرگ یعنی امریکا میدانند مسلمانان را با این حال فجیع میکشند وپناه گزینان فرار کرده ازمظالم ان شیطان را به امواج دریا میسپارند کجای این انسانیت است وکجایش اسلامیت ؟ اینها که از دیار کفر با عقاید کفری بسوی مدعیان اسلامی نیامده اند .
اخوند های ایرانی که زیر نام حوزه تمدنی فارسی زبانان پولهای گزاف را به هیزم بیاوران این تنور گرم بحیث نوکران خریده شده میدهند وانها غوغاهای گوناگون بپا میدارند چرا این پناهجویان همین حوزه را با این بیرحمی وقساوت میکشند؟ اینها که ازحوزه های اردو زبان وروسی زبان وانگلیسی زبان نیستند .
دولت افغانستان چرا از کنار این جنایت با یک حرکت نرم وبدون جهانی سازی ان‌عبور میکند؟
ابزار داخلی ایران هنوز هم بر طبل تبلیغ دوستی وانسانیت ایران خاهند کوبید وصدایی بر نخواهند اورد ؟
عزا داران سیه پوش مرگ قاسم سلیمانی که در دفاتر رسمی ودر صفحات مجازی نوحه مرگ برپا کرده بودند حالا در برابر این جنایت علیه هم وطن خود شان چرا خموشی اختیار کرده اند؟
ای ملت خوابیده افغان که برجسد بی روحت از اسلام اباد تا تهران واز لندن تا واشنگتن لگد کوبی میشود چرابیدار نمیشوی؟ نه جسد های خون الود برگشته از میدانهای جنگ ، انفجارها وخود کشها ونه اجساد جوانان برگشته از نیمه راههای مهاجرت ، عقلت را ، شعورت را ، احساس وغرورت را بر نمی انگیزد وهرچه مصیبت اسمانی وزمینی برتو عاید گردد باشانه اای افتیده شکر گویان پذیرا میشوی .
تاچه وقت ؟
وتا به کی ؟