یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

«
»

فراخوان عمومی بخاطرجلوگیری ازفروش شفاخانه وزیراکبرخان وسایر موسسات عام المنفعه

 دکتر سید احمد جهش

اگست 2018 ترسائی

باند گروپ مافیایی حامد کرزی و اشرف غنی وهمکاران کنونی آقایان حنیف اتمر و ستانکزی ازجمله ی خاینینی اند که افغانستان رابه امریکا وانگلیس فروخته اند ومستحق هرنوع مذمت ومجازات میباشند.

 اشرف غنی بعدازکنفرانس  ” فروش افغانستان” بر مبنای تعهدات دراولین همایش شهر بن جرمنی به امرباداران انگلیسی – امریکائی اش پروسه خلع سلاح اردوی افغانستان راپیش برده، بهترین سلاحهای اردوی افغانستان را که ازخون غریب وبیوه زن خریده شده بود نابود کرده است.

اشرف غنی- در تبانی با کرزی این عوام فریب بینظیرعمل خائینانه دیگریعنی فروش دارائی های عامه را تحت نام خصوصی سازی اجرا کرده است. فروش دارائی های مردم خیلی ارزان وبه قیمت کاه ماش صورت گرفته است.

درطول سالها این دزدان چراغ به دست به فروش دارائی های منقول وغیر منقول عامه ازقبیل معادن وزمینهای دولتی پرداخته و بخش خود را ازپول فروش آن ها به خارج انتقال داده اند.

اکنون اشرف غنی این کافرخدانا ترس که هیچ رحمی به مردم افغانستان ندارد وفراموش نموده است که به زودی چند متر پارچه سفید باخود به گورمیبرد؛ تلاش دارد تا بازهم سرمایه خود را چاقتر بسازد. ازاینرو دربدل رشوت به  فروش مدارک و اسناد یک قرنه ی  تعمیرآرشیف رادیوافغانستان( طوری که شایع شده است پای اصلی از انگلیس درین زمینه دخیل بوده است) و هم چنان شفاخانه وزیراکبرخان میپردازد. خصوصن فروش شفاخانه خیانت بزرگی به حق مردم افغانستان است و شهریان کابل راازنعمت صحت محروم میسازد.

 همه میدانند که خارجی ها شفاخانه ها رابرای مفاد میخرند نه برای خیرات. به مقابل خدمات طبی شان پول بیشترتقاضا میکنند که پرداخت آن همه پولها حتی با داشتن بیمه صحی ازتوان مردم فقیر و نادار ما خارج است.

وقتی خارجی ها آماده ی کمک صحی و بشر دوستانه به مردم افغانستان اند، دوکتوران شفاخانه وزیر اکبر خان حاضر شده اند تا قطعه زمینی را برای ساخت و ساز تعمیر یک  شفاخانه نو در اختیار ایشان قرار دهند.

 درتمام جهان دسترسی به کمک های طبی مانند دسترسی به هوا وآب حق مسلم هرانسان است و مردم بی دفاع افغانستان مستثنی نمی باشند.

افتخار به حزب  دموکراتیک خلق  افغانستان  که همه کمک ها را رایگان درخدمت مردم خود قرار داده بود.

  تیم مزدور وتبهکار کرزی- غنی به دستورباداران خارجی شان ( بانک جهانی وصندوق بین المللی پول )  باپیروی ازسیستم منحط اقتصاد نیولبرالی که سزاوار اعمار یک جامعه عادلانه ورفا عامه نبوده وبه زودی گلم آن ازتمام جهان برداشته خواهد شد، تحفه ی به مردم افغانستان جزیک مملکت ویران، بی دفاع، ضعیف، فاسد، گدائی گر و منحصربه خارجی نداشته، مردم مارا ازنعمت کار، سواد، صحت و ازهمه مهمتراز نعمت صلح  و امنیت محروم ساخته است.

اکنون که اجندای فروش شفاخانه وزیراکبرخان توسط دولت نوکروضد مردمی افغانستان روی دست است ازتمام کارکنان طبی نرس ها، دوکتوران وپروفیسوران این خدمتگاران انسان وانسانیت وازتمام شهریان محترم کابل توقع میرود تا درمقابل شفاخانه تجمع نموده ازفروش آن جلوگیری نمایند.

 به خریداران خارجی باید فهمانده شود که دولت افغانستان یک دولت غیرقانونی است که به زور برچه خارجی بالای مردم افغانستان تحمیل شده است از اینروهرنوع فیصله، قرارداد ومعاهده ی آن اعتبارقانونی ندارد.

  مردم آزاده افغانستان این دولت پوشالی را بالاخره سرنگون کرده دارائی های شان را استرداد نموده ملی میسازند وسرمایه های خارجیان همه به باد فنا خواهد رفت.

 پیروزی از آن مردم است!!!

***

این هم خبر فروش شفاخانه ی وزیر اکبر خان و سایر موسسات دولتی:

شفاخانه‌های وزیر اکبرخان و شیخ‌ زاهد به خارجی‌ ها واگذار می‌شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان، وزارت صحت عامه، از واگذاری شفاخانه‌های وزیر محمد اکبرخان و شیخ زاهد و نیز کارخانۀ دارو سازی «هوخست» به یک شرکت خارجی خبر می‌دهد.
به گزارش طلوع، فیروزالدین فیروز، می‌گوید که قرار است در این باره توافقنامه‌ای را با شرکت مشترک هندی-عربستانی (آر بی س) امضا کند.
بربنیاد این توافقنامه، این شرکت در پانزده سال آینده یک مرکز بزرگ درمان و آموزش پزشکی مدرن و مجهز را در کابل ایجاد می‌کند.
وزیر صحت عامه می‌افزاید: «ما شفاخانه وزیر اکبرخان، شفاخانه شیخ زاهد را و یک فابریکۀ دوایی هوخست را با یک کمپینی که در سطح بین المللی با اعتبار است، بطور مشارکت عامه و خصوصی، بخاطر عرضه خدمات به آن‌ها واگذار میکنیم اما این به معنای این نیست که پرسونل شفاخانه وزیر اکبر بی‌کار می‌شوند.»
اما، شماری از پزشکان شفاخانۀ وزیرمحمد اکبرخان، در پاسخ به آن‌چه انتقال این بیمارستان به یک بخش دیگر و خصوصی سازی آن می‌گویند، واکنش نشان می‌دهند.
محمد شریف عبدالله، یکی از این پزشکان گفت: «ما زمین در اختیار شان می‌گذاریم، بسازند و خدمات عرضه کنند نه این که این گونه مرکز بزرگ و مجهز را از بین ببرند»
در همین حال، شماری از باشندگان شهر کابل نیز از این کار انتقاد می‌کنند و می‌گویند که اگر نهادهای خصوصی می‌خواهند در عرصه بهداشت کار کنند، جایی دیگری را برای ساخت شفاخانه در نظر بگیرند: «شفاخانه وزیر اکبرخان بسیار مجهز است در بخش‌های گوناگون برای مردم سهولت ایجاد کرده است». 
بربنیاد قوانین کشور، ارایه خدمات به شهروندان در مرکزهای بهداشتی دولتی رایگان است، اما حکومت به این باور است که با خصوصی سازی بخشی از این مرکزها، کیفیت خدمات بهداشتی بلند خواهد رفت.